“…Η Ελλάδα έχει ως νόμισμα το ευρωπαϊκό νόμισμα. Αυτό μετατρέπει την Ελλάδα στην κρίσιμη εκείνη χώρα, όπου οι εξελίξεις δεν αφορούν μόνο αυτή, αλλά όλη την Ευρώπη. Η οικονομία της Ελλάδας είναι το 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.Πιθανή κατάρρευση της Ελλάδας θα σημαίνει κατάρρευση της Ευρώπης. Κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών, σημαίνει και των ιταλικών και των ισπανικών. Ντόμινο για όλες τις οικονομίες.Η Ελλάδα μπορεί από πειραματόζωο να μετατραπεί σε χώρα ελπίδας για όλη την Ευρώπη. Αυτό που φοβούνται είναι ότι η μικρή Ελλάδα, αν έρθει στην εξουσία ο λαός θα γίνει ο κόκκος άμμου οπου θα μπει στα γρανάζια της ευρωπαϊκής πολιτικής να σταματήσει τη λιτότητα..”

Οικονομική
βοήθεια προς την Ελλάδα μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα μειώνονταν κατά
50% οι εξοπλιστικές δαπάνες και θα φορολογείτο η περιουσία, θα έδινε η
γερμανική «Αριστερά» (Die Linke), δηλώνει ο επικεφαλής της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, Γκρέγκορ Γκίζι, σε συνέντευξή του
στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο κ. Γκίζι επικρίνει την Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ για το γεγονός ότι με
την πολιτική λιτότητας που επιβάλλει θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή ιδέα
και τονίζει ότι ο ίδιος θα έθετε προϋποθέσεις για την παροχή βοήθειας
προς την Ελλάδα, όχι όμως τη δραστική μείωση του δημόσιου τομέα και
παρόμοιες σκληρές περικοπές.« Η Αθήνα θα έπρεπε να μειώσει στο μισό τις
εξοπλιστικές δαπάνες και να επιβάλει φόρο περιουσίας», δηλώνει και
επισημαίνει ότι «όταν κάποιος καταστρέφει χώρες, όπως κάνουμε στην
Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, μειώνει την απόδοση
της οικονομίας και τα φορολογικά έσοδα της χώρας». «Kαι επομένως», όπως
τονίζει, «το ποσό των 400 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το οποίο έχει
εγγυηθεί η Γερμανία, δεν είναι διασφαλισμένο».

Σχετικά με ενδεχόμενη περαιτέρω οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, μόνο
υπό την προϋπόθεση ότι θα μειώνονταν στην πολιτική της κυρίας Μέρκελ, ο
επικεφαλής της Κ.Ο. της Αριστεράς κάνει λόγο για λανθασμένες επιλογές
και δηλώνει χαρακτηριστικά: «Έχει τον τρόπο της να καθησυχάζει τους
ανθρώπους και όλοι ελπίζουν ότι μπορεί να διαφυλάξει τα χρήματά τους.
Αλλά η περίπτωση της Opel (σ.σ. αναφέρεται στην προαναγγελθείσα για το
2016 αναστολή λειτουργίας του εργοστασίου της αυτοκινητοβιομηχανίας στο
Μπόχουμ, η οποία οφείλεται τόσο σε διαχειριστικά σφάλματα όσο και στη
μείωση των πωλήσεων προς τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου), δείχνει ότι η
κρίση αρχίζει να πλησιάζει», καταλήγει ο Γκέργκ Γκίζι.
http://www.e-typos.com