Ας κάνουμε το τεστ. Θα σου διηγηθώ μερικές ιστορίες. Βγαλμένες από τη ζωή, που λένε, την ελληνική και την ευρωπαϊκή. Κάθε ιστορία θα καταλήγει σε ένα ερώτημα. Θα πρέπει να απαντήσεις “ναι” ή “όχι”. Θα μετρήσουμε τα “ναι” και τα “όχι”, και το αποτέλεσμα θα σε κατατάξει στο πολιτικό φάσμα, σύμφωνα με την κλίμακα που έχουν επινοήσει τα ΜΜΕ.

Ιστορία πρώτη. Στις 7 Ιουνίου συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη επ’ αυτοφώρω, ένας 25χρονος που προσπάθησε, εν μέσω καύσωνα, να βάλει φωτιά στο Σέιχ-Σου. Ευτυχώς, έκαψε μόνο μισό στρέμμα, πριν τη σβήσει η Πυροσβεστική. Η εισαγγελέας τού άσκησε δίωξη για εμπρησμό δάσους, σε βαθμό κακουργήματος, αλλά τον άφησε ελεύθερο! Η λογική λέει ότι δύο τινά ισχύουν. Ή έχει σώας τας φρένας, άρα θέλησε σκόπιμα να μας κάψει (το κίνητρο ας ελπίσουμε ότι θα το βρει το δικαστήριο) ή είναι ψυχοπαθής. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση είναι επικίνδυνος. Πρέπει να βρίσκεται ή στη φυλακή ή στο ψυχιατρείο. Όχι όμως να κυκλοφορεί ελεύθερος! Συμφωνείς; Αν, ναι, είσαι ανάλγητος ακροδεξιός διότι τα ανθρωπιστικά, προοδευτικά, αριστερά ρεπορτάζ τονίζουν ότι ο εμπρηστής βρίσκεται σε πρόγραμμα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και πρέπει να του φερθούμε με στοργή και προδέρμ. Αν το κόστος του προδέρμ είναι καμένα δέντρα, σπίτια ή άνθρωποι, τι να κάνουμε, αυτό είναι το τίμημα της Δημοκρατίας. Αν αναρωτιέσαι πώς γίνεται κάποιος να είναι ανθρωπιστής με τους παραβατικούς και ανάλγητος με τους νομοταγείς, είναι φως φανάρι, ανήκεις στην… άκρα ακροδεξιά. 

Ιστορία δεύτερη, αυτή με τον δολοφόνο της 11χρονης στην Ηλεία. Την ξέρεις, δεν θα την επαναλάβω. Θα εστιάσω όμως σ΄ αυτά που είπε η γυναίκα του (το δεύτερο θύμα αυτής της υπόθεσης), αλλά και οι γονείς της 11χρονης, όταν τους ρώτησαν γιατί δεν “πρόσεχαν” περισσότερο τον δράστη, αφού είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για βιασμό ανήλικης: “Δεν πιστέψαμε ότι το έκανε, ήμασταν σίγουροι ότι είναι αθώος”. Όμως, την ίδια στιγμή, μέμφονται την Πολιτεία γιατί τότε δεν τον φυλάκισε! “Αν τον είχαν κλείσει στη φυλακή, το παιδί μας θα ζούσε”. Τι συμβαίνει κάθε φορά που οι δικαστές αποφασίζουν για το αν θα κλειστεί ένας Ρομά στη φυλακή; Μαζεύεται όλη η φυλή στο δικαστήριο και ολοφύρεται, καταριέται και απειλεί τους δικαστές “που τιμωρούν έναν αθώο”. Δεν ξέρω πόσο αυτές οι απειλές επηρεάζουν την κρίση των δικαστών, αλλά δεν παίρνω όρκο ότι δεν τις επηρεάζουν. Αυτό το, ενδημικό πλέον, φαινόμενο της φυλετικής υποστήριξης μέσω απειλών, όταν δικάζεται (και βιαιοπραγιών, όταν νοσηλεύεται) Ρομά, δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως αυτό που είναι, δηλαδή ένα ακόμα ποινικό αδίκημα; Είδαμε, επίσης, ότι έμπλεοι από αγανάκτηση, κάποιοι άλλοι Ρομά, έκαψαν το παράπηγμα που στέγαζε την οικογένεια της μάνας. Γιατί; Ευθύνονται 4 ανήλικα και μια έγκυος για το έγκλημα του πατέρα; Πού θα μείνουν τώρα; Πώς θα ζήσουν; Συνελήφθη κάποιος από τους εμπρηστές; Θα μου πεις, από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις με τα αδικήματα των Ρομά. Θα απαντούσα, από εκεί που αρχίζεις και εκεί που τελειώνεις με τα αδικήματα όλων των υπολοίπων πολιτών. Μόνο με την άτεγκτη εφαρμογή της νομιμότητας προς όλους, χωρίς φίλτρα, μπορεί να επιβληθεί ο νόμος και η τάξη. “Όχι”, απαντούν οι ανθρωπιστές προοδευτικοί. Λόγω “πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων” (τι ωραίος όρος – πλυντήριο!) θα πρέπει οι Ρομά να διέπονται από έναν άλλον Ποινικό Κώδικα, που ενεργοποιείται από δολοφονίες και πάνω! Κλοπές, ληστείες, ναρκωτικά, καταλήψεις δημόσιων και ιδιωτικών χώρων, παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, οπλοκατοχή, οπλοχρησία, εκβιασμοί, φοροδιαφυγή, οδήγηση χωρίς άδεια κ.λπ. όλα αυτά, λόγω πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων της φυλής, παραγράφονται. Συμφωνείς; Αν όχι, είσαι ρατσιστής, ρομαφοβικός ακροδεξιός και με πρώτη ευκαιρία θα πρέπει να καθίσεις στο σκαμνί για ρητορική μίσους.

