Ηταν το 1994, τριάντα χρόνια πριν, όταν σε µια συζήτηση στο σπίτι τους στο Μανχάταν τα αδέλφια ∆ηµήτρης και Μιχάλης Πολιτόπουλος, µηχανικοί και οι δύο, συνειδητοποίησαν ότι στην Ελλάδα δεν παράγεται ελληνική µπίρα, υπό την έννοια να ανήκει σε εταιρεία ελληνικών συµφερόντων και να έχει ελληνικό όνοµα, φαινόµενο σχεδόν πρωτοφανές παγκοσµίως. Το 1994, λοιπόν, µπήκε η ιδέα για τη δηµιουργία της πρώτης, υπό την παραπάνω έννοια, ελληνικής µπίρας.

Ηταν το 1994, τριάντα χρόνια πριν, όταν σε µια συζήτηση στο σπίτι τους στο Μανχάταν τα αδέρφια ∆ηµήτρης και Μιχάλης Πολιτόπουλος, µηχανικοί και οι δύο, συνειδητοποίησαν ότι στην Ελλάδα δεν παράγεται ελληνική µπίρα, υπό την έννοια να ανήκει σε εταιρεία ελληνικών συµφερόντων και να έχει ελληνικό όνοµα, φαινόµενο σχεδόν πρωτοφανές παγκοσµίως. Ο ∆ηµήτρης Πολιτόπουλος ήταν τότε 31 ετών, γεννηµένος το 1963, χρονιά που έληξε το µονοπώλιο που είχε η οικογένεια Φιξ στην µπίρα στην Ελλάδα, µονοπώλιο που της είχε δοθεί από τον βασιλιά Οθωνα, χρονιά που ιδρύθηκε η Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Το 1994, λοιπόν, µπήκε η ιδέα για τη δηµιουργία της πρώτης, υπό την παραπάνω έννοια, ελληνικής µπίρας και ανατέθηκε η έρευνα σε αµερικανική εταιρεία για να επιλέξει την κατάλληλη τοποθεσία για τη δηµιουργία της ζυθοποιίας. Μεταξύ των Χανίων και της Κοµοτηνής που προτάθηκαν –δύο περιοχές στα άκρα της Ελλάδας, όχι τυχαία, καθώς εκτιµήθηκε ότι θα ήταν πιο εύκολη η δραστηριοποίηση µακριά από το κέντρο και την επίδραση του µονοπωλίου της µπίρας– επελέγη η Κοµοτηνή και το 1996 ιδρύθηκε η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης σε έκταση που αγόρασαν οι αδερφοί Πολιτόπουλοι στην εκεί βιοµηχανική περιοχή (ΒΙΠΕ) για να γεννηθεί το 1998 η µπίρα «Βεργίνα». Μια κίνηση µε επιχειρηµατική σηµασία, αλλά και εθνική, καθώς έδωσε πνοή στα Ποµακοχώρια και στους Ποµάκους, ειδικά καθώς µερικά χρόνια µετά, περιορίστηκε αναγκαστικά η καπνοκαλλιέργεια στην περιοχή, η οποία αποτελούσε σχεδόν την αποκλειστική ενασχόληση των κατοίκων της.

