Του Melik Kaylan

Οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές στη Γεωργία έχουν οριστεί για τις 26 Οκτωβρίου και η χώρα ήδη είναι σε αναβρασμό. Στις επόμενες εβδομάδες οι ταραχές θα είναι διαρκείς, ενώ αναμένεται να υπάρξει καταστολή της ελευθερίας του λόγου αλλά και λήψη κατασταλτικών μέτρων από την πολιτική ηγεσία της χώρας. Υπήρξε εποχή που η Δύση έδινε μεγάλη προσοχή στις εξελίξεις στη Γεωργιανή Δημοκρατία. Όταν ο πρώην πρόεδρός της, Μιχαήλ Σαακασβίλι, ένας φιλοαμερικανός-φιλοευρωπαίος ηγέτης, γύριζε τον δυτικό κόσμο προσπαθώντας να προσελκύσει το ενδιαφέρον για τη χώρα του. Σήμερα είναι πολιτικός κρατούμενος. Κατά τη θητεία του, η Γεωργία επαινέθηκε επανειλημμένως ως ένα από τα κράτη που παρείχαν τις μέγιστες διευκολύνσεις στην επιχειρηματικότητα. Από τα τέλη του 2012 και κατά περιόδους, ο φιλορώσος Μπιτζίνα Ιβανισβίλι -ο πλουσιότερος πολίτης της Γεωργίας- έχει “ναρκώσει” την εθνική συνείδηση του λαού. Συνήθως, κινώντας τα νήματα και ελέγχοντας τις εξελίξεις στο κυβερνών κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο”.

Γιατί οι εσωτερικές υποθέσεις ενός μικρού απομονωμένου κράτους (με πληθυσμό λιγότερο από 4 εκατ.) έχουν σημασία για τον υπόλοιπο κόσμο; Γιατί από εκεί βρήκε το θάρρος ο Πούτιν να επιτεθεί μετέπειτα στην Ουκρανία και να προσδώσει ηγεμονικό ρόλο στη Μόσχα επί των κρατών που αποτελούν τη χαμένη αυτοκρατορία της. Η “σπίθα” άναψε στη Γεωργία, όπου η ρωσική εισβολή αντιμετωπίστηκε πολύ επιπόλαια από τους δυτικούς συμμάχους. Και η “φωτιά” θα μπορούσε να σβήσει στη Γεωργία, αν η Δύση διόρθωνε τα λάθη του παρελθόντος και επικεντρωνόταν στο να συντονιστεί εκ νέου η Τυφλίδα μαζί της – κάτι που το θέλουν οι πολίτες της.

Κάλυψα ως δημοσιογράφος την επίσκεψη του προέδρου Μπους στην Τιφλίδα το 2005 για τη Wall Street Journal. Κάλυψα επίσης τη ρωσική εισβολή στη Γεωργία το 2008 για τη WSJ, ενώ έγραψα και πολλά άρθρα εκείνη την εποχή -και αργότερα- για τη χώρα. Κάλυψα τις εθνικές εκλογές του 2012 για το Newsweek, εκλογές όπως -για να το πω ωμά- η Δύση ηττήθηκε όταν ο Σαακασβίλι έχασε από τον ολιγάρχη Ιβανισβίλι. Είδα από πρώτο χέρι πώς κατάφερε να παρέμβει η Μόσχα σε εκείνες τις εκλογές με ένα σωρό αθέμιτους τρόπους. Και σε αυτήν τη στήλη τα έχω αναφέρει όλα αυτά εδώ και χρόνια. (Μια περίοδο που έπαιρνα συνεντεύξεις από υπουργούς και άλλους αξιωματούχους, ένας εξ αυτών έλαβε μήνυμα από το φιλορωσικό στρατόπεδο που έλεγε ότι αν κερδίσετε εσείς και χάσουμε εμείς, θα πούμε ότι έγινε νοθεία στις κάλπες). Ήταν η αρχή των εκστρατειών παραπληροφόρησης και αποσταθεροποίησης που οργάνωσε ο Πούτιν σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Η εποχή της Μέρκελ, του Σαρκοζί και του “Rosneft” Σρέντερ. Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε πλέον, οδήγησαν στη φρίκη που κυριαρχεί σήμερα στην Ουκρανία.

