Μία 13χρονη χρισταινή, η Sania Amin, χάθηκε στις 4 Απριλίου αφού έφυγε από το σπίτι για να ψωνίσει στο παντοπωλείο στο Anjotar, ένα χωριό στην επαρχία Punjab του Πακιστάν. Αυτόπτες μάρτυρες από την περιοχή ανέφεραν ότι τρεις μουσουλμάνοι την πήραν με τη βία και την έσυραν στους δρόμους. Η πακιστανική αστυνομία αρνήθηκε να καταχωρίσει μια «Πρώτη Έκθεση Πληροφοριών» (FIR) για την απαγωγή της Sania. 

Το Christian Today ανέφερε στις 15 Απριλίου: 

Μια οικογένεια Χριστιανών στο Πακιστάν έχει μείνει συντετριμμένη μετά την άρνηση της αστυνομίας να καταγράψει δελτίο για την υποτιθέμενη απαγωγή και τον εξαναγκαστικό γάμο της 13χρονης κόρης τους, Sania Amin. Παρά τις επίμονες εκκλήσεις του πατέρα της Amin Masih, οι αρχές έκαναν τα στραβά μάτια, υποστηρίζοντας ότι η νεαρή κοπέλα ασπάστηκε το Ισλάμ και παντρεύτηκε τον υποτιθέμενο απαγωγέα της… Η οικογένεια έχει κάνει επανειλημμένες εκκλήσεις στους ερευνητές, παρουσιάζοντας ακόμη και έγγραφα που δείχνουν την αναγκαστική μεταστροφή της Sania και το γάμο. Ωστόσο, η αστυνομία έχει μείνει ασυγκίνητη, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο εγκληματικότητας του γάμου ενός παιδιού.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Το Πακιστάν έχει ένα ιστορικό απαγωγών, βιασμών, αναγκαστικών προσηλυτισμών και καταναγκαστικών γάμων παιδιών και γυναικών μειονοτήτων. Το Associated Press ανέφερε το 2020 ότι, κάθε χρόνο, σχεδόν 1.000 μη μουσουλμάνες κοπέλες ασπάζονται βίαια στο Ισλάμ στο Πακιστάν, κυρίως για να ανοίξει ο δρόμος για γάμους ανηλίκων που δεν είναι συναινετικοί. 

Η έλλειψη λογοδοσίας για τους δράστες έχει οδηγήσει σε έξαρση αυτού του είδους τα εγκλήματα. Τους πρώτους τέσσερις μήνες του τρέχοντος έτους, υπήρξε μια απότομη αύξηση σε παρόμοιες περιπτώσεις που επηρεάζουν νεαρά κορίτσια Χριστιανών και Ινδουιστών στο Πακιστάν. Εξετάστε την περίπτωση της Chanda Maharaj, γνωστής και ως Chanda Kumari, μίας ανήλικης Ινδουίστριας. Με βάση δικαστική απόφαση, πρόσφατα εστάλη πίσω στον μουσουλμάνο που την απήγαγε. Αυτό συνέβη αφού πέρασε ένα χρόνο και τρεις μήνες σε ένα καταφύγιο. Η Chanda ήταν 15 ετών όταν την απήγαγε ένας μουσουλμάνος στις 12 Αυγούστου 2022. Το περιστατικό συνέβη στο Sindh του Πακιστάν ενώ πήγαινε στο σπίτι με την αδερφή της.

Ο Marco Respinti, δημοσιογράφος του Bitter Winter , ανέφερε στις 15 Μαρτίου: 

Αρχικά, η αστυνομία αρνήθηκε να λάβει μέτρα για την καταγγελία που υπέβαλαν οι γονείς της Ινδουίστριας. Τελικά, μετά τη διεθνή εκστρατεία υποστήριξής της, τον Οκτώβριο του 2022 η Chanda σώθηκε από την αστυνομία από τον «σύζυγό» της και μεταφέρθηκε σε ένα καταφύγιο. Ωστόσο, στις 20 Οκτωβρίου ένα δικαστήριο έκρινε ότι η μεταστροφή και ο «γάμος» της ήταν έγκυροι και την έστειλε πίσω στον απαγωγέα της, Σαμάν Μάγκσι. Οι γονείς άσκησαν έφεση και τον Δεκέμβριο του 2022 η Chandra οδηγήθηκε ξανά στο καταφύγιο, αν και είχε εκφράσει ξεκάθαρα στο δικαστήριο την επιθυμία της να είναι με την οικογένειά της.

Η πακιστανική δίωξη εναντίον του Chanda δεν τελείωσε εκεί. Τον Μάρτιο του 2024, το δικαστήριο έκρινε ότι η βιολογική ηλικία της Chanda την έκανε νόμιμη να είναι με τον «σύζυγό» της, αν και το πιστοποιητικό γέννησής της ανέφερε ότι δεν ήταν ακόμη 17. Ως αποτέλεσμα, οδηγήθηκε πίσω στον απαγωγέα της. Ο Respinti σημειώνει ότι, «Δεν υπήρξε καμία ακρόαση . δεν έχει εισακουστεί [στο δικαστήριο] και οι γονείς της έμαθαν για την κατάστασή της αφού την πήγαν πίσω στο σπίτι του απαγωγέα της [παρά τη θέλησή της]».

