Προγραμματισμένη επίσκεψη μαζί με την 24η Μονάδα Πεζοναυτών
Tο αεροπλανοφόρο αμφίβιων επιχειρήσεων του αμερικανικού ναυτικού USS Wasp, προσέδεσε στο λιμάνι της Λεμεσού την Πέμπτη, 08 Αυγούστου.
Σύμφωνα με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, το πλοίο έφτασε για μια προγραμματισμένη επίσκεψη στο λιμάνι, μαζί με την 24η Μονάδα Εκστρατείας Πεζοναυτών (MEU) Ειδικών Επιχειρήσεων (SOC).
Το πλοίο και η ομάδα της 24ης MEU (SOC) θα πραγματοποιήσουν ασκήσεις και θα συμμετάσχουν σε εκδήλωση με το Ίδρυμα Αγίου Στεφάνου.
«Οι ναυτικοί και οι πεζοναύτες μας ανυπομονούν να γνωρίσουν την κουλτούρα της Κύπρου, να εξερευνήσουν την περιοχή, να απολαύσουν την τοπική κουζίνα και να εργαστούν εθελοντικά στην κοινότητα», δήλωσε ο πλοίαρχος Christopher Purcell, διοικητής του USS Wasp.
«Οι επισκέψεις σε λιμάνια όπως αυτή ενισχύουν τις σχέσεις μας με τα έθνη-εταίρους και μας επιτρέπουν να οικοδομήσουμε πάνω σε κοινές αξίες και εμπειρίες», πρόσθεσε.
Σε ανακοίνωση αναφέρεται ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι συχνός προορισμός για πλοία που επιχειρούν στη Μεσόγειο.
Με μήκος 258 μέτρα, το USS Wasp μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους από 3.000 ανθρώπους. Διαθέτει ιατρικές εγκαταστάσεις ικανές να παρέχουν υγειονομική βοήθεια σε 600 τραυματίες.
Έχει χρησιμοποιηθεί από τον αμερικανικό στρατό για τη μεταφορά πεζοναυτών στους πολέμους στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη, καθώς και σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις.
Η παρουσία του πλοίου έχει προκαλέσει αναστάτωση στους κατοίκους της Κύπρου, καθώς ορισμένοι έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλώντας τη χώρα να παραμείνει μακριά από τις συγκρούσεις στην περιοχή.
Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό.
Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων).
Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας).
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.
Η πρόσφατη αντιπαράθεση μεταξύ των ναυτικών δυνάμεων της Κίνας και των Φιλιππίνων κοντά στη Νησίδα Σκάρμπορο αποτελεί ακόμη ένα ανησυχητικό παράδειγμα των ολοένα και πιο επιθετικών θαλάσσιων τακτικών του Πεκίνου.
Στο τελευταίο αυτό περιστατικό, μια κινεζική φρεγάτα εκτέλεσε υψηλού κινδύνου ελιγμούς εναντίον του πολεμικού πλοίου των Φιλιππίνων BRP Emilio Jacinto—μια πράξη που όχι μόνο αύξησε τις εντάσεις, αλλά ενίσχυσε και ένα αυξανόμενο μοτίβο εκφοβισμού στη Νότια Σινική Θάλασσα. Η Νησίδα, επί μακρόν σημείο έντασης, παραμένει συμβολική των ευρύτερων φιλοδοξιών της Κίνας να επιβάλει τον έλεγχο σε στρατηγικά ζωτικής σημασίας θαλάσσιες οδούς, όπου οι διαφορές κυριαρχίας συχνά κρύβουν βαθύτερα γεωπολιτικά κίνητρα.
