Ποιος μπορεί να καταλάβει και να εξηγήσει λογικά το σημερινό, τόσο φαινομενικά απύθμενο μένος των Ευρωπαίων κυβερνώντων κόντρα στους Ρώσους και τη Ρωσία;

Οι Δυτικοί ευρωπαίοι «βλέπουν» παντού το «χέρι της Ρωσίας», ρωσικές επεμβάσεις παντού, μια ρωσική «εκστρατεία» για να αποδιοργανώσει την ευρω-δυτική ασφάλεια. Και δεν μπορούν να διανοηθούν πως στις χώρες τους είναι δυνατόν και φυσικό να μπορεί να υπάρχει ένα διάχυτο αίσθημα αντίδρασης των ίδιων των πολιτών τους, αγανακτισμένων πλέον εναντίον της επικίνδυνης για όλο τον κόσμο πολεμοκαπηλίας των ηγετών τους που δεν παύει να ανάβει φωτιές με συνεχείς κλιμακώσεις επιθετικότητας στον πόλεμο στην Ουκρανία και δεν δείχνει καμία διάθεση να συζητήσει και συμβιβαστεί για την ειρήνη επιτέλους!

Του Κρεσέντζιο Σαντζίλιο

Πρόσφατα κάποιοι άφησαν τρία φέρετρα σκεπασμένα με τη γαλλική σημαία κοντά στον Πύργο του Άιφελ, μάλλον μια «επισήμανση» για το τί πρόκειται να συμβεί στους Γάλλους στην Ουκρανία.

Το «επεισόδιο» οι Δυτικοί το έχουν αποδώσει σε «ρωσική επέμβαση».

Κατά τα άλλα, ξεσπά πυρκαγιά σε κάποιες εγκαταστάσεις: είναι δολιοφθορά των Ρώσων! Γίνεται ένα δυστύχημα στον σιδηρόδρομο: οι Ρώσοι έκαναν σαμποτάζ! Άνθρωποι κάνουν φασαρίες και διαμαρτυρίες εναντίον της κυβέρνησης: είναι «βαλτοί» των Ρώσων για να αποσυντονίσουν το κράτος! Συμβαίνει μια έκρηξη κάπου: είναι οι Ρώσοι που έβαλαν βόμβα!

Οι Δυτικοί ευρωπαίοι «βλέπουν» παντού το «χέρι της Ρωσίας», ρωσικές επεμβάσεις παντού, μια ρωσική «εκστρατεία» για να αποδιοργανώσει την ευρω-δυτική ασφάλεια. Και δεν μπορούν να διανοηθούν πως στις χώρες τους είναι δυνατόν και φυσικό να μπορεί να υπάρχει ένα διάχυτο αίσθημα αντίδρασης των ίδιων των πολιτών τους, αγανακτισμένων πλέον εναντίον της επικίνδυνης για όλο τον κόσμο πολεμοκαπηλίας των ηγετών τους που δεν παύει να ανάβει φωτιές με συνεχείς κλιμακώσεις επιθετικότητας στον πόλεμο στην Ουκρανία και δεν δείχνει καμία διάθεση να συζητήσει και συμβιβαστεί για την ειρήνη επιτέλους!

Γιατί όμως;

Ποιος μπορεί να καταλάβει και να εξηγήσει λογικά το σημερινό, τόσο φαινομενικά απύθμενο μένος των Ευρωπαίων κυβερνώντων κόντρα στους Ρώσους και τη Ρωσία;

Και λέμε «κυβερνώντες» γιατί μόνο αυτή των λεγόμενων «κυβερνώντων» ελάχιστη δράκα ανθρώπων εκφράζεται με επαχθείς, καουμπόικους όρους πολέμου. Είναι αναμφισβήτητο πως εάν οι πολίτες των χωρών αυτών των «κυβερνώντων» μπορούσαν να εκφραστούν συνολικά και συλλογικά, τουλάχιστον το 70-80% θα απαιτούσε να γίνει ειρήνη! Γι’ αυτό και οι κυβερνώντες «αγνοούν» τα δημοψηφίσματα, δηλαδή αυτή την κστ εξοχήν «έκφραση του λαού».

Και αλήθεια. σε κανέναν δεν φαίνεται τουλάχιστον «παράξενο» αυτό το ξαφνικό δυτικό μένος (ειδικά σε Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία) εναντίον ό, τι είναι ρωσικό; Τόσο που κάθε τρεις και πέντε σκαρφίζονται νέες αντιρωσικές κυρώσεις, νέες εχθρικές συμπεριφορές. νέα νομικά τερτίπια για να βλάψουν τη Ρωσία!

