Ε Α Ν ΘΑ ψάξετε, πού και γιατί βρέθηκε τόσος αντι-«εθνικιστικός» οίστρος και τι, άραγε, κρύβεται πίσω από τον αντι-«σοβινιστικό» αφιονισμό που ξεχειλίζει άρθρα, εκπομπές και ντουντούκες στο μεϊτάνιν του «Αναν-ισμού», ίσως καταδεχθείτε να μελετήσετε επιτέλους τον περιφρονημένο εθνισμό. Άνευ εισαγωγικών και στενοκέφαλων παρωπίδων δειλίας.

Τον εθνισμό εκ του οποίου παράγεται και, άνευ του οποίου δεν προκύπτει, ο έμπρακτος, ο όχι μόνο στα λόγια, διεθνισμός. Κι αντίστροφα: Εάν θα μπείτε στον κόπο να μελετήσετε τον διεθνισμό – όχι τον διαφημιζόμενο στα λόγια, αλλά τον πράξεσι συντελούμενο – πάλι την πηγή θα ανακαλύψετε: Το εθνισμό.

Ε Θ Ν Ι Σ Μ Ο Υ και διεθνισμού σπονδυλική στήλη, γενεσιουργός αιτία, κινητήρια δύναμη, αέναος πυρπολητής αμφοτέρων, μία και μόνη υπέρτατη έννοια και αξία: Η λευτεριά! Και το ανέκπωτο αίτημά της, λάβαρο αγώνων: Η απελευθέρωση! Κάθε έθνους: «Ο άνθρωπος αρχίζει από την έγνοια του για το ψωμί / κι όλο τραβάει πιο πέρα απ’ τη σκλαβιά του / από σκλαβιά σε σκλαβιά, από ξεσκλάβωμα σε ξεσκλάβωμα, / απ’ το ξεσκλάβωμα της πατρίδας στο ξεσκλάβωμα του κόσμου», καθώς είδε και ύμνησε, μεσ’ τη φλεγόμενη σπηλιά του Αυξεντίου στο Μαχαιρά, με τον Αποχαιρετισμό του, ο Γιάννης Ρίτσος.

Ε Α Ν δεν δυνηθείτε αυτό να εννοήσετε, τον εθνισμό και τη λευτεριά της πατρίδας, πώς άραγε θα αντιληφθείτε τις διαστάσεις του διεθνισμού, όχι στα λόγια, αλλά στις πράξεις και στον αγώνα Εκείνου του Εμπράγματου Εθνιστή Διεθνιστή, που σφράγισε τη γνησιότητα, την αυθεντικότητα και το περιεχόμενο αμφοτέρων των εννοιών, με την ίδιά του τη ζωή: Θυσία στον αγώνα, απ’ το ξεσκλάβωμα της πατρίδας, στο ξεσκλάβωμα του κόσμου: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ.

Π Λ Η Ρ Ω Μ Ε Ν Ο Ι πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, το βράδυ της Κυριακής 20ής Μαρτίου 1994, δολοφόνησαν έξω από το σπίτι του επί της οδού Θουκυδίδου στην Αγλαντζιά, τον 37χρονο εκπρόσωπο της Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, Θεόφιλο Γεωργιάδη. Υπήρξε διεθνιστής και έπεσε αγωνιζόμενος διεθνιστής, γιατί ήταν πρώτα-πρώτα σκληροτράχηλος πατριώτης εθνιστής Έλλην Κύπριος. Γιατί ως Έλλην πατριώτης αντιλαμβανόταν την ελευθερία ως υπέρτατη επιδίωξη, ακέραιη και αρτιμελή, για κάθε σκλαβωμένο λαό. Και γιατί, πρώτα και κύρια, ο αρνητής και σφαγέας της δικής μας ελευθερίας, είναι ο αρνητής και σφαγέας της ελευθερίας και των Κούρδων: Το τουρκικό αποικιοκρατικό, κατακτητικό, επεκτατικό και ρατσιστικό κράτος.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