«Στη διπλωματία δεν υπάρχουν αισθήματα», «η γλώσσα της
διπλωματίας είναι των πρωτοκόλλων και της αυστηρότητας», «στις
λεπτομέρειες βρίσκεται ο διάολος» κι άλλα τέτοια «συμπαθητικά»
χρησιμοποιούνται όταν κάποιος θέλει να αναφερθεί στη διπλωματία. Τώρα,
όμως, διατυπώνονται κι άλλα ερωτήματα του τύπου: τι ακριβώς μπορεί
κάποιος να γράψει στους 140 χαρακτήρες του Twitter; Μπορεί ένας
διπλωμάτης να χρησιμοποιήσει αυτόν τον τρόπο για να πει κάτι; Η αλήθεια
είναι πως και οι διπλωμάτες ολοένα και περισσότερο χρησιμοποιούν τα νέα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρει το BBC, ο
υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Γουίλιαμ Χέιγκ, βλέποντας τον
Σερβοβόσνιο στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς στο εδώλιο του κατηγορουμένου του
Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου έγραψε: «Οι ηγέτες της Συρίας θα έπρεπε να
δουν το βλέμμα του Μλάντις στο εδώλιο σήμερα –το άγγιγμα της διεθνούς
δικαιοσύνης είναι μακρύ». Η Σούζαν Ράις, η πρεσβευτής των ΗΠΑ αναφέρθηκε
στη σφαγή της Τραϊμσέχ, επίσης στη Συρία, γράφοντας στο Τwitter της:
«Οι μαρτυρίες της σφαγής είναι εφιαλτικές και δραματικά υποδηλώνουν την
ανάγκη να ληφθούν δεσμευτικά μέτρα από το ΣΑΟΗΕ (Συμβούλιο Ασφαλείας)
στη Συρία». Αλλοι πάλι γράφουν τι πρόκειται να κάνουν, πού να πάνε ή το
πώς εξελίχθηκε το δείπνο που τους παρέθεσε κάποιος.
Ηγετικό ρόλο
πάντως στον τομέα της e-διπλωματίας, όπως αναφέρει το BBC, έχει το
αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, παρόλο που η επικεφαλής του, η Χίλαρι
Κλίντον, δε χρησιμοποιεί το Twitter.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διαθέτει 150
υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης σε 25 διαφορετικά γραφεία για τα νέα
μέσα. Εκτός από το Twitter, χρησιμοποιεί το Youtube, το Facebook, έχει
τη Diplopedia στη θέση της Wikipedia, ενώ έχει συστήσει και το Corridor,
κάτι παραπλήσιο του Facebook, το οποίο αριθμεί ήδη 6.500 μέλη. Καλεί
τους πρεσβευτές του κι εν γένει τους υπαλλήλους του ανά τον κόσμο να
δημιουργήσουν ηλεκτρονική σελίδα και να συμμετέχουν στα νέα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης που θεωρούνται η επανάσταση του 21ου αιώνα. Αυτά τα
μέσα προσφέρουν αμεσότητα, ενημέρωση σε μεγάλη εμβέλεια, δυνατότητα
επηρεασμού, ενώ ειδικά για τους διπλωμάτες παρέχουν τη δυνατότητα να
μεταδώσουν άμεσα προξενική συμβουλή, να εξηγήσουν μια πολιτική που
καλείται κάποιος να ασκήσει, να σημάνουν συναγερμό σε περίπτωση ανάγκης
και να βοηθήσουν ενίοτε να επιλυθούν προβλήματα. Κάποιοι διπλωμάτες
έχουν ήδη εκπαιδευθεί στα νέα μέσα και συνολικά 900 Αμερικανοί τα
χρησιμοποιούν στις αποστολές τους. Σαφώς η ηλεκτρονική διπλωματία μπορεί
να είναι επικίνδυνη ειδικά αν κάποιος προβεί σε βιαστικές κινήσεις,
πολύ δε περισσότερο εκτιμήσεις για τα τρέχοντα γεγονότα. Ευτυχώς, όμως,
και σε αυτή την περίπτωση η αμεσότητα του διαδικτύου μπορεί να σβήσει
άμεσα το λάθος και να το αποκαταστήσει.
http://www.agelioforos.gr