Των Susi Dennison και Pawel Zerka

Στη Γαλλία, η προσέλευση στις ευρωεκλογές πάντα ήταν χαμηλότερη του μέσου όρου στην ΕΕ -περίπου στο 40% τουλάχιστον στις δύο τελευταίες περιπτώσεις. Η προσέλευση αναμένεται να αυξηθεί στο 43%-45% το 2019, κυρίως λόγω του ευρωπαϊκού χαρακτήρα πολλών εθνικών θεμάτων, όπως η μετανάστευση και η οικονομία, που δόθηκε από τον πρόεδρο Emmanuel Macron. Ως συνήθως, πολλοί ψηφοφόροι θα αντιμετωπίσουν αυτές τις εκλογές ωε ένα δημοψήφισμα γισ τις πολιτικές της κυβέρνησης (προς όφελος των ακροδεξιών και ακροαριστερών αντιευρωπαϊκών κομμάτων), ενώ πολλοί άλλοι θα ψηφίσουν τα μικρά προτιμώμενα κόμματά τους (όπως τους Πράσινους), αποφεύγοντας την “ψήφο τακτικής” που είναι πιο συνηθισμένη στις προεδρικές εκλογές της χώρας. Η μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος το 2018 έθεσε τέλος στη διαίρεση της Γαλλίας σε οκτώ εκλογικές περιφέρειες για τις ευρωπαϊκές εκλογές, κάτι που θα πρέπει να διευκολύνει μια πανεθνική συζήτηση στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Οι κύριες μάχες το 2019
Η αξιοπιστία του Macron για το υπόλοιπο της προεδρικής του θητείας (η οποία λήγει στα μέσα του 2022), είναι αυτή που διακυβεύεται στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2019. Μετά από τις διαμαρτυρίες για τα κίτρινα γιλέκα, η Γαλλία πιθανώς να μην πετύχει κάποιους από τους στόχους που θέτει η Συμφωνία του Μάαστριχτ -δηλαδή το όριο του 3% για το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ για το 2019. Πέρα από αυτό, η εκστρατεία του κόμματός του La Republique En Marche! Πιθανώς θα αντιμετωπίσει κοινωνικά θέματα και στόχο έχει να απαντήσει στις διαδηλώσεις. Οι διαμαρτυρίες θα έχουν αντίκτυπο για τα ευρύτερα θέματα της εκστρατείας, καθώς και για το γαλλικό πολιτικό τοπίο: η πιθανότητα ενός κόμματος προερχόμενου από την πρωτοβουλία των κίτρινων γιλέκων που θα συμμετάσχει στις ευρωεκλογές, δεν θα πρέπει να απορριφθεί. Ο Macron έχει προσφάτως προσαρμόσει τη στρατηγική του για την αντιπαράθεση με τα αντί-ευρωπαϊκά κόμματα, και τώρα προσπαθεί να προσανατολίσει εκ νέου την ατζέντα του προς την άμυνα της κυριαρχίας της Ευρώπης. Εάν το κόμμα του Macron ή το Εθνικό Μέτωπο της Le Pen κερδίσει τις εκλογές, θα μπορούσε να έχει πολύ σημαντικές πολιτικές συνέπειες. Εκτός από την ικανότητα του προέδρου να κυβερνήσει τη Γαλλία, βασικά ζητήματα των εκλογών θα είναι πιθανότατα η μετανάστευση (για την δεξιά και την ακροδεξιά), καθώς και η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας (για την αριστερά και την ακροαριστερά).

Οι συστημικοί
Από τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές του 2017, το κόμμα του Macron (σε συνδυασμό με τον ομοϊδεάτη MoDem), έχει κυριαρχήσει στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας. Αντικατοπτρίζοντας την πρόσφατη πτώση της δημοτικότητας του προέδρου, το La Republique En Marche προβλέπεται να έρθει δεύτερο στις ευρωεκλογές στη Γαλλία. Το κόμμα του Macron πρόσφατα ανακοίνωσε έναν συνασπισμό με το ALDE με στόχο να ενώσει τους προοδευτικούς της Ευρώπης, επιβεβαιώνοντας τους στενούς δεσμούς με το Ciudadanos στην Ισπανία. Με τη σειρά τους, τα δύο πρώην συστημικά κόμματα της χώρας -Les Republicains και το Σοσιαλιστικό Κόμμα- δυσκολεύονται να βρουν νέα ταυτότητα και θα θεωρήσουν σε μεγάλο βαθμό αυτές τις εκλογές, κάτι σαν τεστ επιβίωσης. Το Les Republicains είναι τώρα διχασμένο μεταξύ μιας μετριοπαθούς πτέρυγας η οποία ευθυγραμμίζεται με την κυβέρνηση σε ευρωπαϊκά ζητήματα, και μια πιο ριζοσπαστική, υπό τον πρόεδρο του κόμματος Laurent Wauquiez, η οποία φλερτάρει με τη δεξιά ρητορική για τη μετανάστευση και την ταυτότητα. Το Les Republicains μπορεί να κερδίσει εννέα έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενώ οι Σοσιαλιστές κινδυνεύουν να κερδίσουν λίγες έδρες, με τις δημοσκοπήσεις να τους φέρουν μόλις στο όριο του 5%. Οι Πράσινοι, οι οποίοι είναι φιλοευρωπαίοι, θα κερδίσουν επίσης έξι ή επτά έδρες.

ΟΙ ευρωσκεπτικιστές
Το Rassemblement National (πρώην Εθνικό Μέτωπο) κυριαρχεί στο ευρωσκεπτικιστικό στρατόπεδο στη Γαλλία και προβλέπεται να κερδίσει τις ευρωεκλογές. Όπως και η Λέγκα στην Ιταλία (με την οποία διατηρεί στενούς δεσμούς), το κόμμα της Le Pen θα μιλήσει στην προεκλογική εκστρατεία για συνοριακούς ελέγχους, μεγαλύτερη εθνική κυριαρχία και μια “‘ένωση των ευρωπαϊκών εθνών”. Προβλέπεται να κερδίσει περίπου 22 έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Debout La France του Nicolas Dupont-Aignan, θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει στήριξη “από όλους τους πατριώτες και ρεπουμπλικάνους της χώρας), ελπίζοντας να πάρει κάποιες ψήφους από το κόμμα της Le Pen και τους διαιρεμένους Republicains, και να περάσει το όριο του 5%. Το La France Insoumise του Jean-Luc Melenchon έχει καθιερώσει μια ηγεμονική θέση στην ακροαριστερά της χώρας, σε μεγάλο βαθμό λόγω της αποσύνθεσης των Σοσιαλιστών. Προβλέπεται να κερδίσει δέκα έδρες. Ενώ δεν υπάρχει πιθανότητα η ακροαριστερά και η ακροδεξιά της χώρας να συμφωνήσουν σε μια κοινή ατζέντα για την Ευρώπη, υπάρχουν αξιοσημείωτη παραλληλισμοί μεταξύ τους για οικονομικά ζητήματα (για το εμπόριο και επικρίσεις κατά του ευρώ) και στην χρήση αντί-συστημικής ρητορικής.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: https://www.ecfr.eu/specials/scorecard/the_2019_European_election#