Μπορεί τράπεζες, τηλεπικοινωνιακές και εμπορικές εταιρείες, να έκαναν επιτυχημένες επιχειρηματικές κινήσεις στις Βαλκανικές Χώρες.

Στην ενέργεια όμως, παρά τις προσπάθειες, κυρίως της ΔΕΗ, το αποτέλεσμα είναι μηδέν. Μάλιστα σε μία περίπτωση, αυτή της Βουλγαρίας, η υπηρεσία αποκρατικοποιήσεων ζητά και τα «ρέστα» από τη συμμετοχή της ελληνικής εταιρείας σε διαγωνισμό που για την περίπτωση συμποσούνται σε 3 εκατομμύρια ευρώ!!! Μόνο που τα «ρέστα» θα τα πληρώσει, (ευχόμαστε να το αποφύγει) η Εθνική Τράπεζα που είχε εκδώσει την εγγυητική επιστολή.
Αν δούμε ιστορικά το θέμα, σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις η ΔΕΗ κατέθεσε την καλύτερη προσφορά για την αγορά μονάδων ηλεκτροπαραγωγής σε Βουλγαρία (Μπόμποφ Ντολ) και ΠΓΔΜ (Νεγκότινο). 
Ωστόσο οι κυβερνήσεις των δύο χωρών, βρήκαν του κόσμου τις δικαιολογίες, είτε να κατακυρώσουν το διαγωνισμό στο δεύτερο πλειοδότη (ΠΓΔΜ), είτε να ακυρώσουν το διαγωνισμό (Βουλγαρία). Τα ίδια περίπου συνέβησαν και σε διαγωνισμό της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου, όπου η ΔΕΗ είχε απέναντί της όχι απλώς μία ιταλική εταιρεία, αλλά και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι που επισκέφθηκε τη Βαλκανική χώρα και τους υποσχέθηκε «λαγούς με πετραχήλια» αν επέλεγαν την ιταλική εταιρεία.

Ας αφήσουμε κατά μέρος το διαγωνισμό του Κοσσόβου, που η τύχη του αγνοείται, μαζί και η προσφορά της ΔΕΗ, για να επιστρέψουμε στη Βουλγαρία.

Αναμένεται τις επόμενες μέρες η κατάθεση προσφυγής της κρατικής υπηρεσίας αποκρατικοποιήσεων στη διαιτησία του Εμπορικού Επιμελητήριου του Παρισιού. Με αυτήν, απαιτεί από την Εθνική Τράπεζατα 3 εκατομμύρια της εγγυητικής επιστολής που είχε εκδώσει υπέρ της ΔΕΗ, προκειμένου η τελευταία να λάβει μέρος στο διαγωνισμό για την πώληση του λιγνιτικού σταθμού του Μπόμποφ Ντολ, υπόθεση που ξεκίνησε το 2007.

Παρ’ ότι δύο φορές η ΔΕΗ ανακηρύχθηκε επίσημα πλειοδότης στη Βουλγαρία, τελικά σύμβαση δεν κατάφερε να υπογράψει, καθώς η αρμόδια υπηρεσία προέβαλε συνεχώς και νέες απαιτήσεις. Η Κυβέρνηση είχε σύμμαχο και το τοπικό σωματείο λιγνιτωρύχων, που δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα για ΔΕΗ, ενώ από πίσω κρυβόταν ο Βούλγαρος μεγαλοεπιχειρηματίας Χρίστο Κοβάτσκι, στον οποίο περιήλθε ύστερα από λίγο ο λιγνιτικός σταθμός. Άσχετο φαινομενικά, αλλά αξίζει να αναφερθεί ότι ο Κοβάτσκι, καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή (έστω και με αναστολή).

Συμπερασματικά, για τις ενεργειακές δουλειές στα Βαλκάνια, άλλα είναι αυτά που μετράνε και όχι οι καλές προσφορές και προθέσεις.

Έτσι μέχρι να αλλάξει το πολιτικό περιβάλλον που στις περισσότερες χώρες είναι φανερά ή κρυφά ανθελληνικό, καλύτερα, από μακριά κι’ αγαπημένοι.
Euro2day.gr