Ενώ το Πεκίνο επιμένει ότι τέτοιες ενέργειες αποτελούν συνήθεις διεκδικήσεις των εδαφικών του αξιώσεων, αντικατοπτρίζουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που στοχεύει στην εδραίωση της κυριαρχίας σε αμφισβητούμενα ύδατα. Η Κίνα προκαλεί μεθοδικά τις διπλωματικές νόρμες, δοκιμάζει τις αντιδράσεις των γειτονικών κρατών και σταδιακά επεκτείνει την επιρροή της χωρίς να πυροδοτεί ανοιχτή σύγκρουση. Αυτή η υπολογισμένη πίεση εγείρει ανησυχίες για την περιφερειακή σταθερότητα, την ασφάλεια του εμπορίου και την ανθεκτικότητα των διεθνών προσπαθειών για τη διατήρηση μιας τάξης βασισμένης σε κανόνες στη διεθνή θαλάσσια διακυβέρνηση. Οι Φιλιππίνες και οι σύμμαχοί τους πρέπει να πλοηγηθούν προσεκτικά σε αυτή την εξελισσόμενη απειλή για να προστατεύσουν τα εδαφικά τους δικαιώματα και τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Η Νησίδα Σκάρμπορο αποτελεί σημείο έντασης από τότε που η Κίνα πήρε τον έλεγχο από τις Φιλιππίνες το 2012. Παρά τις επανειλημμένες διπλωματικές αντιρρήσεις, το Πεκίνο παραμένει επιθετικό, προκαλώντας συχνά την παρουσία του ναυτικού των Φιλιππίνων και των συμμάχων στην περιοχή.
Στην τελευταία αντιπαράθεση, που συνέβη κατά τη διάρκεια στρατιωτικών ασκήσεων ΗΠΑ-Φιλιππίνων, κινεζικά πολεμικά πλοία πραγματοποίησαν ελιγμούς που κινδύνευαν να προκαλέσουν άμεσες συγκρούσεις. Ο στρατός των Φιλιππίνων καταδίκασε τις ενέργειες ως «απειλητικές και προκλητικές», υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη προθυμία της Κίνας να κλιμακώσει τις εντάσεις. Το Πεκίνο, με τη σειρά του, κατηγόρησε τη Μανίλα για παραβίαση—μια γνωστή αξίωση στη ευρύτερη στρατηγική του για εδαφική διεκδίκηση.
Αυτό εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα: Μήπως η Κίνα απλώς επιδεικνύει τη ναυτική της υπεροχή ή δοκιμάζει ενεργά τα όρια της θαλάσσιας αντιπαράθεσης για να εδραιώσει τον έλεγχο σε αμφισβητούμενα ύδατα; Η Νησίδα παραμένει κεντρικό σημείο στην ευρύτερη γεωπολιτική μάχη για επιρροή, ενισχύοντας τη στρατηγική σημασία της ναυτικής ισχύος στη διαμόρφωση των εδαφικών πραγματικοτήτων.
Η αυξανόμενη επιθετικότητα της Κίνας έχει ήδη επιβαρύνει τις διπλωματικές σχέσεις στη Νοτιοανατολική Ασία. Προκαλώντας την κυριαρχία των Φιλιππίνων στην αποκλειστική οικονομική τους ζώνη (EEZ), το Πεκίνο κινδυνεύει να αποξενώσει όχι μόνο τη Μανίλα, αλλά και άλλους περιφερειακούς παράγοντες που εξαρτώνται από τη σταθερότητα της Νότιας Σινικής Θάλασσας για το εμπόριο και την ασφάλεια. Μία από τις κύριες ανησυχίες είναι η αδιαφορία της Κίνας για το διεθνές ναυτικό δίκαιο. Οι εκτεταμένες αξιώσεις της στη Νότια Σινική Θάλασσα έρχονται σε αντίθεση με την απόφαση του 2016 του Μονίμου Διαιτητικού Δικαστηρίου, το οποίο έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του Πεκίνου δεν έχουν νομική βάση σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Με τη συνέχιση επιθετικών ναυτικών ενεργειών, η Κίνα δηλώνει την πρόθεσή της να παρακάμψει διεθνώς αναγνωρισμένα θαλάσσια σύνορα. Επιπλέον, οι οικονομικές και εμπορικές επιπτώσεις αυτών των εντάσεων είναι σημαντικές. Η Νότια Σινική Θάλασσα αποτελεί ζωτικό δίαυλο για το παγκόσμιο εμπόριο, διευκολύνοντας ετήσιο εμπόριο αξίας σχεδόν 3,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ανεξέλεγκτες εχθροπραξίες θα μπορούσαν να διαταράξουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας, αποσταθεροποιώντας τις αλυσίδες εφοδιασμού και ωθώντας τις επιχειρήσεις να επανεξετάσουν την εξάρτησή τους από τις περιφερειακές εμπορικές οδούς. Η αυξανόμενη πίεση στις συμμαχικές απαντήσεις περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους, συμπεριλαμβανομένων της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας, έχουν δείξει ολοένα και μεγαλύτερη προθυμία να αντιμετωπίσουν τη θαλάσσια επέκταση της Κίνας. Ενώ η διπλωματία παραμένει η προτιμώμενη προσέγγιση, η κλιμακούμενη συχνότητα των αντιπαραθέσεων αυξάνει την πιθανότητα στρατιωτικής δράσης εάν το Πεκίνο συνεχίσει να απορρίπτει τις διπλωματικές διαμαρτυρίες. Η κατάσταση υπογραμμίζει την ευρύτερη γεωπολιτική μάχη στην περιοχή, με μακροχρόνιες επιπτώσεις για τη διεθνή σταθερότητα.
