Ο Ariel Sharon στη δυτική πλευρά της διώρυγας του Σουέζ κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Yom Kippur το 1973.

Απεβίωσε στις 11 Ιανουαρίου, σε ηλικία 85 ετών, ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Ariel Sharon, ο οποίος βρίσκοταν σε κώμα μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη στις 4 Ιανουαρίου 2006, εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας.

Ο αμφιλεγόμενος Sharon που συμμετείχε σε σχεδόν όλους τους πολέμους του Ισραήλ, είχε θέσει ως στόχο να λύσει οριστικά το εδαφικό, καθορίζοντας τα σύνορα του Ισραήλ υπό τους δικούς του όρους. Έχοντας αποκτήσει τη φήμη του σκληρού στρατιωτικού και πολιτικού ηγέτη, υπήρξε για πολλά χρόνια υπέρμαχος του ισραηλινού εποικισμού, όμως σε μεγάλη ηλικία αποκήρυξε το όραμά του για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Ισραήλ» (Eretz Yisrael) και το 2005 ήταν ο πρώτος που διέταξε την εκκένωση των εβραϊκών οικισμών της Λωρίδας της Γάζας, έπειτα από 38 χρόνια κατοχής. Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1928 στην Παλαιστίνη, που την εποχή εκείνη ήταν υπό Βρετανική Εντολή, από γονείς που κατάγονταν από τη Λευκορωσία. Εντάχθηκε σε ένοπλες ομάδες της Haganah από την ηλικία των 17 και με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ανέλαβε εκπαιδευτής των Εβραϊκών Αστυνομικών Μονάδων. Ως διοικητής της επίλεκτης Mονάδας 101 και κατόπιν διοικητής της Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών, εξαπέλυε πολλές επιχειρήσεις αντιποίνων κατά των Fedayeen. Η πιο αιματηρή ήταν αυτή του 1953 στο παλαιστινιακό χωριό Κίμπια όπου έχασαν τη ζωή τους 60 άμαχοι. Τραυματίστηκε δύο φορές και κέρδισε, χάρη στο παρουσιαστικό του αλλά και στις ακραίες μεθόδους του, το προσωνύμιο «μπουλντόζας». Διετέλεσε επίσης διοικητής της Σχολής Πεζικού και της ισχυρότερης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, το 1967. Το 1973 αποστρατεύθηκε με το βαθμό του υποστρατήγου όμως με το ξέσπασμα του Πολέμου του Yom Kippur ανακλήθηκε στην υπηρεσία και του ανατέθηκε η διοίκηση εφεδρικής Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας. Και σ΄ αυτόν τον πόλεμο, ο Ariel Sharon απέδειξε τις στρατιωτικές ικανότητές του: διέσχισε τη διώρυγα του Σουέζ, απέκοψε και περικύκλωσε το αιγυπτιακό 3ο Σώμα Στρατού σε μια παράτολμη ενέργεια.

Εισήλθε στην πολιτική μέσω του Likud και έγινε το δεξί χέρι του ηγέτη της εθνικιστικής δεξιάς και πρωθυπουργού από το 1977, Μenachem Begin. Το 1981 διορίστηκε υπουργός Άμυνας και ως αρχιτέκτονας της ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο, το 1982 εξαπολύει την Επιχείρηση «Ειρήνη για τη Γαλιλαία» για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας 40 χιλιομέτρων στο νότιο Λίβανο, σε προστασία των βορείων συνόρων του Ισραήλ. Τα μέλη της PLO και ο Yasser Arafat εκδιώχθηκαν από το Λίβανο και ο Sharon γίνεται κόκκινο πανί για όλον τον αραβικό κόσμο. Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι σφαγιάστηκαν από λιβανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις στους υπό ισραηλινό έλεγχο προσφυγικούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα. Ο Ariel Sharon υποβάλει την παραίτησή του ενώ η Δικαιοσύνη τον έκρινε ένοχο για έμμεση συμμετοχή στις δολοφονίες κι αποτυχία αποτροπής τους. Έπειτα από ένα μεγάλο διάλειμμα, επέστρεψε σε υπουργική θέση υπό τον δεξιό συνασπισμό του Benjamin Netanyahu το 1996 και αναλαμβάνει το υπουργείο Εξωτερικών και την διαπραγμάτευση με την Παλαιστινιακή Αρχή. Το 1999 εξελέγη πρόεδρος του Likud, μετά την παραίτηση του Benjamin Netanyahu, ο οποίος είχε ηττηθεί στις εκλογές από τον Ehud Barak. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2000, η επίσκεψή του στο Όρος του Ναού -τον τρίτο ιερότερο τόπο για τους μουσουλμάνους- στην Ανατολική Ιερουσαλήμ στάθηκε αφορμή για το ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα. Με την υπόσχεση ότι θα καταπνίξει την παλαιστινιακή εξέγερση, εξελέγη πανηγυρικά πρωθυπουργός στις 6 Φεβρουαρίου 2001. Κέρδισε επίσης τις εκλογές που διεξήχθησαν δύο χρόνια αργότερα. Ορμητικός, μαχητικός, με καυστικό χιούμορ, ο Sharon εγκατέλειψε το 2005 το Likud εν μέσω ανοικτής αμφισβήτησης και ίδρυσε το κεντρώο Kadima. Σχεδίαζε να προχωρήσει και σε άλλες εκκενώσεις οικισμών, στη Δυτική Όχθη, έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να παραιτηθεί από τουλάχιστον ένα μέρος των εδαφών που είχε κατακτήσει στον πόλεμο του 1967, εάν ήθελε να παραμείνει ένα «εβραϊκό και δημοκρατικό» κράτος.

