“Το να είσαι προετοιμασμένος για πόλεμο”, είπε ο Τζορτζ Ουάσιγκτον, “είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα για τη διατήρηση της ειρήνης”. Ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν συμφώνησε με τα λόγια του και η διασφάλιση της ειρήνης, μέσω της ισχύος, βρέθηκε στο επίκεντρο της διακυβέρνησης του. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, το αμερικανικό οπλοστάσιο βοήθησε στη διασφάλιση αυτής της ειρήνης, ωστόσο η παραμέληση του από τους πολιτικούς του προϊστάμενους οδήγησε στο να ατροφήσει, την ίδια στιγμή που οι πολεμικές μηχανές άλλων κρατών τρέχουν με υψηλές ταχύτητες. Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν συνειδητοποιούν ότι το φάσμα μιας σύγκρουσης των μεγάλων δυνάμεων έχει επιστρέψει.

Έχει φθάσει προ πολλού η ώρα για την ανοικοδόμηση του αμερικανικού στρατού. Μπορούμε να αποφύγουμε τον πόλεμο προετοιμαζόμενοι για αυτόν.

Όταν ανώτεροι στρατιωτικοί ηγέτες καταθέτουν ενωπιον μου και των συναδέλφων μου στην Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, πίσω από κλειστές πόρτες, αναφέρουν ότι αντιμετωπίζουμε μερικά από τα πιο επικίνδυνα σκηνικά παγκόσμιων απειλών από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ήδη ανησυχητική εικόνα επιδεινώνεται λίγο αργότερα, καθώς εξηγούν ότι οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ κινδυνεύουν να βρεθούν ανεπαρκώς εξοπλισμένος και με λιγότερα όπλα. Αγωνιζόμαστε να ναυπηγήσουμε και να συντηρήσουμε πλοία, ο στόλος των μαχητικών μας είναι επικίνδυνα μικρός και η στρατιωτική μας υποδομή είναι ξεπερασμένη. Εν τω μεταξύ, οι αντίπαλοι της Αμερικής ενισχύουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις και γίνονται πιο επιθετικοί.

Στην Κίνα, ο ηγέτης της χώρας, Σι Τζινπίνγκ, έχει ενορχηστρώσει έναν ιστορικό στρατιωτικό εκσυγχρονισμό με σκοπό να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες του στρατού των ΗΠΑ. Έχει ξεπεράσει το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σε μέγεθος στόλου, έχει κατασκευάσει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα πυραύλων στον κόσμο και έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στο διάστημα. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε πόλεμο και κινητοποίησε την κοινωνία του για μακροχρόνιες συγκρούσεις. Το Ιράν και οι πληρεξούσιες ομάδες του έχουν κλιμακώσει τον σκιώδη πόλεμο τους εναντίον του Ισραήλ και έχουν αυξήσει τις επιθέσεις σε πλοία και στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ. Η Βόρεια Κορέα αγνόησε τις προσπάθειες για διαπραγματεύσεις με θέμα τον έλεγχο των όπλων και κινήθηκε στην κατεύθυνση της ετοιμότητας εν καιρώ πολέμου.

Ακόμη χειρότερα, αυτές οι κυβερνήσεις βοηθούν η μία την άλλη και συνεργάζονται με νέους τρόπους για να αποτρέψουν έναν 21ο αιώνα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Το Ιράν παρείχε στη Ρωσία drones στο πεδίο της μάχης και η Κίνα στέλνει υλικοτεχνική βοήθεια για να βοηθήσει τον πόλεμο του Πούτιν. Βοηθούν επίσης ο ένας τον άλλον στην προετοιμασία για μελλοντικές μάχες, αυξάνοντας τις μεταφορές όπλων, αλλά και για να αποφύγουν τις κυρώσεις. Ο πρωτοφανής συντονισμός τους καθιστά ολοένα και πιο πιθανή μια νέα παγκόσμια σύγκρουση.

Αυτό το θεωρητικό μέλλον θα μπορούσε να έρθει πιο γρήγορα απ’ όσο πιστεύουν οι περισσότεροι Αμερικανοί. Μπορεί να βρεθούμε σε μια κατάσταση που θα είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι μέσα σε λίγα χρόνια, όπως συμφωνούν ολοένα και περισσότερο οι ειδικοί. Η στρατιωτική μας ετοιμότητα ενδεχομένως να βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων δεκαετιών, την ίδια στιγμή που ιδιαίτερα ο κινεζικός στρατός γίνεται πολύ αποτελεσματικός.

