Η είδηση πέρασε στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων. Ένας κλάδος δημοσίων υπαλλήλων απέργησε ζητώντας να επεκταθεί και σε αυτούς η ρύθμιση που έγινε για τους υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με την οποία θα πάρουν τη λεγόμενη προσωπική διαφορά και όσοι προσελήφθησαν μετά την 1.11.2011.

Για να αξιολογήσει κανείς την είδηση, πρέπει να θυμηθεί τα εξής: από 1.11.2011 τέθηκε σε ισχύ το Ενιαίο Μισθολόγιο (στο εξής Ε.Μ.) για τους δημοσίους υπαλλήλους κάτι που επί δεκαετίες υπόσχονταν οι αρμόδιοι υπουργοί, παγίως διεκδικούσε η ΑΔΕΔΥ και υποστήριζε η αριστερά. Ποτέ όμως δεν καθιερώθηκε γιατί οι αντιδράσεις των συλλόγων στα λίγα υπουργεία και τους πολλούς οργανισμούς με τους υψηλούς μισθούς ήταν τεράστιες και το πολιτικό κόστος θα ήταν μεγάλο.

Ήρθε η κρίση, και η τρόικα επέβαλε το Ε.Μ. καταργώντας μια σειρά από ειδικά επιδόματα που είχαν αποσπασματικά καθιερωθεί χωρίς καμία λογική, πέραν της πελατειακής. Φυσικά, αυτό έγινε προς εξοικονόμηση δαπανών και επέφερε μείωση μισθών αλλά, πάντως, ως διαρθρωτική αλλαγή ήταν μια αναμφισβήτητα θετική εξέλιξη.

Για τη συνέχεια Liberal