Του Francis Wilkinson

Από την περασμένη Τρίτη, όταν η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις παρουσίασε τον κυβερνήτη της Μινεσότα Τιμ Γουόλτς ως υποψήφιο ταίρι της, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν μειώσει τις αρχικές επιθέσεις τους για τη φυλή και το φύλο της Χάρις. Αντ’ αυτού, στόχευσαν την αρρενωπότητα του Γουόλτς.

Δεν αποτελεί έκπληξη αυτό. Οποιοσδήποτε φιλελεύθερος Δημοκράτης του οποίου το βιογραφικό περιλαμβάνει ρόλους προπονητή ποδοσφαίρου, βετεράνου του στρατού και κυνηγού που πυροβολεί, αποτελεί πρόκληση για το κίνημα MAGA (σ.σ. Make America Great Again – Κάντε την Αμερική Σπουδαία Ξανά), το οποίο θεωρεί ότι ο φιλελευθερισμός και ο φεμινισμός απειλούν την παραδοσιακή αρρενωπότητα, οπότε καλύτερα να ψηφίσεις Ρεπουμπλικάνο

Στην κατάμεστη έναρξη της προεκλογικής τους εκστρατείας στη Φιλαδέλφεια την Τρίτη, Η Χάρις εξήρε τον “προπονητή” Γουόλτς, τίμησε την ιδιότητά του ως βετεράνου και δήλωσε με υπερηφάνεια ότι ο Γουόλτς “ήταν γνωστός ως ένας από τους καλύτερους σκοπευτές του Καπιτωλίου, κερδίζοντας έναν διακομματικό διαγωνισμό σκοποβολής σε απανωτές χρονιές”.

Αυτά τα παραδοσιακά ανδρικά χαρακτηριστικά είναι αρκετά απειλητικά από μόνα τους. Αλλά αν ένας τέτοιος σκοπευτής, ένας προπονητής ποδοσφαίρου που έχει κερδίσει τίτλους και ένας συνηθισμένος τύπος μπορεί ευχαρίστως να είναι το νούμερο 2 πίσω από μια μαύρη γυναίκα που κατεβαίνει για πρόεδρος, τότε τι λέει αυτό για το κίνημα MAGA; Εξάλλου, αν ένας μεσήλικας, ετεροφυλόφιλος λευκός άντρας που του αρέσει το κυνήγι δεν χρειάζεται να ζει με τον διαρκή φόβο ότι θα χάσει το στάτους του και δεν χρειάζεται τις παραδοσιακές ιεραρχίες φύλου και φυλής για να επικυρώσει τις επιλογές της ζωής του, τότε για ποιο λόγο χρειάζεται τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Τζέι Ντι Βανς;

Αυτό είναι ένα τρομακτικό ερώτημα για ένα ρεπουμπλικανικό ψηφοδέλτιο που προσφέρει ελάχιστα πέρα από την αγανάκτηση, την οργή και την υπόσχεση να περιορίσει την ελευθερία και τη δημοκρατική δύναμη των αντιπάλων του. Αυτό εξηγεί γιατί ο Βανς άρχισε αμέσως να συκοφαντεί το στρατιωτικό μητρώο του Γουόλτς, ισχυριζόμενος – χωρίς στοιχεία, φυσικά – ότι ο Γουόλτς είχε “εγκαταλείψει” τη μονάδα του όταν έθεσε υποψηφιότητα για το Κογκρέσο πριν η μονάδα αναπτυχθεί στο Ιράκ.

“Swift boating” είναι το όνομα που δόθηκε στην οργανωμένη εκστρατεία ψεύδους που εξαπολύθηκε εναντίον του υποψήφιου των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές του 2004 Τζον Κέρι. Τα 24 χρόνια υπηρεσίας του Γουόλτς στην Εθνοφρουρά δεν έχουν καμία σχέση με το ιστορικό του Κέρι, ο οποίος επέδειξε εξαιρετικό θάρρος κάτω από τα πυρά ως καπετάνιος του Swift Boat στο Βιετνάμ. Αλλά όπως και ο ηρωισμός του Κέρι, το στρατιωτικό ιστορικό του Γουόλτς απειλεί τα στερεότυπα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Οι συκοφαντίες τύπου “Swift Boat” είναι η αναμενόμενη αντίδραση.

