Στέλιος Φένεκος: Ο αρχικός σχεδιασμός για 4 φρεγάτες και 4 κορβέτες ήταν άριστος, γιατί υπήρχε η δυνατότητα εγχώριας παραγωγής και εισαγωγής τεχνολογίας. Το γεγονός ότι πήγαμε πίσω λόγω δημοσιονομικών είναι αρνητικό. Υπάρχει όμως θετική εξέλιξη, αφού οι τρεις φρεγάτες (Κίμων, Νέαρχος, Φορμίων) θα φέρουν τα βλήματα SCALP). Είναι σημαντικό όπλο με σημαντικές δυνατότητες. Βέβαια αυτό αυξάνει τα κόστη. Επιχειρησιακά χρειαζόμασταν και την τέταρτη, γιατί αυτά τα σκάφη είναι πλωτές μονάδες επιχειρήσεων. Κάνουν έλεγχο περιοχής και κατευθύνουν άλλα μέσα όπως η Πολεμική Αεροπορία. Χρειαζόμαστε ένα στο Βόρειο Αιγαίο, ένα στο Κεντρικό, ένα στο Ανατολικό και βέβαια ένα ενδιάμεσα στην περιοχή της Κύπρου. Είναι πλοία διοικήσεως και ελέγχου. Αυτή η επιχειρησιακή δυνατότητα πρέπει να ενισχυθεί με μικρότερα πλοία όπως οι κορβέτες. Τότε θα έχουμε πληρότητα.

Η Τουρκία στο παρελθόν είχε υποβαθμισμένες δυνατότητες. Τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να ενισχύσει τη ναυτιλία της. Έχει μάλιστα δικαιώματα σε 38 μαρίνες σε όλον τον κόσμο, προσπαθώντας να επεκτείνει και το εμπορικό και τουριστικό της αποτύπωμα. Τα δύο αεροπλανοφόρα τα έχει για τις νατοϊκές επιχειρήσεις, γιατί λειτουργούν σαν σταθμοί ελέγχου. Ενισχύει τον ρόλο της στον ΝΑΤΟ στην ουσία.

Πάντα επιμένω ότι η αμυντική βιομηχανία είναι το Α και Ω. Σε ζητήματα υψηλής τεχνολογίας μπορούμε να το κάνουμε, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Γι’αυτό επιμένω, ότι το ζήτημα των συνεργασιών και συμπαραγωγών και κυρίως με ευρωπαϊκά συστήματα. Είδατε τί συνέβη με την έκρηξη των βομβητών. Ο στρατηγικός σχεδιασμός πρέπει να είναι συνεπής και να μην αλλάζει κάθε χρόνο, αλλά και να μη σπαταλάται το χρήμα.