Η τεράστια έκταση που απομένει από τα ύδατα εντός της γραμμής των εννέα παύλων δεν διεκδικείται από το Πεκίνο ως χωρικά του ύδατα. Στη Νότια Σινική Θάλασσα, το Πεκίνο έχει δημοσιεύσει μόνο γραμμές βάσης για το βόρειο τμήμα του Κόλπου του Tonkin και τα νησιά Paracel.

Ο κορυφαίος Κινέζος διπλωμάτης Wang Yi έχει επανειλημμένα απορρίψει την πρόταση ότι το Πεκίνο διεκδικεί τα πάντα «εντός της διακεκομμένης γραμμής» ως χωρικά του ύδατα, χαρακτηρίζοντάς το ως «μια σκόπιμη προσπάθεια σύγχυσης διαφορετικών εννοιών και διαστρέβλωσης της θέσης της Κίνας».

«Η Νότια Σινική Θάλασσα είναι μία από τις ασφαλέστερες και πιο ελεύθερες θαλάσσιες περιοχές στον κόσμο, όπου η ελευθερία της ναυσιπλοΐας δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα», δήλωσε ο Wang τον Ιούλιο.

Ωστόσο, η Κίνα δεν έχει δημοσιεύσει συντεταγμένες για τη γραμμή των εννέα παύλων από την εισαγωγή της πριν από σχεδόν 80 χρόνια, και υπήρξαν αλλαγές τόσο στον αριθμό όσο και στις τοποθεσίες των τμημάτων της κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.

Ξένοι ειδικοί έχουν επίσης προειδοποιήσει ότι τα τμήματα της γραμμής φαίνεται να καθορίζουν το εύρος της επιβολής του Πεκίνου στην περιοχή, οδηγώντας σε εντάσεις μεταξύ των γειτόνων του.

Άλλοι ενάγοντες εξέφρασαν επίσης την απογοήτευσή τους για την υποτιθέμενη παρεμπόδιση των αναπτυξιακών τους δραστηριοτήτων από την Κίνα στην πλούσια σε πόρους πλωτό δρόμο.

Έχει αλλάξει η γραμμή;

Η έλλειψη οποιωνδήποτε επίσημων συντεταγμένων για τη γραμμή των εννέα παύλων ήταν ένας από τους λόγους για τις προκλήσεις για τη νομιμότητά της, μαζί με τη μεταβαλλόμενη ασάφειά της σε πολλούς χάρτες που παράγονται κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.

Υπήρχαν 11 παύλες στη γραμμή όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε έναν επίσημο χάρτη των νησιών της Νότιας Σινικής Θάλασσας το 1947 που συντάχθηκε από τη Δημοκρατία της Κίνας.

Όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα ίδρυσε τη Λαϊκή Δημοκρατία το 1949, συνέχισε την προσέγγιση αλλά αφαίρεσε δύο από τις παύλες της γραμμής στον Κόλπο του Τόνκιν. Το Πεκίνο και το Ανόι κατέληξαν σε συμφωνία οριοθέτησης των συνόρων για αυτό το υδάτινο σώμα το 2000.

Μια μελέτη του Πανεπιστημίου Nanjing που δημοσιεύθηκε το 2003 διαπίστωσε ότι οι χωρικές θέσεις των αντίστοιχων τμημάτων γραμμής στους επίσημους κινεζικούς χάρτες του 1947 και του 1983 δεν ταιριάζουν πλήρως.

Ωστόσο, οι ερευνητές είπαν ότι οι περιοχές που κυκλώθηκαν από τις γραμμές και στους δύο χάρτες ήταν σε μεγάλο βαθμό συνεπείς, με την έκδοση του 1983 μόνο 4,8 τοις εκατό μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του 1947.

Ο Jia Yu, πρώην επικεφαλής του κόμματος στο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Υποθέσεων της Κίνας του Υπουργείου Φυσικών Πόρων, υποστήριξε σε μια ερευνητική εργασία του 2005 ότι τα τμήματα της γραμμής βασίστηκαν στα μισά σημεία μεταξύ των εξόχως απόκεντρων νησίδων της Κίνας και των ακτών των γειτονικών χωρών.