Ο διοικητής της περιοχής του Ινδοειρηνικού κυκλοφόρησε, κατά τη γνώμη μου, τη μεγαλύτερη λίστα με είδη χωρίς εξασφαλισμένη χρηματοδότηση στην ιστορία για τον προϋπολογισμό του επόμενου έτους, ύψους 11 δισ. δολ. Ο ίδιος ζήτησε χρηματοδότηση για μια σειρά προγραμμάτων υποδομών, αντιπυραυλικής άμυνας και συστημάτων στόχευσης που θα αποδεικνύονταν ζωτικής σημασίας σε μια μάχη στον Ειρηνικό. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, δεν έχει τέτοια προβλήματα, καθώς συσσωρεύει το κορυφαίο υπερηχητικό οπλοστάσιο στον κόσμο με ένα μείγμα θανατηφόρων βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ. 

Οι στρατιωτικοί μας ηγέτες αναγκάζονται να κάνουν αδύνατες επιλογές. Το Ναυτικό αγωνίζεται να χρηματοδοτήσει επαρκώς νέα πλοία, να κάνει συντηρήσεις ρουτίνας και να προμηθεύεται πυρομαχικά. Δεν είναι σε θέση να κάνει αποτελεσματικά και τα τρία. Πρόσφατα υπογράψαμε μια συμφωνία για την πώληση υποβρυχίων στην Αυστραλία, αλλά δεν καταφέραμε να χρηματοδοτήσουμε επαρκώς τη δική μας βιομηχανική βάση για υποβρύχια, αφήνοντας έναν γηρασμένο στόλο απροετοίμαστο να ανταποκριθεί στις απειλές. Δύο από τα τρία πιο σημαντικά προγράμματα πυρηνικού εκσυγχρονισμού υποχρηματοδοτούνται και κινδυνεύουν να μείνουν πίσω. Ο στρατός αντιμετωπίζει ένα ανεκτέλεστο τουλάχιστον 180 δισ. δολ. για βασική συντήρηση, από στρατώνες μέχρι πεδία εκπαίδευσης. Αυτό δείχνει αδυναμία στους αντιπάλους μας καθώς στέλνουμε μέλη των υπηρεσιών μας στο εξωτερικό με μειωμένη ικανότητα ανταπόκρισης σε κρίσεις.

Ευτυχώς, μπορούμε να αλλάξουμε πορεία. Μπορούμε να αποφύγουμε να φανούμε ακραία ευάλωτοι και να επαναφέρουμε την αμερικανική στρατιωτική ισχύ.

Την Τετάρτη δημοσίευσα ένα σχέδιο που περιλαμβάνει μια σειρά λεπτομερών προτάσεων για την αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας. Ζούμε από τη στρατιωτική κληρονομία του Ρήγκαν για πάρα πολύ καιρό. Ήρθε η ώρα για ενημερώσεις και αναβαθμίσεις. Το σχέδιό μου περιγράφει γιατί και πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επιδιώξουν να δαπανήσουν επιπλέον 55 δισ. δολ. για τον στρατό το οικονομικό έτος 2025 και να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες από το προβλεπόμενο 2,9% του ΑΕΠ φέτος σε 5% τα επόμενα πέντε επτά χρόνια.

Θα είναι μια σημαντική επένδυση που θα αναγνωρίζει όμως πώς προτεραιοποιούμε τις δαπάνες μας ως έθνος. Θα υπάρξουν συζητήσεις και κάθε είδους ερωτήσεις σχετικά με τον προϋπολογισμό. Δεν χρειάζεται να ξοδεύουμε τόσα πολλά επ’ αόριστον — αλλά χρειαζόμαστε μια βραχυπρόθεσμη επένδυση για να μας βοηθήσει να αποτρέψουμε άλλον έναν παγκόσμιο πόλεμο.

