Η μάχη του Μαντζικέρτ, το 1071, αποτέλεσε την αρχή του τέλους της βυζαντινής κυριαρχίας στη Μικρά Ασία. Η ήττα του στρατού του αυτοκράτορα Ρωμανού Δ’ Διογένη από τους Σελτζούκους άνοιξε τον δρόμο στην τουρκική κατάκτηση. Φυσικά οι σύγχρονοι Τούρκοι δεν θα μπορούσαν να μην εορτάσουν μια τέτοια επέτειο. Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν παραβρέθηκε σε ειδική τελετή για τους εορτασμούς της 946ης επετείου της μάχης. 

«Για μεγάλο διάστημα η νίκη στο Μαντζικέρτ ήταν υποτιμημένη. Ωστόσο αποτελεί την πιο ξεκάθαρη τεκμηρίωση της ενότητας στην Ανατολία. 80 εκατ. άνθρωποι στέκονται σαν ένας. Μια σημαία. Η σημαία μας έχει το χρώμα του αίματος των μαρτύρων και η ημισέληνος είναι το σύμβολο της ανεξαρτησίας, ενώ το άστρο είναι οι μάρτυρες οι ίδιοι», είπε.

Στην Τουρκία η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου χαρακτηρίζεται ως «εβδομάδα νίκης» διότι εορτάζονται οι επέτειοι του Μαντζικέρτ και της έναρξης της μεγάλης επίθεσης του Κεμάλ το 1922 που οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή.
«Η αποφασιστικότητα που επέδειξαν οι Τούρκοι στις μεγάλες αυτές νίκες αποδεικνύουν πως το τουρκικό έθνος έχει την ισχύ και το θάρρος να ανταπεξέλθει σε κάθε είδους δυσκολία», είπε ο Ερντογάν και χαρακτήρισε την νίκη κατά των Ελλήνων το 1922 ως «σύμβολο της τουρκικής εθνικής αναγέννησης».

«Το τίμημα που οι πρόγονοί μας πλήρωσαν για να καταστήσουν αυτά τα εδάφη πατρίδα μας αποτελεί υπόδειγμα για όλη την υφήλιο και είναι η μεγαλύτερη εγγύηση της δημοκρατίας μας», δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος.

Τουλάχιστον ο Ερντογάν παραδέχτηκε ότι οι Τούρκοι, αντίθετα με κάποιες ανιστόρητες θεωρίες που Τούρκοι ιστορικοί πλασάρουν επί χρόνια, παραδέχτηκε επίσημα ότι οι πρόγονοί τους ήταν επυλίδες που κατέκτησαν εδάφη που δεν τους ανήκαν! Οπότε ορθώς φοβάται, αν και δεν το ομολογεί, ότι με την ίδια μέθοδο μπορεί και να χάσει εδάφη. Οι Κούρδοι προηγούνται…

Έχουν δίκιο να πανηγυρίζουν οι Τούρκοι για τις νίκες τους; Μα φυσικά αφού η ιστορία κρίνεται από το αποτέλεσμα. Και στο Μαντζικέρτ , άλλωστε, όπως και στη Μικρασιατική καταστροφή, βασική αιτία της ήττας των Ελλήνων δεν ήταν η εχθρική ισχύς, αλλά η διχόνοια και ο διχασμός.

Και ο μεν Ρωμανός Δ’ εγκαταλείφθηκε από τμήματα του στρατού του που διοικούσαν μη φίλα προσκείμενοι σε αυτόν στρατηγοί και στη Μικρασιατική Εκστρατεία ο διχασμός και η υπονόμευση της πολεμικής προσπάθειας ήταν οι βασικές αιτίες της ήττας.

defence-point

Η Τουρκία γιόρτασε την 946η επέτειο της νίκης των Σελτζούκων κατά των Βυζαντινών