Ξαφνικά η Δύση έχει μια ευκαιρία, που δεν την άξιζε, να αντιστρέψει την κατάσταση στη Γεωργία, μέσα από τις επικείμενες εκλογές. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να υπερασπιστεί το δικαίωμα του εκλογικού σώματος στη Γεωργία να επιλέξει το μέλλον που θέλει, μετά από τόσα χρόνια ματαιώσεων. Αλλά, ως συνήθως, αυτό δεν είναι το πιθανότερο σενάριο. Ήδη η Μόσχα έχει βάλει μπροστά το πλάνο της. Προειδοποίησε ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν μια “έγχρωμη επανάσταση” στη Γεωργία. Σκεφτείτε το. Γιατί να το κάνει αυτό το Κρεμλίνο; Απάντηση: Επειδή θα υπάρξουν εμφύλιες ταραχές όταν το φιλορωσικό κόμμα χάσει τις εκλογές (σήμερα δημοσκοπικά εμφανίζεται στο 19%) και αρνηθεί να αποδεχτεί την ήττα του. Τους ανήκει το δικαστικό σώμα. Ήδη “φωνάζουν” ότι αυτές θα είναι οι τελευταίες κανονικές εκλογές. (Σας θυμίζει κάτι;) Η στρατηγική του κυβερνώντος κόμματος είναι να μετατρέψει τη Γεωργία σε μια “δεύτερη” Λευκορωσία – ήδη έχει εκφράσει ανοιχτά την πρόθεσή του να προχωρήσει σε διώξεις και απαγορεύσεις κατά της αντιπολίτευσης. Ήδη οι κυβερνώντες έφεραν αναταραχή υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο “πουτινικής κοπής” για τους ξένους πράκτορες, το οποίο απαγορεύει όλες τις ξένες ΜΚΟ. Δωροδοκούν ακόμη και το εκλογικό σώμα δημιουργώντας μαζικά ψευδείς θέσεις εργασίας στην γεωργιανή ύπαιθρο. Περιστατικά δωροδοκίας υπήρξαν και στις προηγούμενες εκλογές, με τον πλουσιότερο ολιγάρχη Ιβανισβίλι να είναι τάσσεται υπέρ του κυβερνώντος κόμματος “Γεωργιανό Όνειρο”.

Αυτό που φοβάται η αντιπολίτευση της Γεωργίας είναι ένα πρωτόκολλο της KGB -που γεννήθηκε στη Μόσχα- για να βάλει τέλος σε μια δυτικού τύπου δημοκρατία. Αρχής γενομένης από το να σταματήσει η ένταξη της Γεωργίας στην ΕΕ – ένα φιλόδοξο σχέδιο υπέρ του οποίου τάσσεται η πλειοψηφία των Γεωργιανών. Και η Μόσχα ελπίζει ότι η Δύση θα παραμείνει υποχωρητική ως προς την υπεράσπιση της δημοκρατίας στη Γεωργία, επειδή η Δύση έχει τα δικά της προβλήματα που τα δημιούργησε το Κρεμλίνο: όπως τα ανατολικογερμανικά κόμματα που υποστηρίζουν τη Μόσχα. Χαρακτηριστικό είναι ένα άρθρο στο Politico για την αυξανόμενη επιρροή τους με τίτλο “Το επόμενο πραξικόπημα του Πούτιν”. Στην πραγματικότητα, το σενάριο θέλει να εκμεταλλευθεί τους όρους της δημοκρατίας στη Δύση για να την καταστείλει. Σίγουρα θα ακούσουμε παράπονα από τις “συνήθεις” φωνές για το ότι η Δύση δεν πρέπει να “περικυκλώνει” ή να απειλεί τη Ρωσία, στη Γεωργία όπως και στην Ουκρανία, οι ίδιες φωνές που δικαιολογούν την εισβολή στην Ουκρανία επικαλούμενες τις πλασματικές εγγυήσεις που δόθηκαν κάποτε στο Κρεμλίνο ότι η ηγεμονία της Ρωσίας θα παραμείνει άθικτη. Εκτός από την ηθική αθλιότητα να καταδικάζονται εκατομμύρια άνθρωποι στην υποδούλωσή τους σε μια “αυτοκρατορία”, υπάρχει ακόμα ένα ανησυχητικό στοιχείο, το οποίο μας αφορά όλους: το Κρεμλίνο υπονομεύει τη Δυτική δημοκρατία.

capital.gr