Ο Αλί Λαριτζάνι, πρώην πρόεδρος του ιρανικού κοινοβουλίου και στενός σύμβουλος του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν Αλί Χαμενεΐ, προειδοποίησε το Ισραήλ μετά το χτύπημα του Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα ότι το Ισραήλ περνούσε όλες τις κόκκινες γραμμές του Ιράν.

Εάν η ιρανική ηγεσία ήταν πιο εσωστρεφής, θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει ότι η εκστρατεία του Ισραήλ για στοχευμένη δολοφονία ηγετών της τρομοκρατίας είναι άμεσο αποτέλεσμα της υπέρβασης των κόκκινων γραμμών από την Ισλαμική Δημοκρατία.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, η Ισλαμική Δημοκρατία πέρασε πολλές κόκκινες γραμμές που θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει δολοφονίες ανώτερων ηγετών. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες απαντούσαν στρατιωτικά στην κατάληψη της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Τεχεράνη το 1979, όπως συμβούλευε ο ναύαρχος James “Ace” Lyons κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Carter, οι Ιρανοί ηγέτες μπορεί να είχαν επανεξετάσει τις επόμενες τρομοκρατικές ενέργειες. Το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης μπορεί να είχε προειδοποιήσει τους πληρεξούσιους της Χεζμπολάχ, ότι η σύλληψη Αμερικανών ομήρων στο Λίβανο, πόσο μάλλον ο βομβαρδισμός της Πρεσβείας των ΗΠΑ στη Βηρυτό ή/και των Στρατώνων των Πεζοναυτών στη Βηρυτό, θα τους ανάγκαζε να πληρώσουν πολύ υψηλό τίμημα. Σίγουρα, ο βομβαρδισμός της Ισραηλινής Πρεσβείας στο Μπουένος Άιρες, και αργότερα του εβραϊκού πολιτιστικού κέντρου, πέρασε την κόκκινη γραμμή. Το ίδιο, επίσης, επιτέθηκε ή επιδίωξε να επιτεθεί στις πρεσβείες του Ισραήλ στην Ινδία, την Ταϊλάνδη, την Κύπρο, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία.

Σίγουρα, ο Λαριτζάνι μπορεί να δει κάποια ειρωνεία στην προειδοποίηση για τις κόκκινες γραμμές αφού η Ισλαμική Δημοκρατία επέτρεψε τη μεγαλύτερη  σφαγή Εβραίων από το Ολοκαύτωμα πριν από λίγο λιγότερο από ένα χρόνο. Όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα θεωρούσε τον καθημερινό βομβαρδισμό του από ένοπλη ομάδα ως casus belli .

Με τη διαγραφή των κόκκινων γραμμών, τίθεται το ερώτημα εάν το Ισραήλ θα συνεχίσει την εκστρατεία του για την οριστική απομάκρυνση των χορηγών της τρομοκρατίας που σκοπεύουν να διεξάγουν πόλεμο απευθείας ή μέσω αντιπροσώπου εναντίον του εβραϊκού κράτους. Ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ δεν κρύβει την επιθυμία του να εξαλείψει το Ισραήλ. Ο Πρόεδρος Masoud Pezeshkian είναι πιο λεπτός όταν λέει ότι το Ιράν θέλει απλώς ένα δημοψήφισμα για το Ισραήλ και το μέλλον της Παλαιστίνης, αφήνοντας έξω ότι μόνο οι Παλαιστίνιοι Άραβες θα μπορούν να ψηφίσουν.

Με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν να υπερβαίνει ήδη το επίπεδο εμπλουτισμού ουρανίου των βομβών Χιροσίμα και Ναγκασάκι, το Ισραήλ αισθάνεται ότι αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή. Οι Αμερικανοί πολιτικοί μπορεί να ορίζουν την απόκτηση ιρανικής πυρηνικής βόμβας ως 20 κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου 90 τοις εκατό, αλλά οι Ιρανοί ηγέτες μπορεί να μην επιτρέπουν στον τέλειο να είναι εχθρός του καλού όταν πρόκειται για την επιθυμία τους για γενοκτονία κατά του ισραηλινού λαού.

