Η κυβέρνηση στο Μπακού αντιτίθεται στη γραμμή αυτή, όσο δυνάμεις τού αρμενικού στρατού συνεχίζουν την κατοχή μεγάλου μέρους αζερικών εδαφών μετά τον πόλεμο για το Ναγκόρνο Καραμπάχ. (…)

Η απειλή προς το αδελφό τουρκικό έθνος κρίνεται εσπευσμένη. Αφ’ ενός η συμφιλίωση μεταξύ Αρμενίας και Τουρκίας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί -και οι δύο πλευρές έχουν καταθέσει τη βούλησή τους γι’ αυτό, αλλά η διαδικασία μπορεί ν’ αποδειχθεί ιδιαιτέρως μακροχρόνια. Αφ’ ετέρου, ίσως η συγκεκριμένη κίνηση να επιφέρει αποκλιμάκωση και του τεταμένου κλίματος μεταξύ Ερεβάν και Μπακού. (…)

Επίσης πρέπει ν’ αναρωτιέται κανείς πόσο κοφτερό είναι στ’ αλήθεια το αζέρικο σπαθί – πέραν των ενεργειακών πρώτων υλών το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει και πολλά να προσφέρει. Το Μπακού είναι εξαρτημένο από τις εξαγωγές των προϊόντων από τις πετρελαιοπηγές του, που έχουν κατεύθυνση τη Δύση περνώντας από τουρκικά εδάφη. Δεν είναι σίγουρο εάν Ιράν και Ρωσία σπεύσουν να καλύψουν τα ενεργειακά κενά. Εάν, όμως, το Μπακού διακόψει την παροχή πετρελαίου, κάποιος άλλος είναι έτοιμος να επέμβει – το Καζακστάν. Η χώρα διαθέτει πετρέλαια και φυσικό αέριο και έχει ήδη δηλώσει πρόθυμη να τα προσφέρει στη Δύση παρακάμπτοντας τη Ρωσία.
enet.gr