Στις 11 Απριλίου 2024, ειδικοί του ΟΗΕ εξέφρασαν απογοήτευση για τη συνεχιζόμενη έλλειψη προστασίας για τις νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια που ανήκουν σε μειονοτικές κοινότητες στο Πακιστάν. Το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ συνόψισε στην έκθεσή του:

«Τα κορίτσια των Χριστιανών και των Ινδουιστών παραμένουν ιδιαίτερα ευάλωτα στην εξαναγκαστική θρησκευτική προσήλωση, την απαγωγή, τη διακίνηση, τον πρόωρο και εξαναγκαστικό γάμο, την ενδοοικογενειακή δουλεία και τη σεξουαλική βία», ανέφεραν οι ειδικοί. «Η έκθεση νεαρών γυναικών και κοριτσιών που ανήκουν σε κοινότητες θρησκευτικών μειονοτήτων σε τέτοιες αποτρόπαιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ατιμωρησία τέτοιων εγκλημάτων δεν μπορεί πλέον να είναι ανεκτή ή δικαιολογημένη».

Οι ειδικοί εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι οι αναγκαστικοί γάμοι και οι θρησκευτικοί προσηλυτισμοί κοριτσιών από θρησκευτικές μειονότητες που έχουν εξαναγκαστεί επικυρώνονται από τα δικαστήρια, επικαλούμενοι συχνά τον θρησκευτικό νόμο για να δικαιολογήσουν τη διατήρηση των θυμάτων με τους απαγωγείς τους αντί να τους επιτρέψουν να τα επιστρέψουν στους γονείς τους. «Οι δράστες συχνά διαφεύγουν της λογοδοσίας, με την αστυνομία να απορρίπτει εγκλήματα με πρόσχημα «γάμους από αγάπη», είπαν.

Οι ειδικοί τόνισαν συγκεκριμένες περιπτώσεις αναγκαστικών θρησκευτικών προσηλυτισμών, συμπεριλαμβανομένης της Mishal Rasheed—μιας νεαρής κοπέλας που απήχθη υπό την απειλή όπλου από το σπίτι της ενώ προετοιμαζόταν για το σχολείο το 2022. Η Rasheed δέχτηκε σεξουαλική επίθεση, ασπάστηκε το Ισλάμ και αναγκάστηκε να παντρευτεί τον απαγωγέα της.

Μια έκθεση του 2023 από το Παγκόσμιο Συνέδριο Σίντι (WSC) σημείωσε επίσης την έλλειψη βοήθειας από την αστυνομία και το δικαστικό σύστημα για τα κακοποιημένα κορίτσια:

Κατά τη διάρκεια του δικαστηρίου ή της δίκης, οι δικαστές συχνά επηρεάζονται έντονα από ισλαμικές θρησκευτικές ομάδες ή άτομα που υποστηρίζουν τον προσηλυτισμό των Ινδουιστών κοριτσιών στο Ισλάμ. Πολύ συχνά, οι αστυνομικοί και τα μέλη των ενόρκων έχουν προσωπικούς δεσμούς με ισλαμικές ομάδες με επιρροή που τους πείθουν να εφαρμόζουν το νόμο της Σαρία κατά τη διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών. Επιπλέον, οι αίθουσες των δικαστηρίων είναι συνήθως γεμάτες από άτομα που φωνάζουν συνθήματα που υποστηρίζουν τις ισλαμικές αρχές καθώς και τη μεταστροφή των θυμάτων.

Η κατάσταση στη χώρα συνεχίζει να επιδεινώνεται καθώς η κυβερνητική απάντηση και οι ενέργειες παραμένουν ελάχιστες. Ισλαμικές ομάδες εμποδίζουν επίσης την επιβολή των νόμων που θεσπίστηκαν από την Εθνοσυνέλευση του Πακιστάν και επαρχίες όπως η Σιντ. Επιπλέον, λόγω της θέσης επιρροής των ισλαμιστικών ομάδων, τα πολιτικά κόμματα στη χώρα συνήθως ήταν απρόθυμα να θέσουν το θέμα στο Κοινοβούλιο. Η έλλειψη μέτρων που έλαβαν οι πακιστανικές αρχές για την υποστήριξη των μειονοτήτων έχει αφήσει συνολικά τις θρησκευτικές μειονότητες, ανεξάρτητα από το φύλο τους, απροστάτευτες.