Εάν η εξάλειψη του Νασράλα έσπειρε σύγχυση στη Χεζμπολάχ και διατάραξε τη διοίκηση και τον έλεγχό της, τι μπορεί να κάνει η εξάλειψη του Χαμενεΐ; Για το Ισραήλ να στοχοποιήσει τον Χαμενεΐ θα ήταν νόμιμο: Σύμφωνα με το ιρανικό σύνταγμα, είναι αρχιστράτηγος με απόλυτη εξουσία στον ιρανικό στρατό και στο Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης. Το καθεστώς είναι ήδη προετοιμασμένο για το θάνατο του Χαμενεΐ, αλλά εάν το Ισραήλ εξαλείψει ταυτόχρονα τον κορυφαίο υποψήφιο Μοτζτάμπα Χαμενεΐ και άλλους υποψηφίους όπως ο Μοχσέν Αράκι και η Αλιρέζα Αραφι, και με τον Εμπραχίμ Ραΐσι να είναι ήδη νεκρός σε συντριβή ελικοπτέρου, τότε το καθεστώς μπορεί να βρεθεί με ένα κενό ηγεσίας. Δεν μπορεί να το αναπληρώσει. Πράγματι, οι Ιρανοί αναγνωρίζουν την πιθανότητα να είναι ψηλά – οι αναφορές δείχνουν ότι έχουν ασφαλίσειι τον Χαμενεΐ σε μια ασφαλή τοποθεσία.

Ο Χαμενεΐ δεν είναι ο μόνος παγκόσμιος ηγέτης που θα έπρεπε να ανησυχεί. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει κάνει το σήμα του την υποστήριξη της Χαμάς. Οι ηγέτες της Χαμάς σχεδιάζουν ανοιχτά επιθέσεις από το γραφείο τους στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Ερντογάν μπορεί να πιστεύει ότι η ιδιότητά του ως μέλους του ΝΑΤΟ τον προστατεύει, αλλά εάν επιτέθηκε πρώτα στο Ισραήλ, απευθείας ή μέσω αντιπροσώπου, το Άρθρο V του ΝΑΤΟ δεν θα ισχύει – ούτε είναι σαφές ότι μια δολοφονία χωρίς ανάληψη ευθύνης θα την πυροδοτούσε.

Οι ιρακινοί ηγέτες θα πρέπει επίσης να αναρωτηθούν εάν η απόσταση θα τους προστατεύσει από τα ισραηλινά αντίποινα. Ο ηγέτης του Asa’ib Ahl al-Haq Qais Khazali ή ο κληρικός Muqtada al-Sadr θα μπορούσαν σύντομα να βρεθούν στο ίδιο στόχαστρο με τον φίλο τους Nasrallah.

Οι ισραηλινές ενέργειες θα ήταν νόμιμες και βάσει του διεθνούς δικαίου. Ενώ πολλοί διπλωμάτες και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων προτείνουν ότι η δολοφονία είναι πάντα απαγορευμένη, η νομιμότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη και ανεκτική.

Διπλωματικά, είναι η κατάλληλη στιγμή για το Ισραήλ να συνεχίσει την εκστρατεία του για την εξάλειψη των χορηγών της τρομοκρατίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη θα επικρίνουν το Ισραήλ ό,τι κι αν κάνει, οπότε το Ισραήλ μπορεί επίσης να ενεργήσει . Οι Ισραηλινοί ηγέτες μπορεί επίσης να εκτιμήσουν ότι, ενώ ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν θα περιορίσει το Ισραήλ, μια κυβέρνηση της Καμάλα Χάρις μπορεί να προσπαθήσει να περιορίσει την ικανότητα του Ισραήλ να αποτρέψει ή να αντεπιτεθεί. Ως εκ τούτου, το Ισραήλ έχει ένα κίνητρο να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα πριν από τις 20 Ιανουαρίου 2025, για να εξαλείψει κάθε απειλή που μπορεί να αντιμετωπίσει.

Ο Χαμενεΐ και ο Λαριτζάνι έχουν δίκιο: Οι κόκκινες γραμμές που διέπουν τη σύγκρουση για δεκαετίες έχουν φύγει. Το ερώτημα είναι αν ο Χαμενεΐ, ο Ερντογάν ή άλλοι περιφερειακοί άρχοντες της τρομοκρατίας αναγνωρίζουν ότι μπορεί ήδη να είναι μελλοθάνατοι (σ.σ. ο συντάκτης χρησιμοποιεί την έκφραση dead man walking). Ίσως η νέα κόκκινη γραμμή θα έπρεπε να είναι η εξής: Οποιαδήποτε υποστήριξη σε τρομοκρατικές ομάδες θα προκαλέσει μια πολύ μεγάλη απάντηση για να την αντέξει ο υποστηρικτής.

ΠΗΓΗ: Middle East Forum