Είναι λάθος να μην υπολογίζουν τα λόγια του Ερντογάν. Επιδιώκει ιδιαίτερα να αποκαταστήσει την τουρκική επιρροή στην Ιερουσαλήμ και τους ισλαμικούς ιερούς τόπους της και πιστεύει ότι Παλαιστίνιοι και Άραβες θα έρθουν στη σειρά για να απαντήσουν στο κάλεσμά του.

Ο Ερντογάν δεν κρύβει τον αντισημιτισμό του ή το μίσος του για το εβραϊκό κράτος. Καλωσόρισε τη Χαμάς στην Άγκυρα πριν από περισσότερα από 18 χρόνια και έκτοτε έχει δώσει στην ομάδα διπλωματικά διαβατήρια για να διευκολύνει την κίνησή τους, τους επέτρεψε πρόσβαση σε τουρκικές τράπεζες, τους παρείχε πληροφορίες και ακόμη και τους επέτρεψε να σχεδιάσουν τρομοκρατικές επιχειρήσεις από τουρκικό έδαφος.

Μιλώντας στο κυβερνών κόμμα του στη γενέτειρά του Ρίζε στις 28 Ιουλίου 2024, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απείλησε να επέμβει στρατιωτικά στο Ισραήλ. «Θα πρέπει να είμαστε πολύ δυνατοί, ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να κάνει αυτά τα πράγματα στην Παλαιστίνη», είπε ο Ερντογάν . «Όπως μπήκαμε στο Καραμπάχ, όπως μπήκαμε στη Λιβύη, μπορούμε να κάνουμε παρόμοια με αυτούς», υποσχέθηκε. Ισραηλινοί αξιωματούχοι απάντησαν με οργή. Αφού ο Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Yisrael Katz πρότεινε ότι τα σχόλια του Ερντογάν ήταν παρόμοια με αυτά του αείμνηστου Ιρακινό Προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών διπλασίασε τις απειλές. «Όπως ο γενοκτόνος Χίτλερ έφτασε στο τέλος του, το ίδιο θα κάνει και ο γενοκτόνος Νετανιάχου», έγραψε στο Twitter.

Πολλοί Ισραηλινοί ακαδημαϊκοί και αναλυτές προσπαθούν να ενσωματώσουν τις απειλές. Γενικά, μαζί με πολλούς Αμερικανούς αναλυτές, υποβαθμίζουν τις απειλές του Ερντογάν. Ο Ερντογάν είναι επιρρεπής σε πολεμικές, εξακολουθεί να συναλλάσσεται με το Ισραήλ και διατηρεί τουρκική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ. Ο Ερντογάν δέχεται επίσης πυρά από τη δική του βάση για την αναποτελεσματικότητά του. Εν τω μεταξύ, η τουρκική λίρα συνεχίζει να αιμορραγεί την αξία και τον πληθωρισμό τους απλούς Τούρκους.

Τι να κάνετε με την απειλή του Ερντογάν για το Ισραήλ;

Ωστόσο, μπορεί να είναι λάθος να μην δεχόμαστε τον Ερντογάν στα λόγια του. Ο Ερντογάν δεν κρύβει τον αντισημιτισμό του ή το μίσος του για το εβραϊκό κράτος. Καλωσόρισε τη Χαμάς στην Άγκυρα πριν από περισσότερα από 18 χρόνια και έκτοτε έχει δώσει στην ομάδα διπλωματικά διαβατήρια για να διευκολύνει την κίνησή τους, τους επέτρεψε πρόσβαση σε τουρκικές τράπεζες, τους παρείχε πληροφορίες και ακόμη και τους επέτρεψε να σχεδιάσουν τρομοκρατικές επιχειρήσεις από τουρκικό έδαφος. Ο Ερντογάν έχει από καιρό επιτρέψει στον νεο-οθωμανισμό, την πεποίθηση ότι θα μπορούσε να αξιοποιήσει την οθωμανική ιστορία για να αποκαταστήσει την επιρροή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τα Βαλκάνια, να χρωματίσει τη σκέψη του. Μέχρι σήμερα, οι νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του απέτυχαν για τον απλούστατο λόγο ότι οι Τούρκοι θυμούνται πολύ καλύτερα την Οθωμανική Αυτοκρατορία από τους υποτελείς της λαούς. Ο Ερντογάν επιδιώκει ιδιαίτερα να αποκαταστήσει την τουρκική επιρροή στην Ιερουσαλήμ και τους ισλαμικούς ιερούς τόπους της και πιστεύει ότι Παλαιστίνιοι και Άραβες θα έρθουν στη σειρά για να απαντήσουν στο κάλεσμά του. Οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι η ιδεολογία μπορεί να είναι ένα φάρμακο που θολώνει την κρίση και επιτρέπει αυταπάτες μεγαλείου.

