..Υπό αυτές τις συνθήκες ο επικείμενος διάλογος θα ξεκινήσει με σαφές τουρκικό προβάδισμα και με ουσιαστικό αντικείμενο τις τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Θράκη και με δεδομένα την παραμονή του τουρκικού στρατού στη Βόρειο Κύπρο και το casus belli εναντίον της Ελλάδας.

Σε γενικές γραμμές ο Γιώργος Παπανδρέου δεν φοβάται τον διάλογο.

Αντιθέτως, σε πλείστες περιπτώσεις τον επιδιώκει διακαώς. Η έμφυτη ή επίκτητη (ουδείς γνωρίζει…) ροπή του προς τη διαβούλευση επιβεβαιώνεται διαρκώς καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας και για όλα τα θέματα της πολιτικής ατζέντας. Η εξωτερική πολιτική, πόσο μάλλον τα ελληνοτουρκικά δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν.

Εικάζεται ότι σύντομα θα ξεκινήσει ένας εφ’ όλης της ύλης διάλογος με την Τουρκία. Hδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει. Λίγες μόλις μέρες μετά την ορκωμοσία του ως πρωθυπουργού ο Γιώργος Παπανδρέου μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, συναντήθηκε με τον Ταγίπ Ερντογάν και κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του φίλου του και πρώην υπουργού των Εξωτερικών Ισμαήλ Τζεμ.

Την πρωτοβουλία του υποδέχθηκε με διθυραμβικά σχόλια ο τουρκικός Τύπος. Αμέσως μετά ακολούθησε η επιστολή Ερντογάν και με σχετική καθυστέρηση η απάντηση απ’ τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν μη τι άλλο, οι δύο άνδρες επέδειξαν πολιτική βούληση να βάλουν στο τραπέζι τα όποια προβλήματα δηλητηριάζουν τις σχέσεις των χωρών και να τα επιλύσουν.

Πέραν τούτου, ωστόσο, προϋπόθεση επιτυχούς έκβασης του διαλόγου αποτελεί το αμοιβαίο συμφέρον. Κι εκεί μάλλον αναζητούνται οι «γέφυρες» που θα φέρουν τις δύο χώρες σε μια τελική συμφωνία – αν και εφόσον πιστεύει κανείς ότι δύναται να υπάρξει.

Με δεδομένα τα προβλήματα, αλλά και τις πάγιες θέσεις και κόκκινες γραμμές των δύο χωρών, η χρονική συγκυρία είναι εκείνη που θα επηρεάσει καταλυτικά τις όποιες εξελίξεις. Και στη συγκεκριμένη συγκυρία τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα.

Η γεωπολιτική αναβάθμιση της Τουρκίας είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι και η δυσχερής οικονομική θέση της χώρας. Δεδομένη παράλληλα είναι η αντιπαράθεση του Ταγίπ Ερντογάν με το στρατιωτικό κατεστημένο, όπως δεδομένη είναι η βούληση του Γιώργου Παπανδρέου να προχωρήσει σε δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών. Δεδομένη επίσης είναι η απροθυμία μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών να δουν την Τουρκία να εντάσσεται στην Ε.Ε., όπως δεδομένη είναι η αδυναμία της Αθήνας να βρει ένα ανάλογο με το ευρωπαϊκό χαρτί για να πιέσει την Aγκυρα.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο επικείμενος διάλογος θα ξεκινήσει με σαφές τουρκικό προβάδισμα και με ουσιαστικό αντικείμενο τις τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Θράκη και με δεδομένα την παραμονή του τουρκικού στρατού στη Βόρειο Κύπρο και το casus belli εναντίον της Ελλάδας.

Yπό αυτές τις συνθήκες είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς θετική έκβαση για τα ελληνικά συμφέροντα, πλην ίσως της διεθνούς προβολής της χώρας σε περίπτωση κοινής υποψηφιότητας Παπανδρέου και Ερντογάν για το Νόμπελ Ειρήνης…
ΕΞΠΡΕΣΣ