Απ’ τη μια μεριά όλα αυτά δεν βρίσκουν κάποια προφανή εξήγηση, ας πούμε ως ένα είδος εκδίκησης για κάποια δεινά που δήθεν έχουν υποστεί, αν αναλογιστούμε νηφάλια ότι από το τέλος του «Ψυχρού Πολέμου» και μετά η Ρωσία δεν είχε ποτέ κάποια απειλητική/επιθετική συμπεριφορά εναντίον της Γαλλίας, Γερμανίας, Αγγλίας, ποτέ δεν έκανε κάποια «κίνηση» κατάληψης εναντίον τους, πουθενά δεν τις «πλήγωσε», οικονομικά, πολιτικά, ούτε ακόμη περισσότερο εδαφικά, δεν κατέστρεψε ποτέ τίποτα δικό τους.

Απεναντίας, είναι αυτές οι χώρες που ποικιλοτρόπως έβλαψαν τη Ρωσία, κατ’ αρχήν με τη βασική αφερεγγυότητά τους και πιο πρόσφατα με τις αδιανόητες κυρώσεις τους.

Τότε, από πού πηγάζει αυτό το ξαφνικό, σαν άσβεστο μίσος των δυτικών ηγετών;

Απ’ τη άλλη, μας λένε: «υπερασπιζόμαστε την Ουκρανία γιατί μετά απ’ αυτήν η Ρωσία θα επιτεθεί σε εμάς!», στα χνάρια του ξεμωραμένου Αμερικανού Προέδρου (το βλέπουμε στην TV), απολύτως δογματική δήλωση δίχως καμία απόδειξη του εναντίον, απλά, έτσι, γιατί έτσι μας συμφέρει και δεν δίνουμε καμία σημασία αν εκείνο που λέμε δεν έχει κανένα αντίκρισμα ως προς την αλήθεια του.

Βεβαίως, σε αυτή τη περίπτωση «ξεχνούν» πάρα πολλά γεγονότα που προηγήθηκαν και αναδεικνύουν/αποδεικνύουν την δυτική προβοκατόρικη επιθετικότητα η οποία όμως γι’ αυτούς, of course, περνά απαρατήρητη και μη άξια λόγου.

Βεβαίως «ξεχνούν» και το πόσο διεφθαρμένη είναι η χώρα Ουκρανία και οι Ουκρανοί, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι: και τόσο το «ξεχνούν», που δέχονται τώρα και να τους βάλουν μέσα στην Κοινοτική «οικογένεια», μια χώρα με εγκεκριμένο και αποδεδειγμένο ναζιστικό παρελθόν και παρόν που, με την είσοδο της στην ΕΕ, το πιο πιθανόν είναι να κάνει μπάχαλο όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση(που μόνο «ένωση» δεν είναι!).

Και ακριβώς πάλι «ξεχνούν» πως αυτή την κατ’ εξοχήν «βολική» διεφθαρμένη χώρα επέλεξαν οι Αμερικανοί να χρησιμοποιήσουν για «να μπουν στο μάτι» των Ρώσων όσο πιο άμεσα γίνεται, γνωρίζοντας το ειδικό πολιτικο-ιστορικό καθεστώς που τους ενώνει με τους Ουκρανούς από τα χρόνια κιόλας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ακόμη πριν, προπαντός ως ένα είδος «πύλης της Ρωσίας», με όλα τα εκ των ουκ άνευ στοιχεία ασφάλειας και ανασφάλειας που αυτό συνεπάγεται.

Και «ξεχνούν» επίσης – και το ξέρουν πως ηθελημένα κάνουν ότι το ξεχνούν! – πως όλη η «ιστορία» είναι και ήταν πάντα για μία Ουκρανία ουδέτερη, χωρίς ξένες δυνάμεις στο έδαφός της, ένα τέταρτο τουλάχιστον του οποίου κατοικείται από ρωσόφωνους ή ρωσικής καταγωγής πληθυσμούς, οι οποίοι βέβαια δε «νιώθουν» Ουκρανοί!

Οι Δυτικοί γνωρίζουν πολύ καλά πως εάν δεν είχαν βάλει σκοπό, με προτροπή και βοήθεια των Αμερικανών πρωτεργατών, να αποσαθρώσουν και απομονώσουν τη Ρωσία και να την «στραγγαλίσουν» ως πληρεξούσιοι εκτελεστές της αλαζονικής αμερικανικής παντοκρατορίας– κανένας πόλεμος δεν θα γινόταν στην Ουκρανία με τη Ρωσία.

Και γνωρίζουν πολύ καλά πως εάν – με δικές τους υπόγειες επεμβάσεις και αμερικανική «υψηλή επίβλεψη» – δεν είχαν προκαλέσει τα γεγονότα του 2014 και το επόμενο ανελέητο κυνηγητό ρωσόφωνων εκ μέρους της Ουκρανίας, η Ρωσία δεν θα είχε κανένα λόγο να επιτεθεί για να βοηθήσει και απελευθερώσει τους καταπιεσμένους και κατακρεουργημένους συμπατριώτες της στο Ντονμπάς.

