Αυτή η συνεδρίαση έπρεπε να γίνει με 24 φέρετρα παρατεταγμένα και τους συγγενείς μαυροφορεμένους στα πρώτα έδρανα. Και να είναι όλο το πολιτικό σύστημα στο εδώλιο.
Και δημόσιοι κατήγοροι να είναι τα παιδιά τους που τα αφήσατε ορφανά. Ο Γιώργος Μακαρούνας, ο τραγικός οδηγός που βλέποντας τα νερά να τον καταπίνουν έλεγε στο τηλέφωνο: Μάνα, φοβάμαι, πνιγόμαστε, άφησε πίσω ένα παιδί στην ηλικία του γιού μου. Θα ρωτάει κάθε μέρα: “πότε θα ’ρθει ο μπαμπάς μου;” και κανένας δεν θα μπορεί να του απαντήσει. Δεν μπορεί να ρωτήσει τώρα “ποιοι σκότωσαν τον μπαμπά μου”; Θα το κάνει όταν μεγαλώσει, σε μια εποχή που θέλω να πιστεύω ότι η πολιτική θα έχει σταματήσει να σκοτώνει ανθρώπους. Γι΄ αυτή την εποχή αγωνίζομαι. Αλλά νιώθω την υποχρέωση να του δώσω την απάντηση τώρα.

Για τη συνέχεια AthensVoice