Η πολιτική του εκκρεμούς, ο Ερντογάν, οι ΗΠΑ και η Ρωσία
Η στάση που τηρεί ο Ερντογάν σε μια σειρά από θέματα εξωτερικής πολιτικής της χώρας του, και ειδικά η στάση και συμπεριφορά του απέναντι σε ΗΠΑ και Ρωσία, είναι άξια ενδιαφέροντος και μελέτης.
Από την αρχή της κρίσης στη Συρία, ο Ερντογάν τήρησε όχι απλά φιλοαμερικανική στάση, αλλά ήταν βασιλικότερος του βασιλέως στο εγχείρημα ανατροπής του Άσαντ.
Όταν, επί Ομπάμα, αντιλήφθηκε ότι η πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία, που στήριζε αναφανδόν ο ίδιος, οδηγεί τα πράγματα στην ομοσπονδιοποίηση της χώρας αυτής, που σπαράσσεται από εμφύλιο επί έξι χρόνια –μια εξέλιξη που θα έχει ως αποτέλεσμα την παραχώρηση αυτονομίας και τη δημιουργία συνταγματικά κατοχυρωμένου ομόσπονδου κουρδικού κράτους–, προσπάθησε να την ανατρέψει.
Όταν διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση Ομπάμα είναι αμετάπειστη, στράφηκε στον Πούτιν και τη Ρωσία, τον Ιούλιο του 2016, με την οποία μέχρι τότε ήταν στα… μαχαίρια, λόγω της κατάρριψης του ρωσικού SU-24, από τουρκικά F-16, την οποία είχε διατάξει ο ίδιος μόλις οκτώ μήνες πριν στις 24 Νοεμβρίου του 2015.
Ενώ παρέμεινε στραμμένος στη Ρωσία, είχε μονίμως το ένα μάτι του στην Ουάσινγκτον, τηρώντας καιροσκοπική στάση στο θέμα των εκλογών για την ανάδειξη νέου προέδρου των ΗΠΑ. Όταν εξελέγη ο Τραμπ, εναπόθεσε όλες τις ελπίδες του στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, περιμένοντας απ’ αυτόν να ανατρέψει την πολιτική του προκατόχου του στη Συρία και να άρει τη στήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στους Κούρδους. Μάλιστα πρότεινε να ανατεθεί η επιχείρηση απελευθέρωσης της Ράκας στον τουρκικό στρατό, με ταυτόχρονο αποκλεισμό των Κούρδων.
Για να εξευμενίσει δε τον Τραμπ, πέραν των δεκάδων θετικών γι’ αυτόν δημοσιευμάτων από τα εξαπτέρυγά του στον τουρκικό Τύπο, έβαλε ευθέως εναντίον του Ομπάμα, προσβάλλοντάς τον βάναυσα, αφού τον κατηγόρησε ότι τον εξαπάτησε στο θέμα των Κούρδων.
Μάλλον δεν του είπε κανείς σύμβουλός του ότι ο Τραμπ δικαιούται να στρέφεται εναντίον ακόμα και να προσβάλλει τον προκάτοχό του, όταν όμως το κάνει ο ηγέτης μιας ξένης χώρας, αυτό συνιστά προσβολή των ΗΠΑ και όχι του Ομπάμα.