Είκοσι οκτώ χρόνια µετά και µέσα από µια περιπετειώδη πορεία που κάλλιστα θα µπορούσε να αποτελέσει σενάριο για οικονοµική-αστυνοµική σειρά, η εταιρεία που ακόµη χαρακτηρίζεται µικροζυθοποιία µε βάση τον όγκο παραγωγής, ετοιµάζεται στην πραγµατικότητα να… «αλλάξει πίστα». «Ο,τι γεννιέται, γεννιέται µικρό και µεγαλώνει µε αγάπη. Αυτό αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ζυθοποιίας µας. Μετράµε 28 χρόνια πορείας µέχρι σήµερα και ετοιµαζόµαστε βάζοντας τα θεµέλια για τα επόµενα, ώστε η εταιρεία να ξεδιπλώσει τις πλήρεις προοπτικές και την αναπτυξιακή της δυναµική για τη νέα εποχή που ήδη ξεκίνησε. Ο στόχος µας είναι να είµαστε η πρώτη µπίρα στην Ελλάδα», αποκαλύπτει, µιλώντας σήµερα στην «Καθηµερινή της Κυριακής» ο κ. Νικόλαος Μπήλιος, διευθυντής Επικοινωνίας και Εταιρικών Σχέσεων της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης. Ο ίδιος, βεβαίως, δεν παραλείπει να υπενθυµίσει τις µάχες που έδωσε ο ∆ηµήτρης Πολιτόπουλος για να υπερασπιστεί, µεταξύ άλλων, τις µικροζυθοποιίες. Μεταξύ αυτών και η µάχη στη Βουλή των Ελλήνων το 2015, εκπροσωπώντας τον Σύνδεσµο Μικρών Ανεξάρτητων Ζυθοποιών Ελλάδος (ΣΜΑΖΕ), η οποία συνέβαλε στον να αποτραπεί την τελευταία στιγµή η αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για τις µικροζυθοποιίες. Είχε προηγηθεί το 2003 η ενεργός προώθηση της ενσωµάτωσης στην ελληνική νοµοθεσία κοινοτικής οδηγίας του 1992 για την παροχή κινήτρων στις µικροζυθοποιίες, «ανοίγοντας τον δρόµο για τη δηµιουργία δεκάδων µικροζυθοποιείων στην Ελλάδα», επισηµαίνει ο κ. Μπήλιος. «Οι µικρές ελληνικές ζυθοποιίες αυξήθηκαν έντονα τα τελευταία χρόνια καθώς ανέρχονται σε 73, συγκεντρώνοντας όλες µαζί µερίδιο περίπου 10%. Αλλάζουν σταδιακά το τοπίο της αγοράς καθώς δραστηριοποιούνται σε όλη την επικράτεια µικρά ζυθοποιεία µε παραγωγή από 500 εκατόλιτρα ζύθου σε ετήσια βάση, έως τις µεγάλες µονάδες που αγγίζουν το ετήσιο όριο των 200.000 εκατόλιτρων ζύθου, αποδεικνύοντας ότι στην Ελλάδα µπορούν να παραχθούν εγχώριες ποιοτικές µπίρες µε ιδιαίτερες γεύσεις και χαρακτηριστικά αποσπώντας και διεθνείς διακρίσεις».

Πώς θα καταφέρει η «Βεργίνα» να γίνει η πρώτη µπίρα στην Ελλάδα; Κατ’ αρχάς µέσα από σηµαντικές επενδύσεις. «Η επενδυτική µας δυναµική είναι το DNA της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης Α.Ε. Η δυναµική µας είσοδος στη νέα σελίδα της ιστορίας µας, µε επενδύσεις που ανέρχονται σε άνω των 11 εκατ. ευρώ στις παραγωγικές µας εγκαταστάσεις στη ΒΙΠΕ Κοµοτηνής, κάνει την εταιρεία µας πρωταγωνιστή στη νέα εποχή της µπίρας στην Ελλάδα. Το επενδυτικό µας πρόγραµµα, που αφορά τη διετία 2024-2025, επικεντρώνεται στρατηγικά στον περαιτέρω εκσυγχρονισµό της βασικής παραγωγικής της µονάδας και σε µια σειρά παρεµβάσεων, από καινούργια γραµµή εµφιάλωσης και ροµποτικά συστήµατα στα logistics και τις αποθήκες, µέχρι επενδύσεις στον ποιοτικό έλεγχο. Το παραπάνω θα αυξήσει σηµαντικά την παραγωγική δυναµικότητα της εταιρείας ως ανταπόκριση στη “συγκινητική” αύξηση της ζήτησης για τα προϊόντα µας. Οι παραγωγικές εγκαταστάσεις της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης Α.Ε. καταλαµβάνουν σήµερα µια επιφάνεια 12.500 τ.µ. σε συνολική έκταση 50 στρεµµάτων, όπου έχουν αναπτυχθεί τα δύο υπερσύγχρονα ζυθοποιεία και βυνοποιεία, όπου παράγεται η “Βύνη Θράκης”, µέσω του οποίου επετεύχθη και η πλήρης καθετοποίηση της εταιρείας και µαζί η αυτονοµία και ο απόλυτος έλεγχος της ποιότητας του προϊόντος. Πέραν των εγκαταστάσεών µας στη ΒΙΠΕ Κοµοτηνής –όπου απασχολεί περί τα 150 άτοµα από την περιοχή της Θράκης– η εταιρεία διατηρεί δύο υποκαταστήµατα στη ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης και στην Παλλήνη Αττικής. Πριν από λίγο καιρό, επίσης, η εταιρεία µας ολοκλήρωσε και νέα επένδυση για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες των παραγωγικών της εγκαταστάσεων, που λειτουργούν από τον Ιανουάριο του 2023 και καλύπτουν το 100% των αναγκών της σε ηλεκτρική ενέργεια κατά τη διάρκεια των ηµερών µε ηλιοφάνεια. Στο πλαίσιο δε της µείωσης του περιβαλλοντικού της αποτυπώµατος υπήρξε από τις πρώτες ζυθοποιίες στη ΝΑ Ευρώπη που από το 2021 διέκοψε κάθε χρήση πλαστικού στις συσκευασίες της, ενώ ακολουθεί σειρά δράσεων για τη βιώσιµη ανάπτυξη», τονίζει ο διευθυντής εταιρικής επικοινωνίας της εταιρείας.