Το πρόγραμμά θα αυξήσει τα πλοία στο Πολεμικό Ναυτικό στα 357 μέχρι το 2035 και θα σταματήσει τη συρρίκνωση της Πολεμικής μας Αεροπορίας, με τουλάχιστον 340 επιπλέον μαχητικά μέσα σε πέντε χρόνια. Αυτό θα βοηθήσει να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες και να μπουν σε βιώσιμη τροχιά και οι δύο κλάδοι. Το σχέδιο θα αναπληρώνει επίσης τα ιπτάμενα τάνκερ και τους στόλους εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας, θα επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό του Στρατού και του Σώματος Πεζοναυτών και θα επενδύει σε κοινές δυνατότητες που πολύ συχνά ξεχνιούνται, συμπεριλαμβανομένων της υλικοτεχνικής υποστήριξης και των πυρομαχικών.

Η πρόταση θα επεκτείνει επίσης τη χρηματοδότηση των 3,3 δισ. δολ. στη βιομηχανική βάση των υποβρυχίων που περιλαμβάνεται στο συμπλήρωμα εθνικής ασφάλειας που εγκρίθηκε τον Απρίλιο, ώστε να μπορέσουμε να ενισχύσουμε την άμυνά μας και των συμμάχων μας. Θα εξοπλίσει επίσης άμεσα τα μέλη των υπηρεσιών μας σε όλο τον κόσμο με καινοτόμες τεχνολογίες, από τον βυθό της θάλασσας μέχρι το διάστημα.

Θα πρέπει να συνδυάσουμε την αύξηση των επενδύσεων με πιο συνετές δαπάνες. Ο συνδυασμός αυτός των κρίσιμων επενδύσεων με τη δημοσιονομική ευθύνη θα διοχετεύσει πόρους σε πιο στρατηγικούς σκοπούς. Η αναδυόμενη τεχνολογία πρέπει να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο και μπορούμε να αναπτύξουμε μεγάλο μέρος της σε λιγότερο από πέντε χρόνια. Ο οδικός μου χάρτης θα βοηθήσει επίσης να γίνουν βελτιώσεις στο σύστημα στρατιωτικών προμηθειών και να αυξηθεί η λογοδοσία για τους γραφειοκράτες και τις εταιρείες που αποτυγχάνουν να αποδώσουν σε ζωτικά έργα εθνικής ασφάλειας.

Όλη αυτή η προσπάθεια θα κλονίσει την υπάρχουσα κατάσταση, αλλά θα είναι λιγότερο καταστρεπτική και δαπανηρή από την την εναλλακτική. Εάν η Κίνα αποφασίσει να διεξαγάγει πόλεμο με τις ΗΠΑ, η παγκόσμια οικονομία θα κατρακυλήσει αμέσως σε ύφεση. Οι Αμερικανοί αισθάνονται πλέον πολύ άνετα κάτω από τον μανδύα δεκαετιών συντριπτικής στρατιωτικής υπεροχής. Και αυτή η ψευδής αίσθηση ασφάλειας μας οδήγησε να αγνοήσουμε την αναγκαία συντήρηση και μας έκανε ευάλωτους.

Η ικανότητά μας για αποτροπή μπορεί να ανακτηθεί καθώς το έχουμε κάνει στο παρελθόν. Στην 50ή επέτειο του Περλ Χάρμπορ, στο λυκόφως της Σοβιετικής Ένωσης, ο Τζορτζ Μπους ανακάλεσε τα μαθήματα από εκείνη την καταστροφή: Αν και η σύγκρουση αυτή ανήκει πια στο παρελθόν, έχει δώσει ένα διαρκές μάθημα: “Όταν πρόκειται για την εθνική άμυνα”, είπε, “το να τερματίζεις δεύτερος σημαίνει να τερματίζεις τελευταίος”.

Η ανάκτηση της αμερικανικής δύναμης θα είναι δαπανηρή. Αλλά η μάχη σε έναν πόλεμο – και χειρότερα η ήττα – είναι πολύ πιο δαπανηρή. Πρέπει να ξεκινήσουμε μια εθνική συζήτηση σήμερα για το πώς θα πετύχουμε τη δημιουργία ενός ειρηνικού, ευημερούντος 21ου αιώνα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Το πρώτο βήμα είναι μια επένδυση στον στρατό των ΗΠΑ.

© 2024 Διατίθεται από το “The New York Times Licensing Group”

Αναδημοσίευση από το capital.gr