Σέ προχωρημένες συνομιλίες Κάιρο καί Ἄγκυρα γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ μετά τά γεγονότα τῆς Κάσου
Ταπεινωτική προειδοποίησις ἀπό τό Παρίσι στήν Ἀθήνα γιά τήν διακοπή τοῦ ἔργου ποντίσεως τοῦ καλωδίου

Σέ μιάν Αλληλουχία ἐθνικῶν ὑποχωρήσεων, ἄν μή καί ἀπωλειῶν, ὁδηγεῖ ἡ τακτική τῆς Κυβερνήσεως ἔναντι τῆς Τουρκίας. Ἡ κατάστασις ἐπιτείνεται μάλιστα ἐξ αἰτίας τοῦ γεγονότος ὅτι ταυτοχρόνως ἡ Ἄγκυρα ἐπεκτείνει τήν ἐπιρροή της, ἀλλά καί τό στρατιωτικό της «ἀποτύπωμα» στήν Μεσόγειο, δημιουργῶντας προϋποθέσεις ἀναδείξεώς της σέ περιφερειακή δύναμη.

Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς τουρκικῆς ἀναπτύξεως σέ συνδυασμό μέ τήν ὑποχωρητική (γιά νά μήν χρησιμοποιήσουμε κανέναν πιό βαρύ χαρακτηρισμό) τακτική τῆς Κυβερνήσεως στό Αἰγαῖο καί τήν ἀνατολική Μεσόγειο ἀποδεικνύονται βαρύτατες γιά τήν διεθνῆ πολιτική τῆς χώρας καί τήν θέση της στό παγκόσμιο στερέωμα. Συμφώνως πρός ἀξιόπιστες πληροφορίες, μετά τά τελευταῖα γεγονότα ἡ Αἴγυπτος συνομιλεῖ μέ τήν Τουρκία προκειμένου νά συνάψει μέ αὐτήν συμφωνία ὁριοθετήσεως ΑΟΖ, ἀκυρώνοντας αὐτήν πού εἶχε ὑπογράψει μέ τήν Ἑλλάδα στίς 27 Αὐγούστου 2020 καί ἡ ὁποία εἶχε χαρακτηρισθεῖ τεραστία διπλωματική ἐπιτυχία γιά τήν χώρα μας. Τούς τελευταίους μῆνες, τό Κάιρο φέρεται ἐνοχλημένο ἀπό τήν τακτική τῆς Ἑλλάδος ἔναντι τῆς Τουρκίας καί ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Ἀθήνα ἔχει ἀφήσει νά ἀτονήσουν οἱ τριμερεῖς συμφωνίες πού ἔχει μέ τήν Κύπρο, τό Ἰσραήλ καί τήν Αἴγυπτο. Αὐτό ὅμως πού «ξεχείλισε τό ποτήρι» εἶναι τά γεγονότα τῆς Κάσου καί ἡ ὑποχώρησις πρό τῶν τουρκικῶν ἀξιώσεων σχετικῶς πρός τήν ἀδειοδότηση τῶν ἐρευνῶν πού διεξήγοντο γιά λογαριασμό τοῦ ΑΔΜΗΕ. Ἴσως νά μήν εἶναι ἄσχετο καί τό γεγονός ὅτι χθές ἡ γαλλική ἑταιρεία πού θά ἐπόντιζε τό καλώδιο Κρήτης-Κύπρου ἔστειλε τελεσίγραφο στόν ΑΔΜΗΕ καί ἀπειλεῖ νά ἐγκαταλείψει τό ἔργο. Ναί μέν ἐπικαλεῖται λόγους πού ἔχουν νά κάνουν μέ τήν συνεργασία τῶν ἁρμοδίων Ἀρχῶν Ἑλλάδος καί Κύπρου, ἀλλά τό τελεσίγραφο ὑποκρύπτει καί τίς ἀμφιβολίες πού ἔχουν καί οἱ Γάλλοι ὡς πρός τήν ἀποφασιστικότητα τῆς Ἑλλάδος νά ἀσκήσει τά κυριαρχικά της δικαιώματα στήν περιοχή.