Πως προέκυψε το όνομα;

Ενώ ο όρος “γραμμή εννέα παύλων” – jiu duan xian στα κινέζικα – χρησιμοποιείται ευρέως εκτός Κίνας για τον χαρτογραφικό δείκτη, αναφέρεται επίσημα στο Πεκίνο ως “η διακεκομμένη γραμμή” ή duan xu xian .

Το 2019, δύο ακαδημαϊκοί στο Ινστιτούτο Νότια Σινική Θάλασσα του Πανεπιστημίου Xiamen κάλεσαν το Πεκίνο να υιοθετήσει τον όρο «γραμμή σε σχήμα U» λόγω του «επίσημου και ουδέτερου» του τόνου που θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποφυγή παρεξηγήσεων.

Οι μεταφράσεις των «γραμμών εννέα παύλων» και «διακεκομμένης γραμμής» – «ανεπίσημη» και «τυχαία γρατσουνισμένη», αντίστοιχα – θα μπορούσαν να δώσουν την εντύπωση ότι είναι αναξιοπρεπείς και βιαστικές, και η μετάφραση της «διακεκομμένης γραμμής» φέρει ενδεχομένως το ίδιο ελάττωμα, είπε.

Η ετικέτα γραμμής σε σχήμα U χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη διεθνή σκηνή μέχρι το 2009, όταν το Πεκίνο υπέβαλε στον ΟΗΕ έναν χάρτη της διεκδικούμενης επικράτειάς του στη Νότια Σινική Θάλασσα. Η «γραμμή εννέα παύλων» τράβηξε την παγκόσμια προσοχή και παραμένει σε δημοφιλή χρήση.

Εν τω μεταξύ, η επίσημη εφημερίδα του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού έχει έναν άλλο όρο για τον δείκτη, σύμφωνα με ένα άρθρο τον Ιούνιο – chuan tong hai jiang xian , που σημαίνει «παραδοσιακή θαλάσσια γραμμή συνόρων».

Πόσες παύλες;

Μια νέα έκδοση του τυπικού κάθετου εθνικού χάρτη της Κίνας πυροδότησε ένα κύμα διπλωματικών διαμαρτυριών μεταξύ των γειτόνων της όταν κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του περασμένου έτους, επειδή φαινόταν να δείχνει μια επιπλέον παύλα στη γραμμή.

Αργότερα προέκυψε ότι η «επιπλέον» παύλα ελήφθη από οριζόντιες εκδόσεις των επίσημων χαρτών της Κίνας που χρησιμοποιούνταν από τη δεκαετία του 1950.

Αυτά τοποθέτησαν τη Νότια Σινική Θάλασσα σε ένα αποκομμένο κουτί στην κάτω δεξιά γωνία. Ενώ η γραμμή των εννέα παύλων εμφανιζόταν μέσα στο κουτί, η φαινομενική επιπλέον παύλα ήταν μέρος της κύριας εικόνας.

Το οπτικό αποτέλεσμα μεταφέρθηκε στον πρώτο τυπικό κάθετο χάρτη του Πεκίνου για να παρουσιάσει την περιοχή της Νότιας Σινικής Θάλασσας στην ίδια κλίμακα με την κινεζική ηπειρωτική χώρα, που εμφανίστηκε το 2013 και επαναλήφθηκε στον περσινό χάρτη.

Τι σημαίνει αυτό;

Πολλοί Κινέζοι μελετητές έχουν ερμηνεύσει τη γραμμή ότι αντιπροσωπεύει έναν τίτλο στα νησιά και άλλα χαρακτηριστικά που περικλείει. Ωστόσο, αυτό θα την καθιστούσε απλώς μια γεωγραφική συντομογραφία και η διαγραφή της δεν θα έβλαπτε απαραίτητα τον ισχυρισμό της Κίνας, υποστηρίζουν άλλοι.