Οι ναυτικοί ελιγμοί του Πεκίνου δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά· εντάσσονται σε μια μεγαλύτερη στρατηγική σταδιακής κυριαρχίας σε αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές. Χρησιμοποιώντας τακτικές όπως ο πόλεμος γκρίζας ζώνης—μια στρατηγική όπου η εκφοβιστική πίεση παραμένει ακριβώς κάτω από το κατώφλι της ένοπλης σύγκρουσης—η Κίνα επιχειρεί να εξαντλήσει την αντίσταση ενώ αποφεύγει την πλήρη στρατιωτική εμπλοκή.
Η αποτελεσματικότητα αυτής της προσέγγισης είναι εμφανής, καθώς μικρότεροι περιφερειακοί παράγοντες αντιμετωπίζουν συνεχή πίεση χωρίς σαφείς οδούς για άμεση ανταπόδοση. Οι διπλωματικές διαμαρτυρίες συχνά αγνοούνται, με την Κίνα να επιβάλλει τη δική της ερμηνεία της κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου, συχνά σε αντίθεση με καθιερωμένες νόρμες και αποφάσεις. Εν τω μεταξύ, ο θαλάσσιος έλεγχος εδραιώνεται σταδιακά μέσω της συνεχούς ναυτικής παρουσίας και της στρατηγικής ανάπτυξης υποδομών, εξασφαλίζοντας μακροπρόθεσμη κυριαρχία σε αμφισβητούμενα ύδατα. Αυτή η υπολογισμένη προσέγγιση επιτρέπει στην Κίνα να επεκτείνει την επιρροή της ενώ διατηρεί τις εντάσεις κάτω από το κατώφλι της ανοιχτής σύγκρουσης, μετατοπίζοντας σταδιακά την ισορροπία ισχύος υπέρ της.
Αυτή η στρατηγική έχει αποδειχθεί επιτυχής σε άλλες αμφισβητούμενες περιοχές, όπως η στρατιωτικοποίηση τεχνητών νησιών στο αρχιπέλαγος Σπράτλι. Οι Φιλιππίνες αντιμετωπίζουν πλέον παρόμοια πρόκληση στα δικά τους ύδατα.
Το περιστατικό στη Νησίδα Σκάρμπορο αποτελεί μια έντονη υπενθύμιση των επεκτεινόμενων θαλάσσιων φιλοδοξιών της Κίνας. Οι Φιλιππίνες, μαζί με τους συμμάχους τους, πρέπει να επαναπροσδιορίσουν την προσέγγισή τους—ισορροπώντας τη διπλωματική εμπλοκή με τη στρατηγική αποτροπή. Η αποκλειστική εξάρτηση από διαμαρτυρίες και νομικές αποφάσεις ενδέχεται να μην επαρκεί, καθώς το Πεκίνο έχει επανειλημμένα δείξει την προθυμία του να απορρίπτει τις διεθνείς νόρμες.
