«Ελάτε να αποτινάξουμε τις αλυσίδες των πρακτικών και των αντιλήψεων που μας έφεραν ως εδώ,να απελευθερωθούμε από τον εγκλωβισμό στη φαυλότητα,στην αδικία,στο σκοτάδι,στην αδιαφάνεια». Δραματική, με εμφανή αυτοκριτική διάθεση, η έκκληση προς την πολιτική ηγεσία και την ελληνική κοινωνία του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, που βρήκε άμεση ανταπόκριση.

Εν πρώτοις από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος προσέφερε τη συναίνεσή του προς αυτή την κατεύθυνση τονίζοντας ότι «προτιμάμε αντί του ναυαγίου να βάλουμε πλάτη». Με το ίδιο αίσθημα ευθύνης ζήτησε από τον Πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης τη λήψη των αναγκαίων σκληρών μέτρων υπογραμμίζοντας ότι «μπορεί η χειροβομβίδα να σκάσει στα χέρια μας αλλά θα τραυματιστούμε όλοι όσοι είμαστε στο σπίτι». Τα δύο κόμματα της Αριστεράς, όπως πάντα, αρνήθηκαν κάθε συναίνεση και στήριξη καθώς η ιδεολογική επιδίωξή τους είναι η διάλυση της οικονομίας, η κατάρρευση του κράτους και του κοινοβουλευτικού συστήματος που στηρίζει η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών ώστε να επωφεληθούν από μια εκτός ελέγχου κοινωνική αναταραχή για την κατάληψη της εξουσίας που με δημοκρατικές διαδικασίες τους την αρνείται ο λαός.

Ανατέλλει ίσως μια αχτίδα φωτός που ευχόμαστε να επιβεβαιώσει την αισιοδοξία εκείνων που προσδοκούν ότι το σημερινό οικονομικό και ηθικό αδιέξοδο μπορεί να αναδειχθεί σε ευκαιρία για μια αλλαγή προς το καλύτερο. Επώδυνη για τους πολλούς αλλά αναπόφευκτη καθώς κατασπαταλήσαμε ή καταληστέψαμε την εθνική περιουσία και τα τεράστια κοινοτικά κονδύλια και κυρίως παραιτηθήκαμε από τη στήριξη της παραγωγικής δημιουργίας με επαρκή ανταγωνιστικότητα και την αξιοκρατική ανέλιξη των ικανών και προθύμων σε καθεστώς νομιμότητας. Προτιμήσαμε, αντίθετα, τον εκτός ορίων καταναλωτισμό με δανεικά που εκτόξευσαν το χρέος σε πρωτοφανή ύψη. Ετσι γίναμε ως χώρα υποχείρια των ξένων δανειστών μας, οι οποίοι ανησυχώντας μήπως χάσουν τα λεφτά τους μάς επιβάλλουν δυσβάστακτους όρους και αυστηρή κηδεμονία για την τήρησή τους.

Δυστυχώς, καθώς το ψέμα και η αδίστακτη ιδιοτέλεια έχουν παγιώσει πεπλανημένες αντιλήψεις και καταστροφικές συμπεριφορές, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσγειωθούμε συντεταγμένα για να βγούμε από το αδιέξοδο. Και το χειρότερο: η επαπειλούμενη μεγάλη αύξηση της ανεργίας λόγω αθρόων χρεοκοπιών επιχειρήσεων εξαιτίας χρεών και πιστωτικής ασφυξίας διευκολύνει φαινόμενα κοινωνικής αποσταθεροποίησης και γενικότερα την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία.

Η ευθύνη της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας είναι καθοριστική για το αύριο. Η ειλικρίνεια και η ανιδιοτέλεια που οφείλουν να επιδείξουν μόνο με την εγκατάλειψη των ψηφοθηρικών ψευδών και την πρόταξη του καλού παραδείγματος θα μπορέσουν να πείσουν. Και δυστυχώς προς το παρόν δεν είδαμε σοβαρά δείγματα αυτής της αλλαγής που επαγγέλλονται. Βλέπουμε με πόση δυσφορία δέχονται οι πολιτικοί μας να συμβάλουν στην έξοδο από το δημοσιονομικό αδιέξοδο. Εν αντιθέσει προς άλλες χώρες, όπου πρωθυπουργοί και κυβερνήσεις ανακοίνωσαν δραστικές περικοπές ακόμη και 50% των αποδοχών τους ώστε να πείσουν για την ανάγκη παγώματος ή κάποιας μονοψήφιας μείωσης των αποδοχών.

Ανάλογες θυσίες από την ηγεσία μας δεν ακούμε. Ούτε λέξη για περικοπή των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα πολιτικά κόμματα ούτε υπαινιγμός για ανάλογη θυσία από τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, που πάντως ελπίζουμε ότι θα υπάρξει, αν δώσει και ο δικαίως επανεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας το καλό παράδειγμα.

Εχει τεράστια ηθική σημασία να ακουστεί έντονα αυτό που ελπίζω ότι διακριτικά έχει ήδη ζητήσει ο κ. Κάρολος Παπούλιας. Αλλιώς πώς θα πείσουν τους ήδη χειμαζόμενους πολίτες να δεχθούν θυσίες, όταν μάλιστα βλέπουν πόσο επιτυχώς αντιστέκονται και δικαιώνονται οι προνομιούχοι υπάλληλοι της Βουλής, οι χρυσοκάνθαροι λιμενεργάτες του ΟΛΠ ή τα προνομιούχα και φοροδιαφεύγοντα κλειστά επαγγέλματα.

jmarinos@tovima.gr