Σημείωση 27.12.20116: Το δοκίμιο που ακολουθεί αρχικά αναρτήθηκε στην διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/112ekloges12.htm στο
πλαίσιο σειράς υπερκομματικών παρεμβάσεων ενόψει της κρίσης και των
διαδοχικών εκλογών του 2012. Το αναδημοσιεύω αυτούσιο χωρίς αλλαγές
καθότι εκτιμώ ότι τόσο τα ζητήματα που έθιξε όσο και τα επιχειρήματα
είναι απολύτως επίκαιρα και δεν χρήζουν αλλαγών. Συμπληρώνω μόνο την
παρούσα εισαγωγή. Είναι από καιρό ολοφάνερο πως δεν διαπραγματευόμαστε
ως πλήρες μέλος της ΕΕ. Κυριολεκτικά στα τυφλά το εναλλασσόμενο στις
καρέκλες της εξουσίας «πολιτικό» προσωπικό υπογράφει ότι το διατάξουν τα
μέλη της τεχνόσφαιρας. Ακόμη χειρότερα, εντελώς ανεξέλεγκτα, άλλα λένε
στο εσωτερικό φωνασκώντας και άλλα στο εξωτερικό όπου γονατίζουν
υπάκουα.  Τον Φεβρουάριο 2012 προσπάθησα να επηρεάσω τον αρχηγό του
αστικού κόμματος τον οποίο γνώριζα προσωπικά επί μακρόν. Η επιστολή που
του απέστειλα, επειδή αφορά ζήτημα δημοσίου συμφέροντος, δημοσιεύεται
για πρώτη φορά εδώ, στο τέλος. Τότε, τον  Φεβρουάριο του 2012, η
αποφασιστική μνημονιακή στροφή του Αντώνη Σαμαρά με αποθάρρυναν να
συνεχίσω να προσπαθώ να τον επηρεάσω ενώ την επιστολή αυτή την
διαφοροποίησα και την δημοσίευσα ως «διάγγελμα ενός δεκαεξάχρονου» (βλ. http://www.ifestosedu.gr/110dekaexaxronos.htm
όπου περιέχονται και μερικές ακόμη από τις παρεμβάσεις που έγιναν
 τότε). Σε αυτές τις αναρτήσεις δεν διατύπωσα ρητά τις αρχικές καταβολές
αυτής της ανάρτησης.

Όλες μας οι παρεμβάσεις μετά το 2010
αφορούσαν κάτι ζωτικό και απολύτως επίκαιρο μετά την τότε προκήρυξη των
εκλογών: Μετά την μεταστροφή και του δεύτερου μεγάλου κόμματος σε μια
μνημονιακή προσέγγιση εξηγούσε γιατί ο διαπραγματευτικός προσανατολισμός
που αυτό συνεπαγόταν σήμαινε απεμπόληση των δυνατοτήτων της Ελλάδας να
υπερασπιστεί και να διεκδικήσει τα συμφέροντά της ως πλήρες μέλος της
ΕΕ. Τον νέο προσανατολισμό τον κατονομάσαμε τότε τον είδαμε να
επιβεβαιώνεται στην συνέχεια και τον βλέπουμε να συνεχίζεται αδιέξοδα
μετά από 4 χρόνια. Μεταξύ άλλων:

Συνέχεια: ifestos.edu.gr