Ο Ariel Sharon ως οπλίτης στον νεοσύστατο Ισραηλινό Στρατό, το Φεβρουάριο του 1948.

Ο Yποστράτηγος Ariel Sharon στο μέωτοπο τον Οκτώβριο του 1973.

H τριήμερη σφαγή εκατοντάδων Παλαιστινίων προσφύγων στους καταυλισμούς Sabra και Shatila από λιβανέζικη -συμμαχική προς το Ισραήλ- πολιτοφυλακή χάρισε στον Ariel Sharon το προσωνύμιο «του σφαγέα της Βηρυττού».

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Ariel Sharon περνά μπροστά από τον Παλαιστίνιο ηγέτη Yasser Arafat κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή στο Συνεδριακό Κέντρο Wye River, 21 Οκτωβρίου 1998.

Strategy Reports

Το Ισραήλ αποχαιρετά τον Αριέλ Σαρόν

Τελετή στη μνήμη του πρώην ισραηλινού πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν πραγματοποιείται στην Κνεσέτ παρουσία του αμερικανού αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν, του ισραηλινού προέδρου, Σιμόν Πέρες και πλήθος προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο.

«Συνοδεύουμε στην τελευταία του κατοικία έναν στρατιώτη, έναν
εξαιρετικό στρατιώτη, έναν διοικητή που ήξερε πώς να νικά» δήλωσε ο
Σιμόν Πέρες.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου εξήρε τις ενέργειες του Σαρόν υπέρ της ασφάλειας του Ισραήλ.
«Το
Ισραήλ θα συνεχίσει να μάχεται την τρομοκρατία. Το Ισραήλ θα συνεχίσει
να αγωνίζεται για την ειρήνη προστατευόντας παράλληλα την ασφάλειά του.
Το Ισραήλ θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να εμποδίσει το Ιράν να ενισχυθεί
με πυρηνικά όπλα» υποστήριξε.
Πλήθος υψηλόβαθμων ξένων
αντιπροσωπειών θα παραστούν στην κηδεία. Τις ΗΠΑ θα εκπροσωπήσει ο νυν
αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, τη Βρετανία ο Τόνι Μπλερ, τη Γερμανία ο ΥΠΕΞ
Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ ενώ υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες έχουν στείλει
Ρωσία, Καναδάς, Ισπανία, Ιταλία, Αυστρλίου, Σιγκαπούρη, Βέλγιο και
Τσεχία.
«Η ασφάλεια του λαού του υπήρξε ανέκαθεν η αποστολή του
Αρίκ, η δέσμευσή του για το μέλλον των Εβραίων σε 30 ή 300 χρόνια από
σήμερα» δήλωσε ο Τζο Μπάιντεν, αναφερόμενος στον Αριέλ Σαρόν με το
ψευδώνυμό του.
Η σορός του Σαρόν, που εξέπνευσε το Σάββατο σε
ηλικία 85 ετών μετά από οκτώ χρόνια που βρισκόταν σε κώμα, τέθηκε την
Κυριακή σε λαϊκό προσκύνημα μπροστά στην Κνεσέτ, την ισραηλινή Βουλή.
Η
κηδεία του Σαρόν θα γίνει σε αγρόκτημα του στο νότιο Ισραήλ. Αλλωστε, ο
ίδιος ο Σαρόν είχε εκφράσει την επιθυμία του να ταφεί δίπλα στη σύζυγό
του Λίλι, η οποία είχε πεθάνει από καρκίνο το 2000.
Το Ισραήλ
ενίσχυσε τα μέτρα ασφαλείας για την κηδεία του Σαρόν ενώ προειδοποίησε
τη Χαμάς να μην προχωρήσει σε εκτοξεύσεις πυραύλων τη Δευτέρα.