Ο ​​Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, με το μεγαλειώδες ταλέντο του, μας κληροδότησε, εκτός από ένα από τα σημαντικότερα πεζογραφήματα του δέκατου ένατου αιώνα, και την πιο ανθεκτική αντίληψη της Ελληνικής Ιστορίας. Υπήρξε ένας από τους πιο σταθερούς πυλώνες της εθνικής μας συνείδησης. Η βιογραφία του, που την έχει συγγράψει ο Κ. Θ. Δημαράς, αποκαλύπτει και τη συγκινητική και ιδιαίτερη προσωπικότητά του. 

Επειδή ήταν Κωνσταντινουπολίτης, και παρότι είχε συγγράψει τη μισή σχεδόν Ιστορία του Ελληνικού Εθνους δεν τον διόριζαν στο Πανεπιστήμιο διότι ήταν ετερόχθων. Να θυμίσω απλώς ότι ο Μακρυγιάννης είχε υπερασπιστεί με νύχια και με δόντια τον διορισμό στο Δημόσιο αποκλειστικά των αυτοχθόνων, μόνον όσων προέρχονταν δηλαδή από τις απελευθερωμένες περιοχές. «Αν δεν φάγομεν εμείς ας πάει κατά διαβόλου η ελευθερία» φέρεται ειπών ο στρατηγός στην εθνοσυνέλευση.