Μια άλλη άποψη είναι ότι η γραμμή προορίζεται να υποδείξει ένα εθνικό θαλάσσιο σύνορο μεταξύ της Κίνας και των γειτόνων της.

Αλλά αυτή η ιδέα αμφισβητήθηκε εντός της Κίνας, επειδή το Πεκίνο επιβεβαίωσε ότι δεν διεκδικεί τα πάντα εντός της γραμμής ως χωρικά του ύδατα, ενώ η ίδια η γραμμή δεν λειτούργησε ποτέ ως εθνικό σύνορο.

Στους επίσημους χάρτες, η γραμμή ακολουθεί την ίδια μορφή ως δείκτης ενός απροσδιόριστου εθνικού ορίου, αντί της συνεχούς, αδιάσπαστης απεικόνισης ενός σταθερού εθνικού συνόρου, ενώ κάθε τμήμα σχεδιάζεται χρησιμοποιώντας το σύμβολο για ένα οριοθετημένο όριο.

Στην εργασία τους του 2019, οι μελετητές του Πανεπιστημίου Xiamen, Kuenchen Fu και Cui Haoran, πρότειναν ότι η γραμμή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια «πρόσκληση για διαπραγμάτευση» για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων.

Γιατί υπάρχει διαφωνία;

Σύμφωνα με άλλους Κινέζους διανοούμενους, η γραμμή σηματοδοτεί τη γεωγραφική έκταση των ιστορικών δικαιωμάτων της Κίνας – μια έννοια που παραμένει βασική στις διαμάχες γύρω από την απόφαση της Χάγης του 2016 που απέρριψε αυτό το επιχείρημα.

Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αξιώσεις της Κίνας για ιστορικά δικαιώματα εντός της γραμμής των εννέα παύλων ήταν αντίθετες με το Unclos και δεν έχουν νόμιμο αποτέλεσμα πέραν των ναυτικών δικαιωμάτων που χορηγούνται βάσει της σύμβασης.

Ωστόσο, Κινέζοι μελετητές υποστήριξαν ότι οι αξιώσεις ιστορικών δικαιωμάτων ήταν συμβατές με το Unclos, σημειώνοντας ότι μπορεί να υπάρχουν πολιτιστικοί και ιστορικοί παράγοντες πίσω από τις διαφορετικές προοπτικές της έννοιας μεταξύ Κίνας και Δύσης.

Η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει ορίσει με σαφήνεια τα ιστορικά δικαιώματά της εντός της γραμμής των εννέα παύλων, ούτε έχει οριοθετήσει επίσημα διαφορετικούς τύπους θαλάσσιων ζωνών εντός της γραμμής.

Ακόμη και πριν από την απόφαση, Κινέζοι μελετητές κάλεσαν το Πεκίνο να επεξεργαστεί λεπτομερώς τα ιστορικά δικαιώματά του και να εξασφαλίσει το νομικό καθεστώς της γραμμής των εννέα παύλων μέσω της εγχώριας νομοθεσίας. Η έλλειψη σαφήνειας θα έφερνε την Κίνα σε δύσκολη θέση, προειδοποίησαν.

Το 2014, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ προέτρεψε επίσης το Πεκίνο να διευκρινίσει τον ισχυρισμό του για τη «γραμμή εννέα παύλα».

Αργότερα εκείνο το έτος, ο Fu Ying, ο τότε πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του ανώτατου νομοθετικού σώματος της Κίνας, και ο Wu Shicun, ιδρυτής πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Μελετών της Νότιας Σινικής Θάλασσας, συνέγραψαν ένα άρθρο για το θέμα.

«Καθώς η διαμάχη για τα νησιά Nansha [Spratly] δεν έχει ακόμη διευθετηθεί, οποιαδήποτε προσπάθεια διευκρίνισης της γραμμής στροφής ή των θαλάσσιων αξιώσεων θα οδηγούσε μόνο σε κλιμάκωση των εντάσεων», έγραψαν.

ΠΗΓΗ: South China Morning Post