Η επαρχία του Βελουχιστάν στο Πακιστάν υπήρξε επί μακρόν επίκεντρο πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής. Στις 27 Ιουλίου 2024, αυτή η αναταραχή έφτασε σε τραγικό κρεσέντο όταν μια διαμαρτυρία που οργανώθηκε από την Επιτροπή Βελουχιστάν Yakjehti (BYC) έγινε βίαιη, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον τρία άτομα και να τραυματιστούν αρκετοί άλλοι. Αυτό το περιστατικό ανέδειξε για άλλη μια φορά τα συνεχιζόμενα ζητήματα της εκμετάλλευσης των πόρων, των αναγκαστικών εξαφανίσεων και της περιθωριοποίησης του λαού των Μπαλόχ.

Η διαμαρτυρία, που προοριζόταν να είναι μια ειρηνική διαδήλωση, γρήγορα κλιμακώθηκε σε βία καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας συγκρούστηκαν με τους συμμετέχοντες. Σύμφωνα με αναφορές της πακιστανικής εφημερίδας “Dawn”, δύο διαδηλωτές σκοτώθηκαν και αρκετοί τραυματίστηκαν όταν η συνοδεία τους αναχαιτίστηκε από δυνάμεις ασφαλείας στο φυλάκιο ελέγχου Talar. Οι αρχές ισχυρίστηκαν ότι έδρασαν σε αυτοάμυνα ενάντια σε επίθεση όχλου, μια αφήγηση που συχνά αμφισβητείται από τους διαδηλωτές.

Σε μια ξεχωριστή σύγκρουση στο Marine Drive του Gwadar, ένας άλλος διαδηλωτής έχασε τη ζωή του και άλλοι οκτώ τραυματίστηκαν όταν το προσωπικό ασφαλείας χρησιμοποίησε δακρυγόνα για να διαλύσει το πλήθος. Αυτά τα γεγονότα υπογραμμίζουν την ασταθή φύση της περιοχής και τα ακραία μέτρα που χρησιμοποιούν συχνά οι αρχές για να καταπνίξουν τις διαφωνίες.

Η Baloch Rajee Muchi (Εθνική Συγκέντρωση Μπαλόχ) είχε ως στόχο να αντιμετωπίσει τα μακροχρόνια παράπονα του λαού των Μπαλόχ, συμπεριλαμβανομένης της εκμετάλλευσης των πόρων της επαρχίας και των αναγκαστικών εξαφανίσεων ακτιβιστών. Ο αρχηγός του BYC, Δρ Mahrang Baloch, μιλώντας στη συγκέντρωση στο Gwadar, καταδίκασε τις δολοφονίες και ζήτησε δικαιοσύνη. Ορκίστηκε ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα των Μπαλόχ και την προστασία των πόρων θα συνεχιστεί αμείωτη.

Οι διαδηλώσεις έχουν προκαλέσει σημαντική αναστάτωση στην επαρχία. Δρόμοι και αυτοκινητόδρομοι, συμπεριλαμβανομένου του αυτοκινητόδρομου Κουέτα-Καράτσι, αποκλείστηκαν, με αποτέλεσμα να σταματήσει η ζωή σε διάφορες περιοχές του νότιου Βελουχιστάν. Παρατηρήθηκε πλήρης απεργία κλεισίματος σε πολλές πόλεις και κωμοπόλεις, γεγονός που δείχνει την ευρεία υποστήριξη για την υπόθεση των διαδηλωτών.

Πολιτικοί ηγέτες του Εθνικού Κόμματος του Βελουχιστάν (BNP-Mengal) και του Εθνικού Κόμματος έχουν καταδικάσει τη χρήση βίας κατά των υποστηρικτών του BYC. Ο αρχηγός του BNP, Sajid Tareen Advocate, επέκρινε την κυβέρνηση ότι περιθωριοποίησε τους Μπαλόχους και τους Παστούν, οδηγώντας σε αυξημένες εντάσεις και ωθώντας τον πληθυσμό προς την ένοπλη αντίσταση. Οι ηγέτες του Εθνικού Κόμματος Aslam Baloch και Kalsoom Niaz Baloch κατηγόρησαν την επαρχιακή κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του αρχηγού υπουργού Sarfraz Bugti, για την πολιτική αστάθεια, κατηγορώντας την για σκόπιμη διάδοση αναταραχών.

Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε επίσης τις πακιστανικές αρχές να άρουν το κλείσιμο του Διαδικτύου στο Βελουχιστάν και να διευκολύνουν τις ειρηνικές διαδηλώσεις με την άρση των αποκλεισμών των δρόμων. Ο οργανισμός τόνισε τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης σύμφωνα με τους εσωτερικούς και διεθνείς νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα να επιτρέπει την ελεύθερη κυκλοφορία και την ειρηνική συγκέντρωση.

Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στο Μπαλουχιστάν έχει επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες, ειδικά εκείνες των οποίων τα μέλη της οικογένειας εξαφανίστηκαν βίαια. Η Bibi Nazhatoon, μητέρα της αγνοούμενης ακτιβίστριας Sammi Deen Baloch, τίμησε τη 15η επέτειο από την εξαφάνιση του συζύγου της με έναν οδυνηρό προβληματισμό για την απώλειά της. Για πάνω από μια δεκαετία, ζει σε μια κατάσταση αβεβαιότητας, χωρίς να γνωρίζει αν είναι χήρα, μια μοίρα που μοιράζονται πολλές γυναίκες του Μπαλόχ.

Ο ψυχολογικός και συναισθηματικός φόρος αυτών των γυναικών είναι τεράστιος. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση, 197 περιπτώσεις αγνοουμένων αναφέρθηκαν μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2024, με την πλειοψηφία από το Μπαλουχιστάν. Η αποτυχία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει αυτές τις εξαφανίσεις επιτείνει τα δεινά, αφήνοντας τις οικογένειες σε μια διαρκή κατάσταση κενού.

Η σύγκρουση στο Βελουχιστάν αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προτύπου πολιτικής βίας που επηρεάζει τις γυναίκες παγκοσμίως. Μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών από το 2023 σημείωσε σημαντική αύξηση της πολιτικής βίας που στοχεύει τις γυναίκες σε χώρες που πλήττονται από συγκρούσεις. Το Βελουχιστάν δεν αποτελεί εξαίρεση, με τις γυναίκες να φέρουν το κύριο βάρος της συνεχιζόμενης διαμάχης.

Η ιστορία της Bibi Nazhatoon και άλλων σαν αυτήν υπογραμμίζει το ανθρώπινο κόστος της σύγκρουσης. Γυναίκες όπως η Nazhatoon, των οποίων η ταυτότητα έχει περιοριστεί στις σχέσεις τους με αγνοούμενα μέλη της οικογένειας, συνεχίζουν να αγωνίζονται για δικαιοσύνη και αναγνώριση. Η κατάστασή τους υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα ψήφισμα που θα αντιμετωπίζει τόσο την πολιτική όσο και την ανθρωπιστική διάσταση της κρίσης στο Βελουχιστάν.

Οι πρόσφατες διαδηλώσεις στο Βελουχιστάν αντικατοπτρίζουν βαθιά ριζωμένα παράπονα και μια λαχτάρα για δικαιοσύνη μεταξύ του λαού των Μπαλούχ. Όσο επιμένουν τα ζητήματα της εκμετάλλευσης των πόρων, των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων και της πολιτικής περιθωριοποίησης, το ίδιο θα ισχύει και για τον αγώνα του λαού των Μπαλόχ. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να λάβει υπόψη αυτές τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να υποστηρίξει τις προσπάθειες για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στο Μπαλουχιστάν.

ΠΗΓΗ: Afghan Diaspora Network