Πού οδηγείται η Ευρώπη;

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος

Απότομη, επικίνδυνη στροφή οι Ευρωεκλογές για τις καθεστωτικές δυνάμεις. Οι κάλπες ήταν γκαστρωμένες και γέννησαν ρήγμα των(μικρομεσαίων) αστικών και λαϊκών τάξεων με τις καθεστωτικές ελίτ. Οι άμεσες αντιδράσεις των κυβερνώντων υποδηλώνουν αδυναμία να το αντιμετωπίσουν. Με κύριο, και ως φαίνεται ανυπέρβλητο, εμπόδιο την πιεστική και απαιτητική παρουσία του Ηγεμόνα της Δύσης. Στη γενική εικόνα η Γαλλία αφυπνίζεται, η Γερμανία αναταράσσεται, η Ελλάδα καθεύδει.
Το πρώτο, ορατό αποτέλεσμα των εκλογών, είναι ότι οι ευρωπαϊκές ελίτ προσπαθώντας να κρατήσουν το μονοπώλιο Εξουσίας, κατάφεραν να εξαγνίσουν τις λεγόμενες ακροδεξιές δυνάμεις. Ο ψηφοφόρος τις αντιμετώπισε ως συνήθεις, κανονικές δυνάμεις. Η δεύτερη συνέπεια είναι ότι άνοιξε δρόμος δράσης, ίσως ανεξέλεγκτος, σε αστικές και λαϊκές δυνάμεις που έμεναν ως τώρα εγκλωβισμένες και αδρανείς.
Κρίσιμο «τεστ» είναι η Γαλλία. Οι εξελίξεις στο Παρίσι θα κρίνουν την τύχη της Ευρώπης, ίσως συνολικά της Δύσης. Το έμπειρο γαλλικό κατεστημένο, ως «έτοιμο από καιρό», αντέδρασε άμεσα στο κύμα αμφισβήτησης προκηρύσσοντας εκλογές: Αν είναι να ‘ρθει η κυρία Λεπέν ας έρθει αμέσως για να καταλάβει «τι εστί βερίκοκο», δηλαδή αμερικανική κυριαρχία. Για να δει πόσο θα την βοηθήσουν οι «φίλοι Ρώσοι». Αυτό είναι το σκεπτικό της προκήρυξης άμεσα εκλογών. Μια προμελετημένη πρόκληση που οξύνθηκε στο έπακρον από τον Μακρόν όταν δήλωσε, αρχικά τουλάχιστον, ότι θα παραιτηθεί αν στις εκλογές επικρατήσει η Λεπέν. Όξυνση για καθαρές λύσεις. Οπότε τίθεται το ερώτημα βάθους: Πόσο πραγματικά είναι δυσαρεστημένοι οι Γάλλοι, πόσο αντιλαμβάνονται ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος και πόσο ώριμοι είναι να συγκρουστούν με την αμερικάνικη κυριαρχία; Νίκη της Λεπέν προϋποθέτει Μέτωπο των αστικών και λαϊκών δυνάμεων. Μεγάλη η μπουκιά, χορταστική, αλλά μπορεί να κάτσει στο λαιμό. Στο «μάτς Μακρόν-Λεπέν και νίκη της δεύτερης ανοίγει δεύτερο (αλλά όχι δευτερεύον) Μέτωπο από την Ουκρανία στο Παρίσι στη σύγκρουση «καλή-κακή πλευρά της Ιστορίας». Με έπαθλο την Ευρώπη. Με δεδομένο ότι χωρίς Ευρώπη οι ΗΠΑ αποχαιρετούν το όνειρο της κοσμοκρατορίας.
Η αποτοξίνωση από τον ακραίο πατέρα και τις απόψεις του δικαίωσαν την Λεπέν. Αλλά τα δύσκολα μόλις αρχίζουν. Ανοίγει στην Ευρώπη μια ταραχώδης περίοδος τουλάχιστον επειδή, ιστορικά, η Γαλλία ήταν πηγή αναταράξεων συνολικά στην Ήπειρο. Το ερώτημα είναι αν το αστικό-λαϊκό ρεύμα θα μετασχηματιστεί σε μάχιμο σώμα, εν ώρα μάχης.
Η ΕΛΛΑΔΑ….
Η Ελλάδα είναι στην τριάδα των χωρών όπου, οι κυβερνήσεις έφαγαν ηχηρό χαστούκι. Οι αντιδράσεις του πρωθυπουργού και των ποικίλων «παραγιών» του, ήταν ανθρώπων που κάτι έφαγαν και τους έπιασε κοιλόπονος. Συμπεριλαμβάνεται και ο κ. Κασελάκης. Γενικευμένη μετριότητα.
Στις τηλεοράσεις οι κυβερνώντες απαριθμούσαν τις διαχρονικά αναρίθμητες νίκες της παράταξης με πάθος και άγχος. Οπότε που να βρεθεί χώρος και χρόνος για αναγνώριση λαθών. Έδειξαν ότι πήγαν στη μάχη ανυποψίαστοι, ότι ούτε ξέρουν ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αλλάξουν οι ίδιοι και τα πράγματα. Θα συνεχίσουμε «μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» χωρίς θάμα. Άλλωστε όταν βλέπει τον ουρανό σφοντύλι ο Γάλλος τι να περιμένεις από τον περιφερειακό Έλληνα;
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η Γερμανία είναι η πιο στρυφνή περίπτωση. Και επειδή συνθλίβεται «ανάμεσα σε δυο Κόσμους». Και επειδή οι Γερμανοί δεν παίρνουν μετάλλιο για την πολιτική ευστροφία τους στα δύσκολα.
Το πρόβλημα γίνεται κατανοητό με ένα παράδειγμα: τα ευρωπαϊκά ηλεκτρικά αυτοκίνητα κατασκευάζονται στην Κίνα και είναι φτηνότερα. Οι ΗΠΑ απαιτούν από την ΕΕ να επιβληθούν δασμοί. Υπάκουη η ΕΕ θα τους επιβάλλει από τον επόμενο μήνα-έως 38%. Η ζημιά στους Ευρωπαίους. Οι ψηφοφόροι την χρέωσαν προκαταβολικά, στις εκλογές, στους «Μακρονίστες».
Γενικεύοντας, οι ΗΠΑ χρεωκοπούν τους Ευρωπαίους και σπρώχνουν σε πόλεμο για να νικήσουν τους Ρώσους. Έτσι εξηγούνται όλα, Ουκρανία, ευρωεκλογές και «ακραίοι». Ευτυχώς στην Ελλάδα παράγουμε άφθονο αέρα κοπανιστό. Προϊόν αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση. Χορταστικό.