Παντελής Σαββίδης
(Φωτ.: Anadolu / Ali Ballı)
 Η
τουρκική πρόκληση, με την ασφαλή βόλτα στα Ίμια της στρατιωτικής
ηγεσίας της, έτυχε τριών προσεγγίσεων: Η μία ήταν η ελληνική, κατά την
οποία ό,τι και να συμβεί, χρειάζεται ψύχραιμη αντίδραση. Αν
αντιπαρέλθουμε την αίσθηση ότι η Αθήνα έχει μπερδέψει την ψυχραιμία με
τη διαρκή χειμερία νάρκη, εδώ που οδήγησαν τα πράγματα οι πολιτικές
ηγεσίες της χώρας από το 1974 ως σήμερα δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια
για κάτι διαφορετικό. Εκτός, βεβαίως, και αν η πρόκληση είναι τόσο
ιταμή, που η ελληνική πλευρά δεν θα μπορέσει να κλείσει τα μάτια.

Η
τουρκική πρόκληση, όμως, δεν είχε τα ακραία χαρακτηριστικά ενός θερμού
επεισοδίου. Διότι όταν επιδιώκεις θερμό επεισόδιο, δεν στέλνεις τους
στρατηγούς σου στην πρώτη γραμμή. Οι στρατηγοί είναι για άλλες δουλειές.

Τι
ήθελαν λοιπόν οι Τούρκοι στρατηγοί στα Ίμια; Κι εδώ ερχόμαστε στη
δεύτερη προσέγγιση του θέματος από την τουρκική κεμαλική αντιπολίτευση. Ο
αντιπρόεδρος του CHP, του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος, δηλαδή,
κατηγόρησε την τουρκική κυβερνητική ηγεσία ότι έστειλε τους
στρατιωτικούς στα Ίμια προς άγραν εθνικιστικών ψήφων. Φροντίζοντας
βεβαίως να υπενθυμίσει πως οι ίδιοι είχαν στείλει, όταν κυβερνούσαν,
στρατιώτες που κατέλαβαν τα νησιά, αντί του show της ηγεσίας.
Συναγωνισμός εθνικιστικού παροξυσμού στη γείτονα, για όσους λησμονούν τη
φύση της τουρκικής αντιπολίτευσης.

Ο
τουρκικός στρατός υφίσταται δεινή στρατιωτική ήττα στη Συρία, και τα
μηνύματα από τις εξελίξεις στην περιοχή δεν είναι καθόλου καλά. Ρωσία
και ΗΠΑ αποφάσισαν διαδικασία διαλόγου για να συμφωνήσουν στη μοιρασιά,
ενώ η Τουρκία είναι έξω από όλα. Και εκτός αυτού, οι στρατιωτικές
επιχειρήσεις δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Καλόν είναι η στρατιωτική
καθήλωση της Τουρκίας στην αλ Μπαμπ να αποτελέσει αναλυτικό μάθημα στις
στρατιωτικές σχολές των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Επιπλέον, η
κυβέρνηση Τραμπ αποφάσισε να παραχωρήσει τεθωρακισμένα οχήματα στις
αραβοκουρδικές δυνάμεις της Συρίας για την καταπολέμηση του Ισλαμικού
Κράτους, κάτι που είναι ένα επιπλέον χτύπημα στην Τουρκία.

Δεν
αποκλείεται ο Ερντογάν να αναζητά τρόπους τακτικής υποχώρησης από τον
συριακό βάλτο, κρατώντας όμως υψηλό το φρόνημα της τουρκικής κοινής
γνώμης ενόψει του δημοψηφίσματος για την καθιέρωση προεδρικού
συστήματος.

 Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news