Διαιωνίζεται ο κύκλος βίας στο Πακιστάν. Πάνω από 1.000 γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο στο όνομα της τιμής, αν και πολλές περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται λόγω της πίεσης της οικογένειας και της κοινότητας.

Χιλιάδες γυναίκες και νεαρά κορίτσια δέχονται βάναυση ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου ή πυροβολούνται με φρικτό τρόπο στο όνομα της τιμής, με το κράτος να παρακολουθεί σαν βουβός θεατής παρά τους αυστηρούς νόμους κατά τέτοιων αποτρόπαιων εγκλημάτων.

Σε ένα φρικιαστικό περιστατικό νωρίτερα αυτό το μήνα, μια μητέρα και οι τρεις κόρες της βρέθηκαν πυροβολημένες και θανατώθηκαν από πειραχτήρι στο σπίτι τους στο Swat, μια ύποπτη περίπτωση δολοφονίας «τιμής». Αυτό το τραγικό γεγονός ανέδειξε για άλλη μια φορά το επίμονο ζήτημα των δολοφονιών τιμής στο Πακιστάν, μια πρακτική που συνεχίζει να προκαλεί χιλιάδες ζωές ετησίως με ελάχιστη αποτελεσματική παρέμβαση από το κράτος ή την κοινωνία των πολιτών.

Παρά τη φρίκη τέτοιων εγκλημάτων, συχνά αποτυγχάνουν να προκαλέσουν έντονες αντιδράσεις. Οι εφημερίδες αναφέρουν τις ιστορίες για μια μέρα, οι ομάδες της κοινωνίας των πολιτών αντιδρούν, αλλά οι εκτεταμένες διαμαρτυρίες και τα αγανακτισμένα άρθρα αγνοούνται. Το πρόσφατο περιστατικό στο Swat είναι μια έντονη υπενθύμιση αυτής της ανησυχητικής απάθειας.

Το Swat, γνωστό για τα όμορφα ορεινά του τοπία, έχει δει έναν εξελισσ΄μενο αριθμό δολοφονιών τιμής, σεξουαλικών επιθέσεων και αυτοκτονιών από το 2012. Σύμφωνα με το The Awakening, μια ομάδα πολιτικών δικαιωμάτων, 229 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο όνομα της τιμής στο Swat για τα τελευταία επτά χρόνια, συμπεριλαμβανομένων 211 γυναικών και 18 ανδρών. Η Tabassum Adnan, ιδρύτρια της γυναικείας ομάδας Khuvindu Jirga, εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία της για αυτήν την αυξανόμενη τάση, δηλώνοντας ότι οι δράστες συχνά δείχνουν υπερηφάνεια παρά μεταμέλεια για τις πράξεις τους.

Στο Πακιστάν, οι ύποπτοι για φόνους τιμής είναι συνήθως συγγενείς των θυμάτων, με αποτέλεσμα να καταγράφονται λιγότερες υποθέσεις και ακόμη λιγότερες μαρτυρίες. Αυτή η οικογενειακή σύνδεση συχνά επιτρέπει στον κατηγορούμενο να ξεφύγει από την τιμωρία, διαιωνίζοντας έναν κύκλο βίας. Τα χαμηλά ποσοστά δίωξης έχουν απλώς ενθαρρύνει τους ανθρώπους να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα χωρίς να τιμωρούνται.

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν (HRCP) σημείωσε ότι η ψήφιση του νόμου περί Ποινικού Νόμου (Τροποποίηση) (Αδικήματα στο όνομα ή το πρόσχημα της τιμής) του 2016 δεν έχει μειώσει σημαντικά τον αριθμό των δολοφονιών τιμής. Αυτές οι δολοφονίες προκαλούνται από την πεποίθηση ότι η «τιμή» βρίσκεται στα σώματα των γυναικών, μια έννοια βαθιά ριζωμένη στην πατριαρχική κοινωνία του Πακιστάν. Το HRCP εκτιμά ότι πάνω από 1.000 γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο στο Πακιστάν στο όνομα της τιμής, αν και πολλές περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται λόγω της πίεσης της οικογένειας και της κοινότητας.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει εντοπίσει διάφορα αίτια για εγκλήματα που σχετίζονται με την τιμή, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων των κοινωνικών κανόνων και των αποδεκτών συμπεριφορών. Η επιλογή ρουχισμού, απασχόλησης ή εκπαίδευσης μιας γυναίκας, η άρνηση αποδοχής  γάμου, ο γάμος χωρίς συγκατάθεση της οικογένειας, το διαζύγιο, ο βιασμός ή οι σεξουαλικές επιθέσεις· ή ακόμη και οι εικαζόμενες στενές σχέσεις εκτός γάμου θεωρούνται έγκυροι λόγοι για φόνους τιμής.

Μια ιδιαίτερα σοκαριστική περίπτωση από το 2011 αφορούσε ένα βίντεο με πέντε νεαρές γυναίκες και ένα έφηβο αγόρι να χειροκροτούν, να τραγουδούν και να χορεύουν. Αν και το βίντεο δεν έδειχνε τις γυναίκες και το αγόρι μαζί, πυροδότησε μεγάλη διαμάχη. Και οι πέντε γυναίκες και τα δύο αγόρια σκοτώθηκαν στη συνέχεια από τις οικογένειές τους. Όταν ένας συγγενής έκανε εκστρατεία για τη δικαιοσύνη, το σπίτι του δέχτηκε βόμβα και σκοτώθηκε το 2019.

Οι προσπάθειες να τεθούν εκτός νόμου, οι δολοφονίες τιμής στο Πακιστάν ξεκίνησαν πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες. Το 2004, η Εθνοσυνέλευση ψήφισε τον νόμο Honor Killing Act, ποινικοποιώντας τέτοιες δολοφονίες. Ωστόσο, ένα κενό επέτρεψε στα μέλη της οικογένειας να συγχωρήσουν τον κατάδικο μέσω μιας ισλαμικής νομικής πρακτικής γνωστής ως Diya. Αυτή η πρακτική είναι ιδιαίτερα ανησυχητική στις δολοφονίες τιμής, όπου μέλη της οικογένειας συχνά διαπράττουν τη δολοφονία.

Μετά τη δολοφονία  του σταρ των social media Qandeel Baloch το 2016, η Εθνοσυνέλευση θέσπισε τον νόμο κατά της δολοφονίας της τιμής, ο οποίος επέβαλλε ισόβια κάθειρξη για όποιον καταδικάζεται ακόμη και αν συγχωρεθεί από τους συγγενείς του θύματος. Ωστόσο, ο νόμος που επιτρέπει στους συγγενείς να συγχωρούν τον δολοφόνο παραμένει στην πράξη. Ο αδερφός του Qandeel Baloch αθωώθηκε βάσει αυτού του νόμου αφού η μητέρα του τον συγχώρεσε, με τον δικαστή να κρίνει ότι η υπόθεση δεν ήταν φόνος τιμής.

Αυτή η απόφαση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλές δολοφονίες τιμής δεν καταγγέλλονται, συνεχίζει να αφήνει γυναίκες και άνδρες ευάλωτους στη δολοφονία στο όνομα της προστασίας της οικογενειακής τιμής. Η επίμονη επικράτηση των δολοφονιών τιμής στο Πακιστάν υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για πιο αυστηρές νομικές μεταρρυθμίσεις και μια κοινωνική αλλαγή για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της ζωής όλων των ατόμων.

ΠΗΓΗ: Asian Lite