Καλούν συνεχώς την ελληνική πλευρά να δώσει κίνητρα στην κατοχική πλευρά!

Κώστας Βενιζέλος

Χρόνια τώρα γνωρίζαμε πως «το κλειδί της λύσης του Κυπριακού βρίσκεται στην Άγκυρα». Πρόκειται για μια χιλιοειπωμένη αναφορά, η οποία όσο «σουρεαλιστική» κι εάν ακούγεται, «τετριμμένη» είναι η πραγματικότητα. Καθώς η Τουρκία κατέχει διά της στρατιωτικής ισχύος εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1974 και εντεύθεν. Η λύση εξαρτάται από την απόφαση της Άγκυρας να αποχωρήσει ή όχι από το νησί.

Προχθές, ωστόσο, διά της προσωπικής απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό, Μαρίας Ανχέλ Ολγκίν Κουεγιάρ, ενημερωθήκαμε πως ένα κλειδί το κράτα και ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης.

Η κ. Ολγκίν, ρωτήθηκε λοιπόν (συνέντευξη στην «Καθημερινή»), πρώτο εάν ο Κύπριος Πρόεδρος έκανε ό,τι περνά από το χέρι του για την επανέναρξη των συνομιλιών και δεύτερο για τα κίνητρα που, όπως λένε κάποιοι, πρέπει η ε/κ πλευρά να δώσει κίνητρα στην τ/κ πλευρά ούτως ώστε να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η κ. Ολγκίν απάντησε ως εξής: «Σε ό,τι αφορά τα κίνητρα, η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει μία πολύ καθαρή εικόνα και ξέρει τι θα μπορούσε να ξεκλειδώσει την διαδικασία». Κλειδοκράτορας, λοιπόν, ο Νίκο Χριστοδουλίδης.

Το κλειδί στο οποίο γίνεται αναφορά, είναι εκείνο το οποίο θα ξεκλειδώσει προφανώς τα κίνητρα, τα δώρα που πρέπει να δοθούν από τη Λευκωσία στην τουρκική πλευρά. Όχι για να επιτευχθεί συμφωνία, αλλά για να προσέλθει σε μια συνάντηση ο κατοχικός εγκάθετος της Άγκυρας, Ερσίν Τατάρ, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο υπάρχει «κοινό έδαφος». Ενδέχεται, δηλαδή, να δοθούν τα κίνητρα και στη συνάντηση να γίνει το αναμενόμενο. Δηλαδή, ο Τατάρ να επαναλάβει τα γνωστά και η συζήτηση να τελειώσει άδοξα. Όπως άδοξα τελείωσε και η συνάντηση του κατοχικού ηγέτη με την προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, την περασμένη Δευτέρα. Κράτησε είκοσι λεπτά και προφανώς τα όσα ειπώθηκαν πρέπει να διήρκησαν λιγότερο από πέντε λεπτά. Θα ρώτησε η κ. Ολγκίν εάν αλλάζει οτιδήποτε, κατά πόσο ο Τατάρ έχει να της πει κάτι καινούργιο, διαφοροποιημένο και πήρε αρνητική απάντηση. Κι ως εκ τούτου δεν υπήρχε λόγος συνέχισης της συνάντησης.

Η προσωπική απεσταλμένη του κ. Γκουτέρες, η οποία ανέλαβε να σπάσει το αδιέξοδο έχει προφανώς καλές προθέσεις και προσπαθεί να φέρει εις πέρας την αποστολή της. Αλλά πώς αυτό θα επιτευχθεί όταν διαχρονικά εξισώνεται το θύμα και ο θύτης ενώ σε ό,τι αφορά τη διαδικασία «η άμαξα μπαίνει μπροστά από το άλογο»; Για να μπορέσει το πρόβλημα να επιλυθεί πρέπει να αναγνωριστεί η ουσία. Ποιο είναι το πρόβλημα; Από το 1974 και εντεύθεν είναι θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής από την Τουρκία εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ουσία είναι η άρση των κατοχικών δεδομένων και όχι το συνταγματικό, που μπορεί να διευθετηθεί στη συνέχεια.

Λέγεται συνεχώς ότι πρέπει η ελληνική πλευρά να δώσει κίνητρα στην κατοχική πλευρά! Αν και στα ευρωτουρκικά η Λευκωσία συναίνεσε και έγινε ένα άνοιγμα στην Τουρκία, τούτο πέρασε κάτω από τα ραντάρ όλων των εμπλεκόμενων. Αυτό που θέλει η Άγκυρα είναι δώρα, που θα ανοίγουν το δρόμο γι’ αυτό που αξιώνει και αφορά την αναγνώριση κυριαρχικής ισότητας και του ίσου διεθνούς καθεστώτος. Το είπε και ο Τούρκος Πρόεδρος ενώπιον του Έλληνα Πρωθυπουργού, την περασμένη Δευτέρα στην Άγκυρα. Ο Ερντογάν αναφέρθηκε στην ανάγκη να επιλυθεί το Κυπριακό με βάση τις «πραγματικότητες στο νησί», που παραπέμπει στο μοντέλο που προωθεί η κατοχική πλευρά για δυο κράτη. Και το είπε ενώπιον του Έλληνα Πρωθυπουργού, επειδή στο μυαλό της Άγκυρας είναι πως κατέχει εδάφη της Κύπρου αλλά «νομιμοποιείται» ζητά και τα ρέστα.

Φιλελεύθερος