Μάλιστα το μικτό κλιμάκιο που βρίσκεται στην Αθήνα τόνισε στην κυβέρνηση ότι ειδικά η Ελλάδα, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, θα μπορούσε να αποκομίσει τα μεγαλύτερα οφέλη, από την πλήρη απελευθέρωση του ανταγωνισμού.

Στη μελέτη επισημαίνεται ότι εάν η κυβέρνηση προχωρούσε στην άρση όλων των εμποδίων για την είσοδο των επιχειρήσεων και επαγγελματιών στην αγορά, θα κέρδιζε επιπλέον 0,64% στο ρυθμό ανάπτυξης σε βάθος 20ετίας, που είναι επίσης το υψηλότερο ποσοστό της Ευρωζώνης.

Δηλαδή με αποτελεσματική πολιτική ανταγωνισμού και άρση των εμποδίων εισόδου, θα είχαμε μετρήσιμο αποτέλεσμα της τάξεως του 1,7% στο ρυθμό ανάπτυξης σε βάθος 20ετίας, δηλαδή πάνω από 4 δισ. ευρώ επιπλέον πλούτο κάθε χρόνο!

Σε αυτή τη βάση έγιναν και οι συζητήσεις μεταξύ των κοινοτικών στελεχών και κυβέρνησης, ενώ υπήρξε κοινή διαπίστωση ότι η ενίσχυση του ανταγωνισμού θα πρέπει να αποτελεί το βασικό “όχημα” για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την επιτάχυνση της ανάπτυξης, κάτι που θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη στη μείωση του ελλείμματος.

«Αγκάθι σε αυτό το στόχο σας είναι το τέρας της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα», τόνισαν οι κοινοτικοί παράγοντες για να παρουσιάσουν στην συνέχεια άλλα στοιχεία στο οικονομικό επιτελείο που δείχνουν ότι, λόγω της γραφειοκρατίας, η Ελλάδα χάνει ακαθάριστο προϊόν της τάξης του 7%, δηλαδή προϊόντα και υπηρεσίες ύψους 17 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η δημοσιονομική σταθεροποίηση είναι απαραίτητη για μια αυτοτροφοδοτούμενη και βιώσιμη ανάκαμψη στην Ελλάδα που αποτελεί “πηγή σοβαρής ανησυχίας”.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην ίδια έκθεση, επισημαίνει ακόμη ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται σε μία ομάδα χωρών-μελών μαζί με την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Κύπρο, τη Μάλτα, την Ολλανδία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία οι οποίες χαρακτηρίζονται από αύξηση των δαπανών που σχετίζονται με τη γήρανση του πληθυσμού μακροπρόθεσμα, σημειώνοντας παράλληλα πως θα απαιτηθούν μέτρα για τη μείωσή τους.

Για το λόγο αυτό, οι κοινοτικοί παράγοντες τόνισαν στην κυβέρνηση την ανάγκη αντιμετώπισης του μακροπρόθεσμου υψηλού κόστους που σχετίζεται με τη γήρανση του πληθυσμού, με μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού και διορθώσεις της δημοσιονομικής κατάστασης.