Μέχρι πού μπορεί να φθάσει η κόντρα ΗΠΑ-Τουρκίας; Είναι έτοιμοι… στρατηγιστές σε Αθήνα και Λευκωσία, αν “κοπεί το σχοινί”;
Ο βασικότερος παράγοντας που καθορίζει τις σχέσεις μεταξύ δύο χωρών είναι το κοινό συμφέρον. Όταν δε θεωρείται ότι αυτό θα διαρκέσει για πολλά χρόνια, τότε η σχέση αναβαθμίζεται σε στρατηγική.
Σε τακτικό επίπεδο είδαμε να συνεργάζονται χώρες με ετερόκλητη ιδεολογία, όπως η ΕΣΣΔ με τη Γερμανία του Χίτλερ, το Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία, η σουνιτική Τουρκία με το σιιτικό Ιράν κτλ.
Επίσης είδαμε χώρες να συνεργάζονται με οργανώσεις που είτε οι ίδιες είτε σύμμαχοί τους τις χαρακτήριζαν ως «τρομοκρατικές». Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Αλβανοί του UCK και οι Κούρδοι του YPG, με τους οποίους συνεργάζονται οι ΗΠΑ, οι τζιχαντιστές του ISIS και της Αλ Νούσρα, με τους οποίους συνεργάζεται η Τουρκία.
Κάπου εκεί εντοπίζεται και το πρόβλημα που έχει προκύψει και θέτει σε δοκιμασία της σχέση Ουάσινγκτον-Άγκυρας, που ήταν ο ορισμός της στρατηγικής σχέσης, αφού η Τουρκία ήταν χώρα-πυλώνας για την ασφάλεια του ΝΑΤΟ και της Δύσης από το 1952 και μέχρι τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.
Βασικός παράγοντας που έχει οδηγήσει την Τουρκία να επιλέξει την οδό της ρήξης με τις ΗΠΑ είναι η γενική πολιτική της Ουάσινγκτον για το Κουρδικό.
Η σνυέχεια του άρθρου στο Pontos-news