Οι εισαγγελείς των ΗΠΑ άσκησαν επίσημα έφεση την Τετάρτη κατά της απόφασης ομοσπονδιακού δικαστή να αποσύρει την ποινική υπόθεση που είχε ασκήσει ο ειδικός εισαγγελέας ΤζακΣμιθ, ο οποίος είχε ασκήσει δίωξη κατά του Ντόναλντ Τραμπ με την κατηγορία ότι κρατούσε παράνομα απόρρητα έγγραφα μετά το τέλος της προεδρίας του.
Το γραφείο του Σμιθ κατέθεσε αίτημα στο οποίο ανέφερε ότι θα ζητούσε από το 11ο Εφετείο των ΗΠΑ με έδρα την Ατλάντα να αναβιώσει την υπόθεση και να ακυρώσει την απόφαση της 15ης Ιουλίου της περιφερειακής δικαστού των ΗΠΑ Αϊλίν Κάνον με έδρα τη Φλόριντα.
Σημειώνεται ότι η περιφερειακή δικαστής των ΗΠΑ, Αϊλίν Κάνον, απέρριψε επισήμως τη Δευτέρα τις ομοσπονδιακές κατηγορίες εναντίον του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την υπόθεση της απόκρυψης διαβαθμισμένων εγγράφων του Λευκού Οίκου.
Η δικαστής Κάνον στην απόφασή της αναφέρει ότι ο διορισμός του ειδικού εισαγγελέα Τζακ Σμιθ ήταν παράνομος και παραβίαζε το Σύνταγμα.
Η απόφαση βάζει τέλος, σύμφωνα με το CNN σε μία από τις μεγαλύτερες νομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πρώην πρόεδρος και έρχεται την πρώτη ημέρα του Εθνικού Συνεδρίου των Ρεπουμπλικανών.
Πολλοί νομικοί εμπειρογνώμονες εκτιμούσαν ότι η υπόθεση των διαβαθμισμένων εγγράφων ήταν η ισχυρότερη από τις τέσσερις υποθέσεις που εκκρεμούσαν εναντίον του πρώην προέδρου.
Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό.
Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων).
Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας).
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.
Ι. Μ. Αγίας Αικατερίνης του Σινά, στην μεγάλη έρημο. Ένα μοναστήρι που κλείνει 1500 χρόνια, ενεργού λειτουργικής παρουσίας, από τότε που ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός και η Θεοδώρα, το ίδρυσαν ως θεματοφύλακα της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου. Μία συνέχεια του Βυζαντίου ανά τις χιλιετίες. Ακόμη μνημονεύονται στο μοναστήρι αυτό οι κτήτορές του, κάνοντας το Βυζάντιο να ζη στους αιώνες των αιώνων αδούλωτο. Μία γωνιά της γής, που ξαφνικά έγινε λεία χάριν της τουριστικής αναπτύξεως, ενός κράτους που δεν υπήρχε καν όταν ιδρύθηκε η μονή. Ένα κουκούλι ιερών κειμηλίων, που κρατά άσβεστο και αδούλωτο το Βυζάντιο μπήκε στο στόχαστρο των κερδοσκόπων, αλλά και των γεωπολιτικών βιαίων αλλαγών.Η επικινδυνότητα αμφοτέρων αδήριτη για τον εν λόγω πολύτιμο θρησκευτικό χώρο. Ένας τόπος επικοινωνίας με τον Θεό αλώθηκε από τον θεό του χρήματος και τον μουσουλμανικό επεκτατισμό.
Η είδηση ότι δημεύθηκε η περιουσία της Ι.Μ. Αγίας Αικατερίνης του Σινά, που έγινε γνωστή την ημέρα μνήμης της αποφράδας 29/5/1453,κινητοποίησε τον Ελληνισμό. Κινητοποίησε όμως και τα έμμισθα κυβερνητικά παπαγαλάκια ,που προσπαθούν να καλύψουν την ανικανότητα της κυβερνήσεως να κρατήσει τον φάρο αυτό της Ορθοδοξίας, μακριά από τα αρπακτικά της ανάπτυξης του κοσμικού τουρισμού της Αιγύπτου. Όλα αυτά, επειδή το ΧΡΕΟΣ, αυτό του Έλληνος προς τις ιερές παρακαταθήκες του, έπαψε να υπάρχει. Αυτό το αίσθημα του μεγίστου χρέους προς το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, που αισθανόταν η μεγάλη Ελληνίδα, Ιωάννα Τσάτσου να την βασανίζει..Αυτό που την έκανε, αμέσως μετά την απελευθέρωση της χερσονήσου του Σινά, το 1979,να προγραμματίσει το ταξείδι –προσκύνημα, στις αρχές του 1980 στην «αδούλωτη Βυζαντινή γωνιά», όπως χαρακτηρίζει το μοναστήρι, διότι το θεωρεί «βυζαντινό κρίκο της μεγάλης αλυσσίδας του Ελληνισμού». Άλλωστε η ίδια λέει, «ότι λαοί όπως ο Ελληνικός με συνέχεια την υποχρέωσή τους προς την ιστορία, αυξάνουν και επιβάλλονται».