Η ευστοχία του Γουόλτς στη σκοποβολή αποτελεί παρόμοιο πρόβλημα. Μιλώντας στον Άντερσον Κούπερ του CNN τον περασμένο μήνα, ο Γουόλτς μίλησε για τον Βανς. “Σας εγγυώμαι ότι δεν μπορεί να πυροβολήσει φασιανούς όπως εγώ”, είπε ο Γουόλτς.

Ο Ράντι Κόζουκ, εκτελεστικός διευθυντής του NRA Institute for Legislative Action,, δήλωσε στην Washington Post ότι “ένα καπέλο παραλλαγής δεν μπορεί να καμουφλάρει το γεγονός ότι η Κάμαλα Χάρις και ο Τιμ Γουόλτς είναι ριζοσπάστες που υποστηρίζουν την κατάσχεση πυροβόλων όπλων από νομοταγείς κυνηγούς και κατόχους όπλων”.

Ο ισχυρισμός του Κόζουκ περί “αρπαγής όπλων” είναι γελοίος, δεδομένου ότι ο Γουόλτς παίρνει το δικό του όπλο για να πάει για κυνήγι. Όμως ο Γουόλτς υποστηρίζει δημοφιλείς ρυθμίσεις για τα όπλα, στις οποίες αντιτίθεται η NRA, και το κάνει ως κυνηγός με καπέλο παραλλαγής. Η NRA, όπως και ο Βανς, δεν έχει καμία απάντηση σε αυτό, επειδή η επιτυχία της εξαρτάται από το να κάνει τους ανθρώπους που μοιάζουν με τον Γουόλτς να φοβούνται τους ανθρώπους που δεν μοιάζουν με αυτόν.

Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί αμφιβολία ότι ο Γουόλτς είναι πραγματικά αυτός που είναι.

Φυσικά, δεν έχει να κάνει με την εμφάνιση. Έχει να κάνει με το πώς οι ψηφοφόροι ανταποκρίνονται σε τέτοια πολιτιστικά μηνύματα. Η ιστορικός του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ Λάρα Πούτναμ, η οποία μελετά την πολιτική της βάσης, μου είπε ότι ο Γουόλτς έχει τη δυνατότητα να κερδίσει έδαφος στην αγροτική και προαστιακή Πενσυλβάνια. Ανέφερε το παράδειγμα του Δημοκρατικού και βετεράνου Κόνορ Λαμπ, ο οποίος κέρδισε ειδικές εκλογές για το Κογκρέσο το 2018 σε μια περιφέρεια της δυτικής Πενσυλβάνια που ήταν γεμάτη υποστήριξη προς τον Τραμπ. Για όσους έκαναν προεκλογική εκστρατεία για τον Λαμπ, η Πούτναμ είπε: “Η στρατιωτική θητεία του Λαμπ ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας. Για αυτό και η άμεση και ολομέτωπη προσπάθεια για την ταχεία ανατροπή της στρατιωτικής θητείας του Γουόλτς. Αυτή η εμπειρία ζωής και τα διαπιστευτήρια είναι πολύ σημαντικά εκεί”.

Η μάχη για την ανδρεία βρίσκεται σε εξέλιξη από την αρχή της δημοκρατίας. Το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στην ψήφο διατηρείται εδώ και δεκαετίες, μαζί με τα στερεότυπα του “κόμματος της μαμάς” (Δημοκρατικοί) και του “κόμματος του μπαμπά” (Ρεπουμπλικάνοι). Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο γερουσιαστής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Όριν Χατς  από τη Γιούτα αποκάλεσε τους Δημοκρατικούς “το κόμμα των ομοφυλόφιλων”.

Είναι αξιοσημείωτο ότι, περισσότερες από τρεις δεκαετίες αργότερα, δεν θα ήταν έκπληξη να ακούσει κάποιος έναν Ρεπουμπλικάνο πολιτικό να κάνει έναν παρόμοιο ισχυρισμό σήμερα. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, απολιθωμένο και οπισθοδρομικό, δείχνει το παρελθόν. Η Χάρις, που τρέχει για το μέλλον, πυροδοτεί τους φόβους που διέπουν το κίνημα MAGA.

Ο Γουόλτς είναι επικίνδυνος για τον Τραμπ και τον Βανς ακριβώς επειδή έχει την ικανότητα να κατευνάσει αυτούς τους φόβους.

Απόδοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν

Πηγή: Bloomberg – capital.gr