Τι μας διδάσκει η Ιστορία

Πολύ συχνά, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εκλογικεύει τον ρατσισμό, υποβαθμίζει το μίσος και διαγράφει τις άμεσες απειλές. Πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια, ο Σαντάμ ερμήνευσε την έλλειψη ανησυχίας του πρέσβη April Glaspie μετά την απειλή του να εισβάλει στο Κουβέιτ ως πράσινο φως για να επιτεθεί στον νότιο γείτονά του. Η πρέσβης Γιούρι Κιμ, ο Απρίλιος Γκλάσπι της τρέχουσας δεκαετίας, ουσιαστικά επανέλαβε το λάθος στις συναλλαγές της με τον Ερντογάν και τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ πριν από την εθνοκάθαρση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν πέρυσι. Η ψιθυριστή άμυνά της ότι ο Αλίεφ την είχε διαβεβαιώσει ότι δεν θα εισέβαλλε αντικατοπτρίζει μόνο την ευπιστία της, όχι τη σοφία, και σίγουρα δεν είναι απαλλακτικό.

Το αληθινό σκάνδαλο, ωστόσο, είναι ότι εάν η Τουρκία επρόκειτο να ενεργήσει εναντίον του Ισραήλ, πιθανότατα θα το έκανε με αμερικανικά όπλα . Σίγουρα, η Τουρκία έχει τη δική της εγχώρια στρατιωτική βιομηχανία, βασισμένη σε μεγάλο βαθμό σε κλεμμένη και κλεμμένη αμερικανική τεχνολογία, αλλά ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Jake Sullivan ώθησαν μέσω του Κογκρέσου μια σημαντική αναβάθμιση της αεροπορικής δύναμης της Τουρκίας, επιβραβεύοντας ουσιαστικά τον εκβιασμό του Ερντογάν από το ΝΑΤΟ . Ο Σάλιβαν θεώρησε ότι η συμφωνία ήταν περίπλοκη, αλλά στην πραγματικότητα, αντανακλούσε την άγνοιά του για τα αληθινά κίνητρα του Ερντογάν και την αδυναμία του να καταλάβει ότι η κληρονομιά του Κίσινγκερ ήταν καθαρά αρνητικό στην Ανατολική Μεσόγειο . Σίγουρα, τα F-35 του Ισραήλ υπερισχύουν των F-16 της Τουρκίας, αλλά οι αναβαθμίσεις αεροηλεκτρονικής που ευλογήθηκαν από τον Μπάιντεν εξακολουθούν να σημαίνουν ότι η Τουρκία έχει σημαντική θνησιμότητα. Το να επιβραβεύει τις γελοιότητες του Ερντογάν αντί να δεσμεύει τις στρατιωτικές σχέσεις με τον τερματισμό της κατοχής της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία δίνει επίσης στην Τουρκία ένα μαξιλάρι από το οποίο θα εκτοξεύσει τα drones ή τους πυραύλους της. Πράγματι, η Τουρκία έχει ήδη καυχηθεί ότι το Geçitkale, όπως μετονόμασε στην κατεχόμενη αεροπορική βάση Λευκονικού, θα είναι μια βάση drone από την οποία θα μπορεί να χτυπήσει όλο το Ισραήλ.

Η Τουρκία δεν μπορεί να κερδίσει έναν πόλεμο με το Ισραήλ, ειδικά δεδομένης της πυρηνικής αποτροπής του Ισραήλ, αλλά ο τουρκικός στρατός μπορεί ωστόσο να κάνει σημαντική ζημιά. Το Ισραήλ είναι επίσης ευάλωτο σε μερικό αποκλεισμό, καθώς οι Χούτι παρεμβαίνουν στη ναυτιλία μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και η Τουρκία θα μπορούσε να κάνει το ίδιο με την Ανατολική Μεσόγειο.

Καθώς οι διπλωμάτες παλεύουν, θα πρέπει επίσης να το αναγνωρίσουν. Η ευχή κοστίζει ζωές. Η περσόνα του Ερντογάν σήμερα δεν είναι ένα ξαφνικό δημιούργημα, αλλά το αποτέλεσμα μακράς εξέλιξης σε συνδυασμό με την αλαζονεία που προέρχεται από το να πιστεύει κανείς ότι η Δύση είναι αδύναμη. Το ότι απειλεί να επιτεθεί στο Ισραήλ για λογαριασμό της Χαμάς δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα. Το κάνει χρησιμοποιώντας όπλα που πουλήθηκαν και μεταφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν, τα οποία δείχνουν τους αληθινούς χαρακτήρες του Μπάιντεν, του Μπλίνκεν και του Σάλιβαν.

ΠΗΓΗ: National Security Journal