Εμείς ως λαός όμως, αφήσαμε ακουσίως μέχρι κάποιου βαθμού, ανάξιους να προστατεύουν την ιστορία του και κατέστησαν την χώρα ανυπόληπτη, όπως ανέφερε και ο Α.Σαμαράς σε δήλωσή του για το τραγικό της εκβάσεως του όλου θέματος. Το δυσάρεστο είναι, ότι πολιτικοί και πολιτικολογούντες, μη γνωρίζοντες την Ελληνική γλώσσα, επιμένουν στο ότι θα ιερουργούν οι μοναχοί της Μονής, ως δήλωση της μη αλλαγής του ιδιοκτησιακού της χαρακτήρος, προσπαθώντας να καλύψουν την αυθαίρετη μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της μονής, που φέρεται δημευμένη, μετά την δικαστική απόφαση της 28/5/2025. Οι ίδιοι δεν αναφέρουν, ότι οι μοναχοί εγκαταβιούν στην μονή ,με ετήσια βίζα, η οποία χορηγείται ή όχι ,δεδομένου ότι είναι ατομική. Επί πλέον αποκρύπτουν ,ότι ο στόχος είναι τα σπουδαία χειρόγραφα που φυλάσσονται στην Ι.Μ μαζί με τις περίφημες μεμβράνες του σιναϊκού κώδικος και φυσικά η μεγαλύτερη πινακοθήκη ιερών εικόνων του κόσμου που συντηρούνται, κοσμούν και κρύπτονται στο μοναστήρι. Αποφεύγουν να προσεγγίζουν την αθέτηση επί της ουσίας των συμπεφωνημένων από τον Δεκέμβριο του 2024,μεταξύ αντιπροσωπείας Ελλήνων και Αιγυπτίων, από Αιγυπτίους υπουργούς χρονοτριβούντες και μη υπογράψαντες την συμφωνία, αφήνοντας το δικαστήριο να αποφασίσει για ήδη συμπεφωνημένα. Άλλη μία «γεραπετρίτιος φιλία», όπως αυτή με την Τουρκία γεννήθηκε, άνευ της συναινέσεως των Ελλήνων, μία Εθνική μειοδοσία δύσκολα αναστρέψιμος ανέτειλε.
Οι προσπάθειες της Ιωάννας Τσάτσου και του Ευαγγέλου Αβέρωφ να ενισχυθεί η μονή με εθελοντές για πενταετή παραμονή στην μονή με σύγχρονη απαλλαγή των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων, προκειμένου να εργασθούν στην συντήρηση των χειρογράφων των μεμβρανών και των αγίων εικόνων, βάλλεται 45 χρόνια μετά, από την ύποπτη αδιαφορία ή αφέλεια της Ελληνικής κυβερνήσεως. Οι σκέψεις πολλές για τους ενδοτικούς του ΥΠΕΞ, η Μονή εάν ισχύσει η απόφαση του δικαστηρίου, θα χαθεί. Ότι τροφοδοτεί και συντηρεί την μονή και τους μοναχούς, δημεύεται, όπως οι κήποι και η ύδρευση, αλλά και πάνω από 20 μνημεία μεγάλης θρησκευτικής αξίας.…αφήνοντάς την έρμαιο στα χέρια επικινδύνων αλλοθρήσκων. «Η Ελληνική σημαία απέραντη ένα με τον ουρανό» που υποδέχθηκε την Ιωάννα Τσάτσου την 1/3/1980 όπως γράφει, θα υποσταλεί μονίμως. Οι μοναχοί της Μονής ήδη πενθούν έχοντας κλείσει την Μονή μέχρι την 5η Ιουνίου και παρακαλούν για συνδρομή όλου του πολιτισμένου κόσμου ,για την σωτηρία ενός μνημείου της παγκοσμίου πολιτιστικής κληρονομιάς, ενός μνημείου Χριστιανικού ανεκτίμητης αξίας. Το προκύπτον ερώτημα ,αν θα σωθεί ή όχι, είναι δύσκολο να απαντηθεί. Η φερεγγυότητα των συνομιλητών έχει τρωθεί, όσον αφορά τους Αιγυπτίους. Ο ζών κρίκος του βυζαντίου με το παρόν, τείνει να ραγεί και η ρήξη αυτή θα είναι εάν πραγματοποιηθεί εθνικό ,θρησκευτικό έγκλημα διαρκείας, το οποίο θα χρεωθεί αποκλειστικώς στην ανύπαρκτη, ανυπόληπτη εξωτερική πολιτική των οσφυοκαμπτών, μπροστά στην μουσουλμανική επεκτατικότητα, την οποία παρακολουθούν ή ακόμη και συνδράμουν με την απραξία τους.
Ο δρόμος της απαλλαγής από τους ανικάνους ,είναι μονόδρομος πλέον.
Η Χαμάς συμφώνησε με την πρόταση του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ, Στιβ Γουίτκοφ, για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, δήλωσε στο Reuters τη Δευτέρα Παλαιστίνιος αξιωματούχος της οργάνωσης, ανοίγοντας το δρόμο για ένα πιθανό τέλος του πολέμου.
Τι προβλέπει η πρόταση Γουίτκοφ
Η νέα πρόταση, η οποία προβλέπει την απελευθέρωση δέκα ομήρων και 70 ημέρες εκεχειρίας, ελήφθη από τη Χαμάς μέσω διαμεσολαβητών.
«Η πρόταση περιλαμβάνει την απελευθέρωση δέκα ζωντανών Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς σε δύο ομάδες με αντάλλαγμα μια εκεχειρία 70 ημερών και μια μερική απόσυρση από τη Λωρίδα της Γάζας», είπε η πηγή.
Η πρόταση προβλέπει επίσης την απελευθέρωση ορισμένων Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων εκείνων που εκτίουν μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης.
Η ιστορική Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αποτελεί το φυτώριο για τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού Ξηράς, από την απελευθέρωση μέχρι και σήμερα. Είναι εδώ, όπου οι νέοι και οι νέες μόλις τελειώσουν το σχολείο και εφόσον περάσουν στη σχολή, θα αποκτήσουν τις γνώσεις, πνευματικές και σωματικές, για να ανταποκριθούν σε αυτόν τον σημαντικό ρόλο.
Την επισκεφτήκαμε, μαζί με σχολεία λυκείου, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Μια Ημέρα Εύελπις», και σας παρουσιάζουμε την εκπαίδευση κι όσα πρέπει να γνωρίζουν όσοι σκέφτονται να γίνουν οι αυριανοί μας αξιωματικοί…
Δείτε το ρεπορτάζ:
Επισκεφτήκαμε τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και σας παρουσιάζουμε την εκπαίδευση των φοιτητών
Με αποστολή τη μετάδοση της γνώσης της Στρατιωτικής Επιστήμης και των συναφών θεωρητικών, θετικών και εφαρμοσμένων επιστημών, οι Ευέλπιδες με τη φοίτησή τους αναπτύσσουν επίσης τις στρατιωτικές αρετές και τη στρατιωτική αγωγή, έτσι ώστε να εξελιχθούν στους ηγέτες του αύριο, σε αυτή την τόσο κρίσιμη υπηρεσία.
Η ιστορία της, συνυφασμένη με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, αφού είναι το αρχαιότερο ανώτατο ίδρυμα της χώρας και λειτουργεί ήδη από το 1828 -ήταν από τις πρώτες ενέργειες που έκανε ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος όρκισε ο ίδιος και τους πέντε πρώτους Ευέλπιδες. Έκτοτε, από αυτή τη σχολή αποφίτησαν οι αξιωματικοί που καθοδήγησαν τους Έλληνες στην εθνική ολοκλήρωση και στην απελευθέρωση των υπόλοιπων εδαφών.
Ωστόσο, μέχρι πριν λίγα χρόνια, η βάση στις πανελλαδικές εξετάσεις για τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, αλλά και τις υπόλοιπες στρατιωτικές σχολές, ήταν πολύ υψηλή, αλλά πρόσφατα έπεσε αρκετά, εξαιτίας των ευρύτερων κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών. Πάντως με έναυσμα τις σημαντικές αυξήσεις στον μισθό που λαμβάνουν από την πρώτη ημέρα φοίτησης οι Ευέλπιδες, αλλά και με τις προοπτικές που διανοίγονται για μια ενδιαφέρουσα καριέρα, γίνεται προσπάθεια να αναστραφεί αυτή η τάση.