Και τέλος επίσης πολύ καλά γνωρίζουν πως η Ρωσία ποτέ δεν θα ανεχόταν – το έχει πει πολλές φορές αλλά οι Δυτικοί μέσα στην άκρατη αλαζονεία τους έκαναν πάντα το κουφό αυτί – την παρουσία αμερικανικών νατοϊκών στρατιωτικών πληθυσμών και εγκαταστάσεων στην Ουκρανία, με την οποία έχει απολύτως ειδικές ιστορικές σχέσεις, όπως όλοι ξέρουμε και καλό θα ήταν να ξέραμε.

Μολονότι τα ήξεραν όλα αυτά, αντί να φερθούν σοφά διατηρώντας καλές σχέσεις με τη Μόσχα αποκλειστικά για το δικό τους συμφέρον και όχι για το συμφέρον των Αμερικανών, στους οποίους ταιριάζει γάντι η προοπτική ενός νέου αιματοκυλίσματος στην Ευρώπη με τους τελείως ηλίθιους ευρωπαίους ηγετίσκους που βρίσκουν μπροστά τους(!),

υποτάχτηκαν εντελώς και χυδαία στα αμερικανικά σχέδια, έγιναν οι υποτακτικοί εκτελεστές της αμερικανικής πολεμοκάπηλης πολιτικής του γέρου-Μπάιντεν ή εκείνων που τον μανουβράρουν κατά βούληση, γέμισαν με ξαφνικό, προερχόμενο από το πουθενά, μίσος για τη Ρωσία και ό, τι είναι ρωσικό και εγκληματικά τραβούν το σχοινί με μια μετά την άλλη προβοκάτσια υπό αμερικανο-νατοϊκό ή γαλλικό ή αγγλικό ή γερμανικό πρόσημο, λανθασμένα πιστεύοντας πως οι Ρώσοι μπλοφάρουν και δεν θα αντιδράσουν με ακραία οπλικά μέσα εάν νιώσουν πως πολύ «στριμώχνονται» και ωθούνται στα άκρα.

Τελικά οι ευρω-δυτικοί ηγετίσκοι, με προεξάρχουσα την «σημαδεμένη» «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» κοινοτική πρόεδρο, είναι πραγματικά τόσο βλάκες και άνοες που δεν θέλουν να καταλάβουν ότι έπεσαν αύτανδροι στην αμερικανική παγίδα που προβλέπει την οριστική απομάκρυνση της δυτικής Ευρώπης από τη Ρωσία και την οριστική εχθρότητα ανάμεσά τους –

εκκωφαντικά και θλιβερά τα πάντα εις βάρος των κρατών και λαών της Κοινότητας και τελικά ολόκληρης της Ευρώπης!

Ακριβώς ό, τι ανέκαθεν πρέσβευαν και ήθελαν με όλη τη ψυχή τους οι ΗΠΑ!

Ή μήπως μπορούμε να πούμε ακόμη, επιπλέον, ότι οι ως τώρα Κοινοτικοί άρχοντες και η σήμερα νεοεκλεγμένοι συνεχιστές τους βαδίζουν, με τις τραγικά αλλοπρόσαλλες αντικοινοτικές συμπεριφορές τους, σταθερά στο δρόμο της εσχάτης προδοσίας των λαών τους και των ιδανικών και προσδοκιών τους;

Και το μαφιόζικο χούι και στιλ των ταγών της κοινοτικής εξουσίας δεν το έχουμε δεόντως «απολαύσει» δυστυχώς αυτές τις μέρες στις πλειοψηφικές αλαζονείες των πολιτικών σχηματισμών με τη διαδικασία «μοιρασιάς» των αξιωμάτων;

Ό, τι πιο τραγικά απογοητευτικό και αποκρουστικό.

Εν πάση περιπτώσει, το ερώτημα παραμένει ακέραιο: πώς είναι δυνατόν αυτοί οι τρεις-τέσσερις ευρω-ατλαντικοί ηγετίσκοι της πεντάρας με τα παρανοϊκά, ξεφτιλισμένα νταϊλίκια τους να είναι τόσο ανόητοι – «χαμένα κορμιά» που λένε – ώστε να βλέπουν εκ του αποτελέσματος πόσο εχθρικές προς τα ίδια συμφέροντά όλων των χωρών της Κοινότητας είναι οι αποφάσεις που παίρνουν και να επιμένουν σε αυτές!

Ειλικρινά, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι φέρονται σαν τελείως μωροί που δεν βλέπουν εκείνο που είναι κάτω από τα μάτια ολονών μας.

Τότε;

Πραγματικά, διανοητικά είναι τόσο λειψοί ήγουν βλάκες και συνάμα αλαζόνες εγωιστές που δεν εννοούν να το δουν;

Αναμφίβολα τότε σε αμφότερες τις περιπτώσεις είναι εγκληματίες και επικίνδυνοι για την ανθρωπότητα και οι λαοί τους θα πρέπει το γρηγορότερο να αποφασίσουν τί θα κάνουν με δαύτους!

Παίζεται η μοίρα ολόκληρου του πλανήτη Γη.

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Ελληνιστής

………………………………………………………………………..