Νά σημειώσουμε λοιπόν ὅτι ἡ θαλασσία περιοχή, πού ἀπετέλεσε τό «μῆλον τῆς ἔριδος», εἶναι ὁριοθετημένη δυνάμει τῆς ἑλληνο-αιγυπτιακῆς συμφωνίας, ἀλλά ὑπάρχει ἐπικάλυψις ἀπό τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, τό ὁποῖο ἡ Ἑλλάς χαρακτηρίζει ὡς παράνομο. Ἐν τέλει ὅμως ἡ Ἀθήνα ὑπεχώρησε, ἀποδεχομένη μιάν οἱονεί ἀναγνώριση τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ. Ἡ ἀδυναμία -ἤ ἡ ἀπροθυμία- τῆς Ἑλλάδος νά ὑποστηρίξει τήν ἐφαρμογή τῆς συμφωνίας ὁριοθετήσεως ΑΟΖ μεταξύ Ἀθηνῶν καί Καΐρου (τήν ὁποία εἶχαν ὑπογράψει οἱ τότε ὑπουργοί Ἐξωτερικῶν Νῖκος Δένδιας καί Σαμέχ Σούκρι) δημιούργησε ἀπογοήτευση στήν κυβέρνηση τοῦ Προέδρου Σίσι, μέ ἀποτέλεσμα νά ἀρχίσουν νά εἰσακούονται οἱ φωνές (πού πάντα ὑπάρχουν στό Κάιρο) ὑπέρ τῆς συνδιαλλαγῆς μέ τήν Τουρκία. Ἄλλωστε ἡ Ἄγκυρα σχεδόν ταυτοχρόνως μέ τήν παρουσίαση τοῦ σχεδίου τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου (περί τό 2015) εἶχε παρουσιάσει καί στήν Αἴγυπτο πρόταση ὁριοθετήσεως ΑΟΖ, διά τῆς ὁποίας μάλιστα τῆς ἔδιδε πολύ περισσότερα ἀπό αὐτά πού προέβλεπε ἡ συμφωνία ἡ ὁποία ὑπεγράφη ἀργότερα μέ τήν Ἑλλάδα. Ὑποστηρίζοντας μέ μεγάλη σαφήνεια καί ἀποφασιστικότητα τίς θέσεις της, ἡ Αἴγυπτος προτίμησε τήν συνεργασία μέ τήν Ἑλλάδα. Ἐπίστευε ὅμως ὅτι εἴμαστε σοβαρή χώρα καί ὅτι ἔχουμε μιά σοβαρή Κυβέρνηση. Τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει. Ἤδη προαναγγέλλεται ἐπίσκεψις τοῦ Προέδρου Σίσι στήν Ἄγκυρα τόν Σεπτέμβριο, ἐνῶ ἀποκαλύπτεται ὅτι οἱ συνομιλίες γιά ὁριοθέτηση μεταξύ Τουρκίας καί Αἰγύπτου ἀρχίζουν ἀπό περιοχές ἐκτός τῶν συμπεφωνημένων μέ τήν Ἑλλάδα, ἀλλά εἶναι ἄδηλο μέχρι ποῦ μπορεῖ νά φθάσουν. Ὅπως καί νά ἔχει ὅμως, ἤδη οἱ συνομιλίες στρέφονται στήν ἀμφισβήτηση τοῦ δικαιώματος τῶν νησιῶν σέ ὑφαλοκρηπῖδα καί ΑΟΖ.

Ὅπως ἔγραψε πρῶτος ὁ Θουκυδίδης, στίς διεθνεῖς σχέσεις ὁ ἰσχυρός προχωρεῖ ὅσο τοῦ ἐπιτρέπει ἡ ἰσχύς του καί ὁ ἀδύναμος ὑποχωρεῖ ὅσο τοῦ ἐπιβάλλει ἡ ἀδυναμία του. Καί βεβαίως οὐδείς ἐπιλέγει νά σταθεῖ παρά τό πλευρόν τοῦ ἀδυνάμου. Οὔτε βεβαίως ἡ Αἴγυπτος, ἡ ὁποία βλέπει τήν συνεχῆ ἀνάπτυξη τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία καθίσταται κεντρικός «παίκτης» γιά τά τεκταινόμενα στήν Μεσόγειο. Μόλις χθές γράφαμε γιά τίς ἐξελίξεις ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀπόκτηση τῶν μαχητικῶν F-35 καί ἰδιαιτέρως τοῦ μοντέλου F-35B, τό ὁποῖο προορίζεται γιά τό ἀεροπλανοφόρο (πλέον) «Anadolu». Ἀποκτῶντας τά νέα αὐτά μαχητικά, ἡ Τουρκία ἀποκτᾶ δυνατότητες ὑπερπόντιας ἀναπτύξεως δυνάμεων, σκοπός τῶν ὁποίων δέν εἶναι μόνον ἡ στρατηγική περικύκλωσις τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά ἡ συνολική ἀνατροπή τῶν γεωπολιτικῶν ἰσορροπιῶν στήν Μεσόγειο. Σημειώνουμε ὅτι ἡ Ἰταλία καί ἡ Ἱσπανία, δύο μεσογειακές χῶρες τῆς ΕΕ, μέ τίς ὁποῖες θά ἔπρεπε νά ἔχουμε ἀναπτύξει ἰδιαίτερες σχέσεις συνεργασίας, σέ πολλές ἐπαφές μέ τήν ἑλληνική πλευρά ἔχουν ἐπισημάνει ὅτι δέν μποροῦν «νά παραγνωρίσουν τά συμφέροντα πού ἔχουν στήν Τουρκία». Αὐτά γιά ὅσους πιστεύουν ὅτι μπορεῖ ἡ «εὐρωπαϊκή ἀλληλεγγύη» νά ἀποτελέσει θετικό παράγοντα γιά τά δικά μας ἐθνικά συμφέροντα.