«Κάθε μέρα, μειονότητες σκοτώνονται. Δεν είναι ασφαλείς κάτω από το πρόσχημα του Ισλάμ», παραδέχεται ο επικεφαλής της πακιστανικής άμυνας.

Κατά τη διάρκεια μιας συνόδου της εθνοσυνέλευσης του Πακιστάν, ο Khawaja Asif, υπουργός Άμυνας της χώρας, αναγνώρισε ότι οι μειονότητες αντιμετωπίζουν στοχευμένη βία στο όνομα της θρησκείας.

Εκφράζοντας ανησυχία για τις καθημερινές δολοφονίες μειονοτήτων, ο Khawaja δήλωσε: «Κάθε μέρα, μειονότητες σκοτώνονται. Δεν είναι ασφαλείς κάτω από το πρόσχημα του Ισλάμ. Θέλω να ασχοληθώ με το θέμα της ασφάλειας των μειονοτήτων, αλλά η αντιπολίτευση εμποδίζει τις προσπάθειές μου. Το Πακιστάν αντιμετωπίζει παγκόσμια αμηχανία».

Ο Ασίφ τόνισε ότι καμία θρησκευτική μειονότητα, συμπεριλαμβανομένων μικρότερων αιρέσεων εντός του Ισλάμ, δεν είναι ασφαλής στο Πακιστάν, παρά τις συνταγματικές προστασίες. Ο Ασίφ ζήτησε ένα ψήφισμα για την προστασία των μειονοτήτων, τονίζοντας ότι πολλά θύματα βίας δεν είχαν καμία σχέση με ισχυρισμούς βλασφημίας, αλλά στοχοποιήθηκαν λόγω προσωπικών βεντετών.

Είπε: «Ακόμη και μικρότερες μουσουλμανικές αιρέσεις δεν είναι ασφαλείς στο Πακιστάν, κάτι που είναι μια ντροπή. Σκοπεύουμε να προτείνουμε ένα ψήφισμα για την προστασία των μειονοτήτων. Ενώ το σύνταγμά μας εγγυάται τα δικαιώματα των μειονοτήτων, υπάρχουν περιστατικά βίας που συμβαίνουν σε διάφορες τοποθεσίες. Όσοι έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής δεν είχαν κανένα στοιχείο που να τους συνδέει με τη βλασφημία. Μάλλον, αυτές οι δολοφονίες φαίνεται να προέρχονται από προσωπικές βεντέτες».

Σύμφωνα με εκθέσεις του HRCP και του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι Ινδουιστές, οι Σιχ και άλλες μειονότητες στο Πακιστάν συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις όπως αναγκαστικές μετατροπές, απαγωγές, δολοφονίες και επιθέσεις στους τόπους λατρείας τους.

Η κατάσταση παραμένει επισφαλής, με περιστατικά να αναφέρονται σε διάφορες περιοχές. Επιπλέον, η κοινότητα Ahmadiyya αντιμετωπίζει σοβαρή δίωξη, συμπεριλαμβανομένων νομικών περιορισμών στις θρησκευτικές της πρακτικές, ρητορικής μίσους και βίαιων επιθέσεων. Εξακολουθούν να γίνονται στόχος λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, με περιστατικά να αναφέρονται σε εθνικό επίπεδο.

Ομοίως, οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν διακρίσεις στην απασχόληση, την εκπαίδευση και κατηγορίες για βλασφημία που οδηγούν σε βία από όχλο και επιθέσεις σε εκκλησίες. Η κοινότητα παραμένει ευάλωτη στην κοινωνική και νομική δίωξη.

Το νομικό πλαίσιο στο Πακιστάν εισάγει διακρίσεις σε βάρος των θρησκευτικών μειονοτήτων, συμβάλλοντας στην περιθωριοποίηση και την ευάλωτη θέση τους.

Νόμοι όπως οι νόμοι περί βλασφημίας χρησιμοποιούνται συχνά για να στοχεύσουν μειονότητες, οδηγώντας σε αυθαίρετες συλλήψεις, βία και κοινωνικό εξοστρακισμό.