Μετά την Κύπρο το Καστελλόριζο και η Κρήτη – Copy paste τουρκικά τετελεσμένα
Του Σταύρου Λυγερού
Οι ολοένα και πιο
ισχυρές ενδείξεις ότι στην Ανατολική
Μεσόγειο βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα
υδρογονανθράκων είναι –μαζί με τη
γεωπολιτική πτυχή– η αιτία που η Τουρκία
επινόησε και ξεδιπλώνει τη στρατηγική
που έχει αποκαλέσει “Γαλάζια Πατρίδα”.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, άλλωστε, προ ολίγου
καιρού δήλωσε καθαρά τη μεγάλη σημασία
που αποδίδει στην ιδιοποίηση των
ενεργειακών πόρων της θαλάσσιας περιοχής
από την Κύπρο μέχρι το Καστελλόριζο και
την Κρήτη.
ισχυρές ενδείξεις ότι στην Ανατολική
Μεσόγειο βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα
υδρογονανθράκων είναι –μαζί με τη
γεωπολιτική πτυχή– η αιτία που η Τουρκία
επινόησε και ξεδιπλώνει τη στρατηγική
που έχει αποκαλέσει “Γαλάζια Πατρίδα”.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, άλλωστε, προ ολίγου
καιρού δήλωσε καθαρά τη μεγάλη σημασία
που αποδίδει στην ιδιοποίηση των
ενεργειακών πόρων της θαλάσσιας περιοχής
από την Κύπρο μέχρι το Καστελλόριζο και
την Κρήτη.
Για την ακρίβεια, η
στρατηγική που η Τουρκία εφαρμόζει με
τις σεισμικές έρευνες και στη συνέχεια
με τις παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή
ΑΟΖ, προορίζεται να εφαρμοσθεί copy paste
στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αρχικά στον
άξονα Καστελλόριζο-Ρόδος και στη συνέχεια
στη θάλασσα της νοτιοανατολικής Κρήτης.
Με τη “Γαλάζια Πατρίδα” και άλλες
σχετικές ενέργειες ήδη καλλιεργεί το
κλίμα και προετοιμάζει το έδαφος. Όπως
μας έχει διδάξει η πείρα, όταν βρει την
κατάλληλη ευκαιρία θα δράσει.
Η Άγκυρα, άλλωστε, δεν
κρύβει τις προθέσεις της. Αντιθέτως,
τις διακηρύσσει με προφανή σκοπό να
εθίσει και τις ξένες κυβερνήσεις, αλλά
και τη διεθνή κοινή γνώμη πως στην
περιοχή υπάρχει μία διαφορά. Εάν η ωμή
παραβίαση του διεθνούς δικαίου (εν
προκειμένω της Σύμβασης για το Δίκαιο
της Θάλασσας) μετατραπεί στη συνείδηση
της διεθνούς κοινότητας σε “διαφορά”
οι Τούρκοι έχουν ήδη κερδίσει τα μισά
από όσα διεκδικούν.
κρύβει τις προθέσεις της. Αντιθέτως,
τις διακηρύσσει με προφανή σκοπό να
εθίσει και τις ξένες κυβερνήσεις, αλλά
και τη διεθνή κοινή γνώμη πως στην
περιοχή υπάρχει μία διαφορά. Εάν η ωμή
παραβίαση του διεθνούς δικαίου (εν
προκειμένω της Σύμβασης για το Δίκαιο
της Θάλασσας) μετατραπεί στη συνείδηση
της διεθνούς κοινότητας σε “διαφορά”
οι Τούρκοι έχουν ήδη κερδίσει τα μισά
από όσα διεκδικούν.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr