Αλλιώς τα περίμεναν, αλλιώς μας έρχονται

Ρίχνουν μαύρο δάκρυ τώρα για την Ολγκίν. Αλλιώς πίστευε η πολιτική ηγεσία ότι θα εξελίσσονταν τα πράγματα στο Κυπριακό και αλλιώς τα ψηλαφούν τώρα. Γίνεται λόγος από την Ειδική Αντιπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ για νέες προσεγγίσεις από τις δύο πλευρές. Τι εννοεί άραγε; Ότι εμείς θα πρέπει να προσεγγίσουμε τις τουρκικές θέσεις των «δύο κρατών». Και να δεχθούμε τον τετραγωνισμό του κύκλου.

Διαβλέπει η πολιτική ηγεσία μας ότι κάτι δεν πάει καλά με τη διερευνητική προσπάθεια της κ. Ολγκίν για την επανέναρξη των συνομιλιών. Και προ του φάσματος δυσμενών εξελίξεων αρχίζει ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ ομοσπονδιακών και δη των οπαδών της επιστροφής στο Κραν Μοντανά. Εφόσον οι Τούρκοι εξασφάλισαν εκεί τη διχοτομική ομοσπονδία των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών, προχωρούν στο επόμενο βήμα της ισότιμης κυριαρχίας και των δύο χωριστών κρατών. Και ως δήθεν «διαλλακτικοί» που θέλουν να είναι, δηλώνουν διά του Τατάρ τον συμβιβασμό της συνομοσπονδίας. Για να ελέγχουν μαζί με τον βορρά και τον νότο. Ολόκληρη την Κύπρο. Και επειδή οι Τούρκοι μετατοπίστηκαν και πατούν επί των νέων διεκδικήσεων των δύο κρατών, οι ημέτεροι σήκωσαν ως δική μας σημαία τις προηγούμενες τουρκικές θέσεις των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών. Και τους λέει η κ. Ολγκίν με εύσχημο τρόπο: Προσεγγίστε ο ένας τον άλλο. Δηλαδή, να κινηθεί ο Τατάρ από τα δύο χωριστά κράτη στη συνομοσπονδία κρατών και ο Χριστοδουλίδης να προσεγγίσει ακόμη πιο πολύ τη συνομοσπονδία. Εν συνεχεία, δε, να βρει τρόπους πώς θα πλασάρει όλα τα στραβά και ανάποδα στον λαό. Χωρίς να θεωρηθεί υπεύθυνος για τη διχοτόμηση.

Ποιοι, μάλιστα, ασκούν κριτική στον Πρόεδρο; Αυτοί που τον έσπρωχναν στη νέα πρωτοβουλία που στηρίζεται στην αποτυχημένη συνταγή του παρελθόντος. Και ποιοι είναι αυτοί; Το ΑΚΕΛ από τη μια και η ηγεσία του ΔΗΣΥ από την άλλη. Η τελευταία, μάλιστα, προχωρεί σε συστάσεις για νέες υποχωρήσεις, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι, εάν ανοίξουμε, έστω και μονομερώς, νέες διόδους στα κατεχόμενα, θα καμφθεί η τουρκική πολιτική και θα αλλάξει στάση. Ή ότι θα καταλογιστούν ευθύνες στην Άγκυρα. Και γίνονται αυτές οι «πολιτικές υποκλίσεις» ως άλλος ένας φερετζές επί των αδιεξόδων. Την ευθύνη, μάλιστα, δεν την φέρει μόνο ο Πρόεδρος, αλλά και το ομοσπονδιακό κομματικό κατεστημένο, το οποίο, μέσα από τη λογική των ισότιμων συνιστώντων κρατών, έχει ενισχύσει τη χωριστή κρατική συνείδηση των Τουρκοκυπρίων. Και γίνεται καθημερινά συνένοχο στη διχοτόμηση, την οποία, τελικώς, εμπεδώνει αντί να ανατρέπει. Ας μην έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι όλα αυτά δεν γίνονται αντιληπτά από την κ. Ολγκίν…

Σημερινή