Σάββας Καλεντερίδης

Τις στιγμές που διαβάζουν οι αναγνώστες μας αυτές τις γραμμές, αρκετοί απ’ αυτούς έχουν πάρει το δρόμο για το συλλαλητήριο της Αθήνας, που ήδη έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά παλλαϊκού και πανεθνικού ξεσηκωμού. Επειδή είχα την τύχη να συνομιλώ με τινές των διοργανωτών, η άποψη που αποκόμισα είναι ότι πρόκειται για μια αυθεντική πρωτοβουλία πολιτών, χωρίς πολιτικά, κομματικά, προσωπικά ή άλλα καπελώματα. Οι αθλιότητες που εκτοξεύτηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και τα φερέφωνά τους στα προπαγανδιστικά τους μέσα, είναι άνω ποταμών.

Γιατί πρόκειται για εθνική ήττα ή μάλλον για εθνική καταστροφή.

Είναι ένα τεράστιο ψέμα ότι η Μακεδονία γεωγραφικά εκτείνεται στα εδάφη του κράτους των Σκοπίων. Είναι ένα τεράστιο ψέμα ότι στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου μοιράστηκε η Μακεδονία με τα εξής ποσοστά: Ελλάδα 51%, Σερβία 39% και Βουλγαρία 10%. Στο κείμενο της Συνθήκης πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Άρα, αφού δεν ήταν ποτέ γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας, είναι πέραν λογικής να γίνεται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό όρο.

Επιπλέον, ο όρος Άνω Μακεδονία, είναι και ανιστόρητος και λάθος ως γεωγραφικός προσδιορισμός. Στην Άνω Μακεδονία είχαν αναπτυχθεί τα βασίλεια της Ελιμιώτιδας, της Εορδαίας, της Τυμφαίας, της Ορεστίδας και της Λυγκηστίδας. Τα δυο πρώτα βρίσκονταν στη σημερινή Π.Ε. Κοζάνης, το τρίτο στην Π.Ε. Γρεβενών, το τέταρτο στην Π.Ε. Καστοριάς και το πέμπτο στην Π.Ε. Φλώρινας.

Η περιοχή του κράτους των Σκοπίων αποτέλεσε τμήμα του Βασιλείου της Μακεδονίας, όπως αποτέλεσαν τα εδάφη μέχρι τον Δούναβη ποταμό επί Φιλίππου και πολύμεγάλο μέρος του τότε γνωστού κόσμου, επί Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Άρα, από πουθενά δεν συνάγεται ότι έχει έστω και ένα έρεισμα, μια δικαιολογία το κράτος αυτό να διεκδικεί το όνομα Μακεδονία, πολύ δε περισσότερο την μακεδονική εθνική ταυτότητα και την μακεδονική γλώσσα. Πρόκεται για μια διεθνή σκευωρία που την εξύφανε η Ρωσία με τη Βουλγαρία, ως μέρος του πανσλαβισμού, από τα μέσα του 19ου αιώνα, και άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχείας και τη δράση του βουλγαρικού κομιτάτου τις αρχές του 20ού αιώνα.

Τότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά η λέξη σλαβομακεδόνας, όχι ως εθνική αλλά ως τοπική ταυτότητα, όπως λέμε για παράδειγμα τουρκοκρητικός. Δηλαδή, οι Βούλγαροι, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν την Μακεδονία, από την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έδωσαν την ταυτότητα αυτή στους κατοίκους της Μακεδονίας που κατοικούσαν στα σημερινά όρια της…

H συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news