Όλα ξεκίνησαν στις 27 Ιουνίου, σε ένα καταστροφικό για τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, debate απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ. Έχανε τον ειρμό του, τα λόγια του, έδινε ασυνάρτητες απαντήσεις, φαινόταν εξαντλημένος.

Οι ανησυχίες για τη σωματική και διανοητική του ικανότητα φούντωσαν. Από την επομένη κι όλας άρχισαν οι πιέσεις για την απόσυρσή του από την προεδρική κούρσα. Ήταν σαφές πως το Δημοκρατικό Κόμμα με τον ίδιο υποψήφιο δεν είχε καμία ελπίδα απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ. Εκείνος επέμενε: «Δεν πάω πουθενά».

Συνολικά 31 βουλευτές και 5 γερουσιαστές ζήτησαν δημοσίως την παραίτησή του από την προεδρική υποψηφιότητα, ώστε να «παραδώσει» τη σκυτάλη σε έναν πιο μάχιμο υποψήφιο. Δεκάδες ακόμη στελέχη παρασκηνιακά και σε ιδιωτικές συνομιλίες, τόνιζαν πως θα πρέπει για το καλό του κόμματος να παραιτηθεί. Το έκανε τελικά σήμερα, 21 Ιουλίου, εκφράζοντας παράλληλα τη στήριξή του για το χρίσμα στην αντιπρόεδρο, Κάμαλα Χάρις.

Να πώς φτάσαμε στην πτώση: