Βρισκόμαστε τρεις εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές όπου για πρώτη φορά o Έλληνας ψηφοφόρος εντός και εκτός Ελλάδος θα έχει την ευκαιρία να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα μέσω της επιστολικής ψήφου. Είναι τεράστια ευκαιρία για τον ελληνισμό της διασποράς και δη της Γερμανίας και ακόμα πιο συγκεκριμένα του Μονάχου, για να δείξει η ελληνική ομογένεια της Βαυαρίας την πραγματική δυναμική της ψήφου, όπου ο κάθε πολιτικός τρέμει την ψήφο του πολίτη.

Η Ελληνική κοινότητα στη Γερμανία από τη δεκαετία του ’60 και εντεύθεν αριθμεί πολλούς Έλληνες οι οποίοι έχουν διαπρέψει και έχουν προκόψει. Όπως μέσα σε όλα τα άλλα και από την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, είτε από μαθήματα μητρικής γλώσσας στα γερμανικά σχολεία, είτε σε αμιγώς ελληνικά σχολεία, είτε σε τμήματα ελληνικής γλώσσας, κάτι που σημαίνει ότι η ελληνική κοινότητα στην Γερμανία έχει ιδιαίτερη δυναμική. Οι γονείς των παιδιών είχαν πρωταρχικό σκοπό να εντρυφήσουν τα παιδιά τους στον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα για να κρατήσουν την ιδέα της Ελλάδας μέσα στην καρδιά τους. Στο διάβα των ετών σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας έχουν δημιουργηθεί πολλά σχολεία και σε πολλές περιοχές υπάρχει ελληνική εκπαίδευση στην ολότητά της, καλύπτοντας όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Μετά το πέρας αυτών πολλά παιδιά συνέχιζαν τις σπουδές τους στα ελληνικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των Ελλήνων στην Γερμανία, πόσο δεν μάλλον από τα χρόνια της κρίσης μέχρι και σήμερα, όπου αν τότε  είχαμε τους μετανάστες της οικονομικής κρίσης, τα τελευταία χρόνια έχουμε τους ”καριερίστες” μετανάστες, ας μου επιτραπεί ο όρος. Πολλά παιδιά ξενιτεύονται καθαρά για λόγους καριέρας και αυτό γιατί στην Ελλάδα δεν μπορούν να βρουν την εξέλιξη και την ανέλιξη την οποία ζητούν, τα ”έξυπνα μυαλά” από την ανάποδη, δηλαδή, δεν επιστρέφουν αλλά συνεχίζουν να φεύγουν.

Ας επιστρέψουμε όμως καθαρά στο θέμα μας, όπως ανάφερα νωρίτερα τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συρρίκνωση των ελληνικών σχολείων στην Γερμανία, αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε να κλείνουν τμήματα ελληνικής γλώσσας, είτε να κλείνουν αμιγώς ελληνικά σχολεία. Πέρυσι τέτοιο καιρό πραγματοποιώντας το ρεπορτάζ και κάνοντας ανταποκρίσεις από το ελληνικό σχολείο στο Ντόρτμουντ στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, με προσέγγισαν δύο γονείς μαθητών και μου ανέφεραν τι θα πρέπει να κάνουμε και πως θα πρέπει να υποστηρίξω κι εγώ από την πλευρά μου την ομογένεια στην περιοχή του Ντόρτμουντ, καθώς υπάρχει ένα σχολικό κτίριο όπου το γερμανικό κράτος έχει την επιθυμία να το δώσει στους Έλληνες της πόλης για ιδία χρήση και αυτό έχει να κάνει με αγορά και η αγορά αυτή θα είχε ένα συμβολικό τίμημα. Εκτός ότι είναι τιμητικό προς τον ελληνισμό της πόλης αλλά και γενικότερα αυτή η κίνηση, δυστυχώς δεν βρίσκει ευήκοα ώτα  στην ελληνική πολιτεία. Όταν στον Νότο της Γερμανίας υπάρχουν ελληνικά σχολεία που κλείνουν, στην κεντροδυτική Γερμανία υπάρχει δυνατότητα αποκτήσουμε ιδιόκτητο κτίριο για την ελληνική εκπαίδευση, αλλά τα ώτα της ελληνικής πολιτείας είναι κλειστά.