Ιστορία τρίτη. Εν όψει του Athens Pride οι διοργανωτές ετοίμασαν ένα διαφημιστικό τηλεοπτικό σποτ. Δικαίωμά τους. Όμως, το ΕΣΡ διέταξε τα κανάλια να το παίξουν δωρεάν, χαρακτηρίζοντάς το ως κοινωνικό μήνυμα. Το σποτ στο 0:21 λέει “Η ελληνική κοινωνία ακόμα δεν μας χωράει πλήρως” και απεικονίζει δικαστές στην έδρα, οι οποίοι, εκπροσωπώντας προφανώς την ελληνική κοινωνία, παίρνουν αποφάσεις που επιβεβαιώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό, ενώ μπροστά τους διάφοροι ΛΟΑΤΚΙ κρατούν πανό με αιτήματα, το πιο μεγάλο και ευδιάκριτο από τα οποία αναγράφει “ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΑK/ΖΑCKIE & THN ANNA”. Για τον Ζακ, το ξέρουμε το αίτημα: ο κοσμηματοπώλης θα έπρεπε να ζητήσει να μάθει την ερωτική ταυτότητα του ανθρώπου που βρέθηκε σε κατάσταση αμόκ μέσα στο μαγαζί του, και να του δώσει το ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει. Γενικώς αν μπει κάποιος/α/ο να σας κλέψει, να ρωτάτε πρώτα αν είναι ΛΟΑΤΚΙ. Αν πει “ναι”, αφήστε τον/την/το να πάρει ό,τι θέλει, διότι είναι ευαίσθητος/η/ο. 

Την Άννα, όμως, δεν την ήξερα και την έψαξα. Πρόκειται για μια 46χρονη Κουβανή drag queen, γνωστή ως Άννα Ιβάνκοβα που βρέθηκε μαχαιρωμένη στο σπίτι της στον Άγιο Παντελεήμονα. Δολοφόνος ήταν ένας 35χρονος “φίλος” του θύματος, από το Μπαγκλαντές, ο οποίος καταδικάσθηκε σε ισόβια, χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Επομένως, πού ήταν ελλιπής η απόδοση δικαιοσύνης, ώστε το πανό να την αναφέρει ως ζητούμενο; Κι όμως! Όπως μας ενημερώνουν τα media του “χώρου”, το δελτίο τύπου της Αστυνομίας ανέφερε για νεκρό άνδρα και αυτό είναι προσβολή στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του θύματος! Δηλαδή, η Αστυνομία, η οποία, πέρυσι τον Ιούλιο, βρήκε το θύμα κατακρεουργημένο στον λαιμό και στο κεφάλι, μέσα σε λίμνη αίματος και σε κατάσταση σήψης, 5 μέρες μετά τη δολοφονία, δεν θα έπρεπε να διαπιστώσει το φύλο από τα ανατομικά χαρακτηριστικά τα οποία ήταν ανδρικά, αλλά από την περούκα και το… μακιγιάζ! ΟΚ, δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να ζητάει ό,τι θέλει. Είναι όμως αυτό κοινωνικό μήνυμα, που πρέπει να μεταδίδεται δωρεάν; Αν απαντήσεις “όχι” είσαι ομοφοβικός ακροδεξιός και μάλιστα… χαιρέκακος, όπως μαθαίνουμε από τα προοδευτικά media. 

για τη συνέχεια Capital