Ταυτόχρονα, η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης σχεδιάζει νέα καινοτόµα προϊόντα, τόσο στην κατηγορία της µπίρας –πρόσφατα κυκλοφόρησε µπίρα χωρίς αλκοόλ– όσο και στην ευρύτερη κατηγορία των µη αλκοολούχων ποτών. Από το 2010, άλλωστε, παράγει υπό τη µορφή αναψυκτικού τσάι του βουνού (µε το σήµα TUVUNU). Στο πενταετές επενδυτικό πρόγραµµα της εταιρείας έχει διαµορφωθεί χαρτοφυλάκιο νέων προϊόντων υπό το σήµα TUVUNU, µε την εταιρεία να ακολουθεί τις νέες παγκόσµιες τάσεις, ενώ πραγµατοποιεί έρευνα και για το ενδεχόµενο παραγωγής «λειτουργικών» νερών (π.χ. νερά µε ηλεκτρολύτες). Η εταιρεία σήµερα διαθέτει το κρύο τσάι του βουνού (σ.σ. το τσάι πριν εµφιαλωθεί έχει βραστεί) µε µέλι και λεµόνι, σκέτο µε λεµόνι και ανθρακούχο νερό. Η πρώτη ύλη, ο σιδερίτης, όπως λέγεται το τσάι του βουνού, προέρχεται από τα βουνά της Ροδόπης, µε την καλλιέργεια να γίνεται από ντόπιους καλλιεργητές στο πλαίσιο προγράµµατος συµβολαιακής καλλιέργειας, µέθοδο που ακολουθεί η εταιρεία και για το κριθάρι (από το 2006) από το οποίο στη συνέχεια παράγεται βύνη. Μέσω άλλωστε της παραγωγής βύνης η Ελλάδα µπήκε στον παγκόσµιο χάρτη εξαγωγής βύνης, µε τη Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης να προµηθεύει πολλά ελληνικά ζυθοποιεία, καθώς και ζυθοποιεία σε Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουµανία, Τουρκία, Ισραήλ.

«Οι συµβολαιακές µας καλλιέργειες ξεκίνησαν από τα Ποµακοχώρια της Ξάνθης και σήµερα έχουν επεκταθεί σε αρκετές ορεινές περιοχές της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδος. Από το 2006 µέχρι σήµερα έχουν συµµετάσχει στο πρόγραµµα συµβολαιακής καλλιέργειας της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης χιλιάδες παραγωγοί, καλλιεργούνται περίπου 30.000 στρέµµατα ετησίως και συγκοµίζονται περί τους 14.00015.000 τόνους κριθαριού, από τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Χαλκιδική και τη Λάρισα», αναφέρει ο κ. Μπήλιος, υποστηρίζοντας ότι η δραστηριότητα της εταιρείας «άλλαξε το status quo των κατοίκων στα Ποµακοχώρια».

ΠΗΓΗ: Moneyreview.gr