Πέρυσι έκλεισε το δημοτικό σχολείο ”Πυθαγόρας” στο Μόναχο και οι γονείς ενημερώθηκαν από τη διεύθυνση του σχολείου στα μέσα Ιουλίου, ότι τα παιδιά θα πρέπει να μεταφερθούν στα υπόλοιπα δύο Δημοτικά σχολεία, στο 1ο και στο 4ο Δημοτικό. Όταν στα τέλη του Ιουλίου πριν τις 31 του μήνα του 2023 η ελληνική πολιτεία μέσω του προξενείου στο Μόναχο θα μπορούσε να προβεί σε μια συμφωνία με τον ιδιοκτήτη του κτιρίου που στεγάζει το σχολικό κτίριο και έτσι να προβεί σε επέκταση του συμβολαίου για τα επόμενα πέντε χρόνια με μια πολύ μικρή αύξηση του μισθωτηρίου έως και ανεπαίσθητη. Η ελληνική πολιτεία δεν το έπραξε, οπότε από την πρώτη Αυγούστου 2023 και μετά θα μπορούσε ο ιδιοκτήτης να διαπραγματευτεί με οποιονδήποτε για το κτίριο αλλά και σε περίπτωση που διαπραγματευόταν με την ελληνική πολιτεία είχε κάθε δικαίωμα να ζητήσει αύξηση του ενοικίου.

Οι ιθύνοντες ενημερώθηκαν στις 28 Νοεμβρίου από το Συντονιστικό του Μονάχου ότι υπάρχει πρόβλημα με τη στέγαση του σχολείου, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει αναστάτωση στους γονείς και να προβούν σε κινητοποιήσεις. Έκαναν ότι μπορούσαν οι ίδιοι για να αναδειχτεί το θέμα, έτσι είχαμε παρεμβάσεις σε μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, πολλές ανταποκρίσεις, κείμενα, και ρεπορτάζ και από τον γράφων, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να αγγίξει την κυβέρνηση και να προβεί σε κάποιες δηλώσεις ο γενικός γραμματέας του υπουργείου παιδείας αλλά και αργότερα η κυρία Μακρή μετά από σχετική επερώτηση στην βουλή, η απάντηση αυτή όμως ήρθε τον Φλεβάρη. Είχε προηγηθεί η κινητοποίηση των γονέων με μια συμβολική πορεία διαμαρτυρίας προς το προξενείο του Μονάχου, όπου εκεί υπήρχε και μία συζήτηση με μία επιτροπή που δημιουργήθηκε με τον πρόξενο όπου είχαν τη διαβεβαίωση ότι έχει οριστεί νομικός σύμβουλος από το υπουργείο παιδείας ο οποίος θα διαπραγματευτεί με τον ιδιοκτήτη του κτιρίου για το νέο συμβόλαιο. Να υπενθυμίσουμε πως καταλυτική ημερομηνία ήταν η 18η Δεκέμβρη για το ότι θα έπρεπε μετά ο ιδιοκτήτης να προβεί σε μονομερή σύμβαση πιθανών και νέου συμβουλίου με κάποιον άλλον υποψήφιο. Αφού δόθηκε παράταση μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, οι γονείς των παιδιών είχαν την ενημέρωση ότι η διαπραγμάτευση οδεύει σε ένα καλό πλαίσιο και τέλη του μήνα θα υπάρξει υπογραφή των συμβολαίου.

Αρχές Φλεβάρη δεν υπήρξε καμία ενημέρωση, όταν η e-enimerosi ήρθε σε επικοινωνία με ανθρώπους από το Μόναχο κάνοντας το ρεπορτάζ, αντιλήφθηκε ότι και οι ίδιοι δεν είχαν καμία ενημέρωση. Προσπαθήσαμε να έχουμε επικοινωνία με το υπουργείο παιδείας, με το προξενείο του Μονάχου όπου δεν μας απάντησε, όπως επίσης δεν απάντησε και ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του υπουργείου παιδείας και ερχόμαστε την 25η Μαρτίου που πραγματοποιείται η γιορτή στην εκκλησία στο Μόναχο και θέλοντας να πάρει τον λόγο ο πρόξενος να μιλήσει στο εκκλησίασμα, ένας γονέας από αγανάκτηση πήρε το μικρόφωνο και μίλησε κατά του πρόξενου, μία αντίδραση ήπια η οποία όμως δείχνει την αγανάκτηση του ελληνισμού στην πόλη του Μονάχου, μία πόλη 30.000 Ελλήνων με σημαντική παρουσία στην περιοχή, στα πολιτιστικά πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της πόλης.

Το αποκορύφωμα!!! Λίγες μέρες πριν οι Έλληνες του Μονάχου πραγματοποίησαν μια συμβολική διαμαρτυρία στο προξενείο και ζήτησαν ενημέρωση από τον πρόξενο για το τι γίνεται με το συμβόλαιο του κτιρίου. Αντ’ αυτού ο πρόξενος, άκουσον, άκουσον, φοβήθηκε και κάλεσε την αστυνομία για να τον προστατέψει. Όταν όμως οι ομογενείς δεν μπορούσαν να βρουν τρόπο επικοινωνίας αναγκάστηκαν να τηλεφωνήσουν στο υπουργείο εξωτερικών στην Ελλάδα και το υπουργείο να ενημερώσει το πρόξενο να δεχθεί τους ανθρώπους, για να τους πει απλά ότι, οψόμεθα για οποιαδήποτε ενημέρωση θα έχουμε για το συγκεκριμένο θέμα, οψόμεθα, από τον κύριο πρόξενο ο οποίος δεν γνωρίζει σε τι εγκατάσταση βρίσκεται το θέμα με το σχολικό κτίριο, όταν ο ίδιος είναι υπεύθυνος για το συγκεκριμένο θέμα. Ο ίδιος γνωρίζει αν έχει υπογραφεί το συμβόλαιο ή δεν έχει υπογραφεί ή όπως φτάνουν στα αυτιά μας ότι το κτίριο έχει χαθεί και ο ιδιοκτήτης έχει υπογράψει νέος συμβόλαιο με άλλον ιδιοκτήτη και αν είναι έτσι γιατί η ελληνική πολιτεία κρατάει στο σκοτάδι τον ελληνισμό της διασποράς, τον ελληνισμό του Μονάχου;