Σε κοινή πρόταση ψηφίσματος του 2021, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) δήλωσαν ότι «η απαγωγή, η αναγκαστική προσηλυτισμός στο Ισλάμ, ο βιασμός και ο εξαναγκαστικός γάμος παρέμειναν μια άμεση απειλή για τις γυναίκες και τα παιδιά της θρησκευτικής μειονότητας το 2020, ιδιαίτερα εκείνων από τους Ινδουιστές και χριστιανικές πίστεις». Η Silvia Sardone, ευρωβουλευτής, έφερε επίσης αυτό το θέμα υπόψη του κοινοβουλίου το 2020: 

Παρόλο που ο νόμος για τον περιορισμό του γάμου παιδιών στη Σιντ απαγορεύει τον γάμο κάτω των 18 ετών, ένα δικαστήριο στο Πακιστάν αποφάσισε ότι η αναγκαστική απαγωγή, η μεταστροφή και ο γάμος της Huma Younus, μιας 14χρονης χριστιανικής κοπέλας από το Καράτσι, είναι έγκυρη. Οι δικαστές αποφάσισαν ότι σύμφωνα με το νόμο της Σαρία, ακόμη και αν η Huma ήταν ανήλικη, ο γάμος μεταξύ της και του απαγωγέα της Abdul Jabbar είναι έγκυρος καθώς είχε ήδη τον πρώτο της έμμηνο κύκλο.

Εν τω μεταξύ, το Πακιστάν παραμένει αποδέκτης του Γενικευμένου Σχεδίου Προτιμήσεων Plus (GSP+) της ΕΕ . Αυτό συμβαίνει παρά τις ανησυχίες που εκφράστηκαν στην αξιολόγηση του ΣΓΠ+ του Πακιστάν σχετικά με τον αριθμό των απαγωγών και των αναγκαστικών προσηλυτισμών παιδιών Ινδουιστών και Χριστιανών.

Το Γενικευμένο Σύστημα Προτιμήσεων Plus (GSP+) της ΕΕ «δίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες ένα ειδικό κίνητρο να επιδιώξουν τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη χρηστή διακυβέρνηση. Σε αντάλλαγμα, η ΕΕ μειώνει τους εισαγωγικούς δασμούς της στο μηδέν σε περισσότερα από τα δύο τρίτα των δασμολογικών κλάσεων των εξαγωγών της». Αυτό το προνομιακό καθεστώς εξαρτάται από το ότι οι χώρες ΣΓΠ+ θα επιδείξουν απτή πρόοδο στην εφαρμογή 27 διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, τη χρηστή διακυβέρνηση και άλλα θέματα.

Ο ευρωβουλευτής Sardone ρώτησε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

Δεδομένων των αυξανόμενων ανησυχιών σχετικά με τη δίωξη των χριστιανών στο Πακιστάν και την αυξανόμενη βία κατά γυναικών και κοριτσιών, θα εξετάσει η Επιτροπή την αναστολή του μηχανισμού ΣΓΠ+ του Πακιστάν υπό το φως των επανειλημμένων παραβιάσεων των διεθνών συμβάσεων; Καλύπτει η κάρτα βαθμολογίας χώρας GSP+ του Πακιστάν τα δικαιώματα του παιδιού; Τι μέτρα μπορεί να λάβει η Επιτροπή για να επιστρέψει την Huma Younus στο χριστιανικό της σπίτι και να προστατεύσει άλλα κορίτσια στο μέλλον;

Το 2023, αφού αναφέρθηκε στην ανησυχητική κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση και την επίμονη πολιτική αστάθεια στο Πακιστάν, ένας άλλος ευρωβουλευτής, ο Peter van Dalen εξ ονόματος της Ομάδας του ΕΛΚ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα), έθεσε την ίδια ερώτηση: η Επιτροπή θεωρεί ότι το Πακιστάν θα πρέπει να είναι επιλέξιμο να συνεχίσει να επωφελείται από το σύστημα ΣΓΠ+ και μετά το 2023;» Εν τω μεταξύ, το Πακιστάν κατατάσσεται στην έβδομη θέση στη λίστα παρακολούθησης Open Doors World 2024, η οποία παρακολουθεί τη χριστιανική δίωξη σε παγκόσμια κλίμακα.

Παρά το εξωφρενικό ιστορικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Πακιστάν, τον Οκτώβριο του 2023, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της παράτασης του ισχύοντος ΣΓΠ για άλλα τέσσερα χρόνια (μέχρι το 2027) για τις αναπτυσσόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Πακιστάν. Η ΕΕ παραμένει ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Πακιστάν. Δυστυχώς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή –μέσω του εμπορίου της με το Πακιστάν και της σιωπής της για τα εγκλήματα του Πακιστάν– όχι μόνο επιτρέπει αυτή την κουλτούρα της φρικτής κακοποίησης μη μουσουλμάνων παιδιών και γυναικών από τα χέρια μουσουλμάνων ανδρών, αλλά εξάγει επίσης την ίδια καταστροφική κουλτούρα στην Ευρώπη μέσω Μαζική μετανάστευση μουσουλμάνων. 

ΠΗΓΗ: The European Conservative