Του Melik Kaylan

Ένας ολοκληρωτικός πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ φαντάζει ολοένα και πιο πιθανός. Η εντεινόμενη πολεμική ρητορική, με εκατέρωθεν εκτοξεύσεις απειλών, έφτασε στο αποκορύφωμά της πρόσφατα όταν η Χεζμπολάχ δημοσιοποίησε πλάνα της πόλης Χάιφα, κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο, που συγκέντρωσε μη επανδρωμένο αεροσκάφος της, όπου καταγράφονται διάφορες στρατιωτικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Η Χεζμπολάχ, επί της ουσίας, έδειξε ότι γνωρίζει επακριβώς τις στρατηγικής σημασίας ζώνες του Ισραήλ που αποτελούν στόχο της, αλλά και ότι είναι σε θέση να πετάξει ανεμπόδιστα ένα αναγνωριστικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος πάνω από την ισραηλινή πόλη. Και μάλιστα την ώρα που το Ισραήλ έχει εκπονήσει σχέδιο εισβολής στον Λίβανο προκειμένου να καταστείλει τη Χεζμπολάχ. 

Μετά από μήνες εχθροπραξιών μεταξύ των δύο πλευρών, το επόμενο βήμα φαντάζει αναπόφευκτο. Σύμφωνα με το CNN, “η Χεζμπολάχ έχει εκτοξεύσει πάνω από 5.000 ρουκέτες, πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά του βόρειου Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου… Από την πλευρά του, το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες χτυπήματα στον Λίβανο και έχει μετακινήσει περίπου 60.000 κατοίκους από τις περιοχές στα βόρεια σύνορά του. Αντίστοιχα, 90.000 Λιβανέζοι έχουν επίσης εγκαταλείψει τα σπίτια τους στην περιοχή”.

Είναι δικαιολογημένο να θεωρεί κανείς ότι ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Ωστόσο, μια χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ θα σηματοδοτούσε ένα “κβαντικό βήμα”. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν προειδοποιήσει και τις δύο πλευρές να αποφύγουν μια τέτοια κλιμάκωση, ιδιαίτερα τη Χεζμπολάχ, με τις συμμαχικές δυνάμεις να απειλούν ότι θα παρέμβουν υπέρ του Ισραήλ. Τι θα σηματοδοτούσε μια τέτοια εξέλιξη και ποια τα πιθανά γεωστρατηγικά σενάρια;

Ας κάνουμε όμως μια ιστορική αναδρομή. Ο τελευταίος πόλεμος μεταξύ των δύο πλευρών, το 2006, έληξε με τον Λίβανο να υφίσταται πολλές καταστροφές κοντά στα σύνορά του και το Ισραήλ να χάνει 55 άρματα μάχης Merkava, γεγονός που εξέπληξε τους Ισραηλινούς. Είχε δε απρόσμενες επιπτώσεις.

Για παράδειγμα, όταν κάλυπτα τη ρωσική εισβολή στη Γεωργία το 2008, για λογαριασμό της Wall Street Journal, ο τότε πρόεδρος της Γεωργίας μου είχε πει ότι η χώρα του δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει του αντιαεροπορικούς πυραύλους που προμηθευόταν από το Ισραήλ κατά ρωσικών μαχητικών, γιατί ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει το Ισραήλ ότι θα ανεφοδίαζε τη Χεζμπολάχ αν το Τελ Αβίβ βοηθούσε την Τιφλίδα. Με άλλα λόγια, ένας πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ δεν παραμένει τοπικός. Ο Πούτιν απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη επιρροή στο Ισραήλ στη συνέχεια, αφού εκτός από το “μαστίγιο”, πρόσφερε και “καρότο” – πολλοί Ρώσοι ολιγάρχες έλαβαν και την ισραηλινή υπηκοότητα  και άρχισαν να εισρέουν στο Ισραήλ ρωσικά κεφάλαια. Ας μην ξεχνάμε ότι, όταν ο Μπαράκ Ομπάμα εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Πούτιν σε μια κίνηση επίδειξης της επιρροής του επισκέφτηκε το Ισραήλ πριν από αυτόν, για να δείξει τις στενότερες σχέσεις της χώρας με τη Μόσχα.