Μια συντονισμένη περιφερειακή και παγκόσμια ανταπόκριση θα είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι οι θαλάσσιες ενέργειες της Κίνας δεν κλιμακωθούν σε ένα ανεξέλεγκτο status quo. Είτε μέσω ενισχυμένης ναυτικής συνεργασίας, οικονομικών αντιμέτρων ή διπλωματικής πίεσης, οι Φιλιππίνες και οι σύμμαχοί τους πρέπει να εργαστούν για να αποτρέψουν περαιτέρω διάβρωση της εδαφικής κυριαρχίας στην περιοχή.
Τελικά, η ανεξέλεγκτη επιθετικότητα στη Νότια Σινική Θάλασσα θέτει ευρύτερους κινδύνους πέρα από τους άμεσα εμπλεκόμενους—απειλώντας την οικονομική σταθερότητα και τη γεωπολιτική ισορροπία ολόκληρης της περιοχής.
Το νέο αυτό όπλο που χρησιμοποιεί οπτική ίνα, είναι ένα drone που διαθέτει ένα καρούλι με καλώδιο δεκάδων χιλιομέτρων που τοποθετείται στο κάτω μέρος του μη επανδρωμένου αεροσκάφους και συνδέεται με τον χειριστή.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει ξεπεράσει πλέον τα τρία χρόνια συγκρούσεων, η εξέλιξη της τεχνολογίας μεταβάλλει διαρκώς το πεδίο των μαχών, καθώς δημιουργούνται συνεχώς νέες προκλήσεις και απειλές. Μία τέτοια απειλή προέρχεται από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) οπτικών ινών, με τους στρατιώτες να καλούνται να προσαρμόζονται στις αλλαγές.
Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του BBC, το οποίο πραγματοποίησε οδοιπορικό στα πεδία των μαχών κοντά στο Προβόρσκ όπου λαμβάνουν χώρα κάποιες από τις πιο σκληρές μάχες των τελευταίων μηνών και συνάντησε στρατιώτες της μονάδας πυροβολικού της 5ης ταξιαρχίας εφόδου, σε ένα κρησφύγετο, ακριβώς εκτός εμβέλειας των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, το νέο αυτό όπλο που χρησιμοποιεί οπτική ίνα, είναι ένα drone που διαθέτει ένα καρούλι με καλώδιο δεκάδων χιλιομέτρων που τοποθετείται στο κάτω μέρος του μη επανδρωμένου αεροσκάφους και συνδέεται με τον χειριστή.
«Το σήμα βίντεο και ελέγχου μεταδίδεται από και προς το μη επανδρωμένο αεροσκάφος μέσω του καλωδίου και όχι μέσω ραδιοσυχνοτήτων. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να παρεμποδιστεί από ηλεκτρονικές συσκευές αναχαίτισης», είπε στο BBC ένας στρατιώτης «Moderator», μηχανικός μη επανδρωμένων αεροσκαφών της 68ης ταξιαρχίας Γιέγκερ.
Όταν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη άρχισαν να χρησιμοποιούνται σε αυτόν τον πόλεμο σε μεγάλο βαθμό, και οι δύο στρατοί εξόπλισαν τα οχήματά τους με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, τα οποία μπορούσαν να τα εξουδετερώσουν. Ωστόσο αυτή η προστασία δεν υπάρχει πλέον εξαιτίας των μη επανδρωμένων αεροσκαφών οπτικών ινών.
(AP Photo/Efrem Lukatsky)
Η ανάπτυξη αυτού του όπλου μάλιστα έχει δώσει στη Ρωσία προβάδισμα στο πεδίο των μαχών. Αυτός είναι και ο λόγος που η Ουκρανία προσπαθεί να αυξήσει την παραγωγή.
«Η Ρωσία άρχισε να χρησιμοποιεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη οπτικών ινών πολύ πριν από εμάς, ενώ εμείς ακόμη τα δοκιμάζαμε. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε χαμηλότερα επίπεδα από τα συνηθισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καθώς μπορούμε να εισέλθουμε σε σπίτια και να αναζητήσουμε στόχους στο εσωτερικό τους», εξήγησε στο BBC ο Βένια, ένας χειριστής μη επανδρωμένων αεροσκαφών της 68ης Ταξιαρχίας Γιέγκερ.