Να αναφέρουμε ότι υπάρχει έγγραφο στα χέρια μας στο οποίο υποδεικνύει ο πρόξενος ότι δεν θα υπογράψει κανένα συμβόλαιο όσο αυτός είναι στο Μόναχο, το οποίο και θα επιβαρύνει οικονομικά το ελληνικό δημόσιο. Όπως ο ίδιος αναφέρει: Δεν συναινεί ούτε και εισηγείται παράταση της μίσθωσης ως μη συμφέρουσας υπό τους προτεινόμενους όρους, ο ίδιος δεν προβαίνει σε αυτήν την σύμβαση πριν τη λήξη της θητεία του, ούτως ώστε να μην φορτώσει με αυτή την μη συμφέρουσα σύμβαση τον διάδοχό του.

Εδώ η ελληνική πολιτεία θα πρέπει να απαντήσει και θα πρέπει να απαντήσει και ο πρόξενος αν υπάρχει ευθιξία στο πρόσωπό του. Ας βγει να μας διαψεύσει, δεν γίνεται να κάνει πίσω από την πλάτη του ελληνισμού τέτοιες κινήσεις και να εμπαίζεται ο ελληνισμός του Μονάχου, να ανησυχούν οι γονείς αν θα πρέπει να γράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο, όπου παρόλο αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις τον περασμένο Μάρτιο είχαμε περίπου 150 εγγραφές για την πρώτη δημοτικού. Πόσο μάλλον δε, τα παιδιά που ήδη βρίσκονται στις μεσαίες τάξεις των σχολείων και είναι σε ένα αβέβαιο μέλλον για το τι θα συμβεί την εκπαίδευσή τους.

• Μήπως η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από τον πρόξενο; Και όταν ο ίδιος αποχωρήσει θα έρθει το καλοκαίρι του 2025 να μας πει ότι ήταν υπό την εποπτεία του προξένου ο οποίος δεν διαχειρίστηκε σωστά την υπόθεση και δυστυχώς κύριοι χάσαμε το κτίριο!
• Μήπως έρθει η τεχνολογία να δώσει την λύση; Eίναι σαν να το βλέπουμε μπροστά μας, ο νέος υπουργός προβάλλει την νέα τεχνολογία στα σχολεία και θέλει να μειώσει το κόστος των σχολικών κτιρίων και απλά, οι μαθητές στο εξωτερικό θα διδάσκονται από έναν καθηγητή στην Ελλάδα μέσω τηλεδιάσκεψης την ελληνική γλώσσα. Θα είναι οικονομικά συμφέρουσα για το ελληνικό κράτος, τα παιδιά θα ομιλούν και θα διδάσκονται την ελληνική γλώσσα και η ελληνική πολιτεία θα είναι ευχαριστημένη.
• Μήπως θα έρθει και εδώ το ψηφιακό φροντιστήριο; Όπως μας είπε και ο πρωθυπουργός τις προηγούμενες μέρες για το ψηφιακό φροντιστήριο όπου θα βρει αποδοχή από μαθητές, καθηγητές και γονείς και στην διασπορά;
• Μήπως αυτό νομίζει η ελληνική πολιτεία ότι ο ελληνισμός του Μονάχου και γενικότερα του εξωτερικού θα τους πει και ευχαριστώ!!!

Αυτό να συμβεί σε απομακρυσμένες περιοχές, σε περιοχές που υπάρχουν ελάχιστοι μαθητές ή μαθητές που δεν υπάρχει ελληνική συμπαγής κοινότητα και όχι σε μία περιοχή όπου ακμάζει η ελληνική κοινότητα με υπάρχον κτίριο για τα σχολεία, το να το κλείσουμε για να είναι οικονομικά συμφέρουσα για το κράτος και να προβούμε στη χρήση της τεχνολογίας για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό καταντάει ντροπή, η πολιτεία επιτέλους ας δώσει μία απάντηση για το τι πραγματικά συμβαίνει με το κτίριο στο Μόναχο.

Οι ευρωεκλογές είναι κοντά, οψόμεθα, και οι Έλληνες ψηφοφόροι του Μονάχου πρόκειται να δώσουν την δική τους απάντηση μέσω της ψήφου.

ΠΗΓΗ: e-enimerosi.com