Οι συνθήκες όμως, έχουν πλέον αλλάξει. Ο Πούτιν αναγκάστηκε να διαλέξει στρατόπεδο, μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, προτιμώντας το πρώτο, καθώς εξαρτάται από την Τεχεράνη για την προμήθεια όπλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών που χρησιμοποιεί στην Ουκρανία. Και το Ιράν είναι ο βασικός υποστηρικτής της Χεζμπολάχ. Είναι αναμενόμενη λοιπόν η ρωσική στήριξη προς τη Χεζμπολάχ μέσω του Ιράν. Επαφές μου, μάλιστα, στο Ισραήλ άφησαν να εννοηθεί ότι η τεχνολογία stealth του μη επανδρωμένου αεροσκάφους που πέταξε απαρατήρητο πάνω από τη Χάιφα προήλθε πιθανότατα από τη Ρωσία. Επίσης, θα πρέπει να αναμένεται μια μαζική, παγκόσμιας διαδικτυακή “επίθεση” τρολ κατά του Ισραήλ μόλις διαβεί τα σύνορα με τον Λίβανο. Όπως συνέβη στην περίπτωση της Γάζας. Μόνο η Μόσχα διαθέτει το κατάλληλο παγκόσμιο δίκτυο παραπληροφόρησης για να ξεσηκώσει διαδηλώσεις στον δυτικό κόσμο, όπως συνέβη με τη Γάζα. 

Ο αντίκτυπος είναι παγκόσμιος υπό την έννοια ότι θέτει οποιονδήποτε ηγέτη οδεύει προς εκλογές σε δίλημμα – ή οποιονδήποτε ευάλωτο στο δημόσιο αίσθημα ηγέτη. Στην Τουρκία, για παράδειγμα, ο Ερντογάν αναγκάστηκε να προβεί σε επικοινωνιακό σόου για να προβάλει την αποεπένδυση της χώρας από το Ισραήλ. Όμως, δίλημμα θα αντιμετωπίσουν και άλλοι ηγέτες, ακόμη και στις ΗΠΑ – που θα κληθούν είτε να στηρίξουν μια γενοκτονία ή να απαντήσουν γιατί δεν στηρίζουν αρκετά το Ισραήλ. Το θέμα είναι ότι επρόκειτο πάντα για ένα παγκόσμιο πρόβλημα, και ο μηχανισμός παραπληροφόρησης ήταν απόλυτα προετοιμασμένος, ακόμη και την ανάψει τη “σπίθα” η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου (στις 13 Νοεμβρίου είχε αναφέρει στατιστικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία περίπου το 25% των σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσα σε δύο ημέρες προέρχονταν από ψευδείς λογαριασμούς).

Το μήνυμα που εκπέμπει συνεχώς ο Πούτιν μετά την τελευταία εισβολή του στην Ουκρανία είναι ότι θα φέρει τον πόλεμο στις πόρτες των χωρών που είναι εναντίον του ή όχι επαρκώς με το μέρος του. Με λίγα λόγια, διαμηνύει ότι θα αποσταθεροποιήσει όλο τον κόσμο αν δεν νικήσει στην Ουκρανία. Από αυτήν την οπτική γωνία, οι ενέργειες της Χαμάς και της Χεζμπολάχ καθίσταται προβοκατόρικες στο πλαίσιο της ευρύτερης γεωστρατηγικής εικόνας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια ισραηλινή χερσαία επιχείρηση που θα περιλαμβάνει εισβολή στον Λίβανο θα αναδείξει άφθονες σκηνές, αληθινές ή ψευδείς, σφαγών αμάχων, ασκώντας έτσι πίεση στους δυτικούς ηγέτες, διχάζοντας τον κόσμο και τους λαούς τους. Οποιαδήποτε δε αραβική ή μουσουλμανική χώρα παραμείνει αδρανής θα υποστεί επίσης τεράστιες εσωτερικές πιέσεις. 

Εξ ου και οι δυτικοί ηγέτες πόνταραν στον Νετανιάχου για να περιορίσουν τη ζημιά ή τη διεύρυνση του πολέμου. Διότι ξέρουν ότι όλη αυτή η κατάσταση ευνοεί το σχέδιο της Μόσχας να ανατρέψει το status quo αρκετά ώστε να επηρεάσει τις εκλογές στις χώρες τους. Και αυτή τη στιγμή η Δύση έχει μπροστά της κρίσιμες εκλογές – στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία. Το Ιράν είναι πρόθυμο να θυσιάσει πολλά θύματα σε αυτό το παιχνίδι, όπως και το Κρεμλίνο.

Πηγή: forbesgreece.gr