Γίνονται σημαντικές ανακατατάξεις στην πολιτική καρδιά της Δύσης. Στις ΗΠΑ, Βρετανία και πιθανότατες αλλαγές σε Γαλλία, Ιταλία κ.ά. Άξονες αλλαγής είναι: η ριζική καταδίκη της «πολιτικής ορθότητας», η φροντίδα της καρδιάς της κοινωνίας, δηλ. αστικά και μεσο-αστικά στρώματα και γενικά η ταλαιπωρούμενη μεσαία τάξη, κι όχι οι αυτο-αποκαλούμενες «θυματοποιημένες» μειονότητες κι η αγνόηση των κραυγών των κάθε είδους κοινωνικών ελίτ.

Σημαντικές μεταβολές σε προσανατολισμούς αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Συνεργασία με Ρωσία, ξεκάθαρες κουβέντες με παραδοσιακούς συμμάχους κι αποσαφήνιση θέσεων τελικής αντιπαράθεσης απέναντι στο μαχητικό Ισλάμ.

Με τη Ρωσία οι καλές προοπτικές είναι η σιωπηρή αναγνώριση μιας ντε φάκτο προσάρτησης της Κριμαίας, η ανάκληση των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της, η συμφωνία για ματαίωση κάθε παραπέρα επέκτασης του ΝΑΤΟ και στενότερη συνεργασία στη Συρία και σε ζητήματα ισλαμικής απειλής. Σε ανταπόδοση η Ρωσία θα σταματήσει την ένταση στο Ντονμπάς της Ουκρανίας και θα χαμηλώσει ριζικά τους τόνους στη Βαλτική και γύρω από το Καλίνινγκραντ. Η επιλογή του Στρατηγού Φλιντ για τη θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας και της ανάθεσης στον Χ. Κίσινγκερ μεσολαβητικών ρόλων (σύμφωνα και με πληροφορίες των Financial Times) επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις αυτές.

Για τη συνέχεια Liberal