Οι Ευέλπιδες που ολοκληρώνουν την τετραετή φοίτηση ορκίζονται Ανθυπολοχαγοί και κατατάσσονται στα ανάλογα Όπλα (Πεζικό, Τεθωρακισμένα, Πυροβολικό, Μηχανικό, Διαβιβάσεις, Αεροπορία Στρατού) ή στα τρία Σώματα (Τεχνικό, Υλικού Πολέμου, Εφοδιασμού Μεταφορών). Από εκεί και πέρα, υπάρχει η δυνατότητα μεταπτυχιακών αλλά και διδακτορικών σπουδών, ενώ οι Αξιωματικοί μπορούν να φοιτήσουν στη συνέχεια σε σχολές του εξωτερικού, αλλά και να υπηρετήσουν σε διάφορες θέσεις στο εξωτερικό, όπως στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, σε πρεσβείες, ειρηνευτικές αποστολές κ.α.
Η εκπαίδευση
Η Σχολή προσφέρει επίσης ευρεία Ακαδημαϊκή μόρφωση, η οποία συμπληρώνει αλλά και διευρύνει την Στρατιωτική εκπαίδευση. Το πρόγραμμα της Ακαδημαϊκής εκπαίδευσης περιλαμβάνει αντικείμενα από ένα ευρύ φάσμα των επιστημών, από Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες μέχρι Εφαρμοσμένες Επιστήμες, από Χημεία σε Ιστορία και από Ψυχολογία σε Μηχανική.
Ο τριτοετής φοιτητής ξεναγεί τον φακό του Newsbomb στη Σχολή
Η στρατιωτική εκπαίδευση ξεκινά από το πρώτο έτος, οπότε ο Εύελπις υφίσταται Βασική Στρατιωτική Εκπαίδευση και εκπαιδεύεται στην ατομική τακτική. Συνεχίζει τα επόμενα χρόνια ώστε να καταστεί άριστος γνώστης στη διοίκηση ομάδος και διμοιρίας και μαθαίνει τα στοιχεία οργάνωσης και λειτουργίας του Λόχου Πεζικού.
Οι φοιτητές διαμένουν σε θαλάμους της σχολής, συνηθίζοντας έτσι την στρατιωτική ζωή.
Επιθεώρηση θαλάμου από τον Υπολοχαγό Θεόδωρο Γκιρεμέζη
Η τριτοετής φοιτήτρια επιδεικνύει ένα στρατιωτικό όργανο σε μαθήτρια λυκείου
Η στίγμης της φοίτησης για τους φοιτητές
Οι Ευέλπιδες μαθαίνου άριστα τον χειρισμό των όπλων, ενώ εξασκούνται και σε βολές
Σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση του Εύελπι παίζει και η φυσική αγωγή, με σκοπό αφ’ενός την προσωπική ενδυνάμωσή του ώστε να ανταπεξέρχεται στις κακουχίες και στον απαιτητικό τρόπο ζωής του στρατιωτικού και αφ’ετέρου τη δυνατότητα λειτουργίας του ως εκπαιδευτού, ο οποίος θα εκπονεί και εκτελεί ένα κατάλληλο, ασφαλές και αποτελεσματικό πρόγραμμα σωματικής αγωγής για τους υφισταμένους του.
Οι ασκήσεις και εκπαιδεύσεις με όπλα, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις μάχης, είναι συνεχείς
Οι ασκήσεις αυτοάμυνας αποτελούν βασικό στοιχείο της εκπαίδευσης
Ο Υπολοχαγός Θεόδωρος Γκιρεμέζης αναφέρει στο Newsbomb.gr ότι οι βασικοί λόγοι που έχει κάποιος για να φοιτήσει στη Σχολή, είναι «η εξασφαλισμένη επαγγελματική αποκατάσταση, η στρατιωτική και ακαδημαϊκή εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, η ανάπτυξη ηγετικών ικανοτήτων, η προσφορά στην πατρίδα, η προσωπική ανάπτυξη και περιπέτεια, καθώς και η προσωπική εξέλιξη και ειδίκευση».
Ο τριτοετής φοιτητής Ζαννής Βεντούρης προσθέτει ότι όσοι το σκέφτονται, θα πρέπει να κατανοήσουν τις ειδικές απαιτήσεις της σχολής, και για το ειδικό πρόγραμμα, καθώς και αν εκφράζει κάποιον αυτό το επάγγελμα. «Το αίσθημα της πειθαρχίας και της ομαδικότητας είναι απαραίτητο», τονίζει, όπως και οι επαγγελματικές προσδοκίες από αυτή την καριέρα.