«Αρχίσαμε να αστειευόμαστε ότι ίσως θα έπρεπε να κουβαλάμε ψαλίδι για να κόβουμε το καλώδιο», είπε από την πλευρά του ο Σέρχι, στρατιώτης του πυροβολικού.
Τα μειονεκτήματα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών οπτικών ινών
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη οπτικών ινών έχουν όμως και μειονεκτήματα, είναι πιο αργά από τα συνηθισμένα drones και το καλώδιο μπορεί να μπλεχτεί σε δέντρα. Αλλά προς το παρόν, η ευρεία χρήση τους από τη Ρωσία σημαίνει ότι η μεταφορά των στρατιωτών από και προς τις θέσεις τους μπορεί συχνά να αποδειχθεί πιο θανατηφόρα.
«Όταν μπαίνεις σε μια θέση, δεν ξέρεις αν σε έχουν εντοπίσει ή όχι. Και αν σε έχουν εντοπίσει, τότε μπορεί να ζεις ήδη τις τελευταίες ώρες της ζωής σου», είπε ο Όλες, αρχιλοχίας της μονάδας αναγνώρισης της 5ης ταξιαρχίας εφόδου.
Αυτή η απειλή σημαίνει ότι οι στρατιώτες περνούν όλο και περισσότερο χρόνο στις θέσεις τους.
Ο Όλες και οι άνδρες του ανήκουν στο πεζικό και υπηρετούν στα χαρακώματα ακριβώς στο μέτωπο της άμυνας της Ουκρανίας. Μάλιστα όπως επισημαίνει το BBC, είναι σπάνιο για τους δημοσιογράφους αυτές τις μέρες να μιλούν με άνδρες του πεζικού, καθώς έχει γίνει πολύ επικίνδυνο να πηγαίνουν σε αυτά τα χαρακώματα.
Το βρετανικό δίκτυο συνάντησε τον Όλες και τον Μαξίμ σε μία αγροικία που έχει μετατραπεί σε αυτοσχέδια βάση, όπου οι στρατιώτες πηγαίνουν για να ξεκουραστούν όταν δεν βρίσκονται σε αποστολή.
(AP Photo/Efrem Lukatsky)
«Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που πέρασα στη θέση ήταν 31 ημέρες, αλλά γνωρίζω παιδιά που έχουν περάσει 90 ή και 120 ημέρες εκεί. Πριν από την άφιξη των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, οι εναλλαγές μπορεί να ήταν μεταξύ 3 και 7 ημερών στη θέση», εξήγησε ο Μαξίμ.
«Ο πόλεμος είναι αίμα, θάνατος, βρεγμένη λάσπη και μια ψύχρα που απλώνεται από το κεφάλι ως τα νύχια. Και έτσι περνάς κάθε μέρα. Θυμάμαι μια περίπτωση που δεν κοιμηθήκαμε για τρεις ημέρες, βρισκόμασταν σε εγρήγορση κάθε λεπτό. Οι Ρώσοι συνέχιζαν να μας επιτίθενται κατά κύματα. Ακόμα και ένα μικρό ολίσθημα θα σήμαινε ότι ήμασταν νεκροί», είπε ακόμα.
Ο Όλες είπε ακόμα ότι το πεζικό της Ρωσίας έχει αλλάξει την τακτική του. «Νωρίτερα επιτίθονταν σε ομάδες. Τώρα στέλνουν μόνο ένα ή δύο άτομα κατά καιρούς. Χρησιμοποιούν επίσης μοτοσικλέτες και σε λίγες περιπτώσεις, τετράτροχα ποδήλατα. Μερικές φορές ξεγλιστρούν», προσέθεσε.
Αυτό σημαίνει ότι οι γραμμές του μετώπου σε ορισμένα σημεία δεν είναι πλέον συμβατικές γραμμές με τους Ουκρανούς από τη μία πλευρά και τους Ρώσους από την άλλη, αλλά μοιάζουν περισσότερο με πιόνια σε σκακιέρα με το παιχνίδι να είναι σε εξέλιξη.
Αυτό καθιστά επίσης πιο δύσκολο να δει κανείς την πρόοδο που σημειώνεται από οποιαδήποτε πλευρά.
Παρά τα πρόσφατα κέρδη της Ρωσίας, δεν θα είναι γρήγορο ή εύκολο να καταλάβει ολόκληρη την περιοχή του Ντονέτσκ, όπου βρίσκεται το Ποκρόβσκ.
Η Ουκρανία έχει αντεπιτεθεί σκληρά, αλλά χρειάζεται σταθερή προμήθεια όπλων και πυρομαχικών για να συνεχίσει τον αγώνα, ενώ καθώς ο πόλεμος εισέρχεται σε ένα τέταρτο καλοκαίρι, τα ζητήματα ανθρώπινου δυναμικού της Ουκρανίας έναντι ενός πολύ μεγαλύτερου ρωσικού στρατού είναι επίσης εμφανή.
Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες με τους οποίους συνομίλησαν οι δημοσιογράφοι του BBC κατατάχθηκαν στο στρατό μετά την έναρξη του πολέμου. Είχαν λίγους μήνες εκπαίδευσης, αλλά έπρεπε να μάθουν πολλά στη δουλειά, εν μέσω ενός μαίνεται πολέμου.
Τη νέα στρατηγική για την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, παρουσίασε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με κεντρικό άξονα τη δημιουργία ενός κόμβου στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου. «Η στρατηγική αποσκοπεί στην ενίσχυση των συνδέσεων της Ευρώπης με τον Νότιο Καύκασο, την Κεντρική Ασία και πέραν αυτής. Εν μέσω του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, η στρατηγική θα έχει ως στόχο να ενισχύσει τον γεωπολιτικό ρόλο της ΕΕ ως αξιόπιστου παράγοντα στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», δήλωσε η Ύπατη Εκπρόσωποςτης ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Κάγια Κάλας κατά την παρουσίαση.
Στόχος του σχεδίου, σύμφωνα με την ίδια είναι «η ΕΕ να σφυρηλατήσει στενότερη συνεργασία με την Ουκρανία, τη Μολδαβία, τη Γεωργία, την Τουρκία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν και να προωθήσει την περιφερειακή συνεργασία για τη συνδεσιμότητα», τόσο στην ενίσχυση της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας στην περιοχή, όσο και στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που δημιουργούνται από τις συγκρούσεις.
Στο σχέδιο περιλαμβάνεται η δημιουργία ενός θαλάσσιου κόμβου στην περιοχή με την κ. Κάλας να τονίζει ότι «θα προστατεύσει κρίσιμες θαλάσσιε υποδομές και το θαλάσσιο περιβάλλον. Θα ενισχύσει επίσης την περιφερειακή συνεργασία για αποναρκοθέτηση και θα αντιμετωπίσει τους κινδύνους για το περιβάλλον και τη θαλάσσια ασφάλεια». Η ίδια ρωτήθηκε για το σημείο που θα δημιουργηθεί ο κόμβος, αλλά και τη χρηματοδότησή του, τονίζοντας ότι είναι αποφάσεις που θα ληφθούν σε συμφωνία με την κράτη μέλη της ΕΕ. «Θα συνεργαστούμε με τα κράτη μέλη σχετικά με την κατάλληλη τοποθεσία και το λειτουργικό μοντέλο», δήλωσε και τόνισε ότι το κόστος θα εξαρτηθεί από την τοποθεσία και τα χαρακτηριστικά του κόμβου.
Η κ. Κάλας κατά τη διάρκεια ης παρουσίασης ρωτήθηκε και για το ρόλο της Τουρκίας σε αυτό το σχέδιο λέγοντας πως είναι ένα ζήτημα που ενδιαφέρει όλες τις χώρες γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα «συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Έχουμε δεσμευτεί να συνεργαστούμε στενά με τους εταίρους μας και επίσης να ανταλλάξουμε πληροφορίες για το τι συμβαίνει και τι μπορούμε να κάνουμε» τόνισε.
