Διερωτώμαστε με αγωνία μήπως οι χρονικά τελευταίες κυβερνήσεις των Αθηνών (αρχής γενομένης από τις πρώτες μεταπολεμικές) είναι, από κάπου/κάποιους,  εντεταλμένες να αποτελειώσουν την Ελλάδα ως έθνος και κράτος, καθιστώντας την εξ ολοκλήρου εξαρτημένη πολιτικά και οικονομικά, αφ’ ενός και αφ’ ετέρου δημογραφικά αλλοιωμένη μέσα σε ένα αλόγιστο και βάναυσο «πολυπολιτισμικό», άρα πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό, πρόσημο για το οποίο εξάλλου η κυβερνούσα ελίτ επαίρεται και θριαμβολογεί.

      Και θυμόμαστε με πόση έπαρση και φωνασκώντας πριν από μερικά χρόνια ο Άδωνις Γεωργιάδης «έβγαινε στο γυαλί» για να διακηρύξει επισήμως το «εγώ θέλω το κράτος να μην έχει τίποτα!». Και, ποιος ξέρει;, μέσα στην έννοια του «κράτους» ο εν λόγω «εθνικός πολιτικός» μήπως εννοούσε να συμπεριλάβει και την έννοια του «λαού»;!

      Εν πάση περιπτώσει η εντύπωση είναι πως κιόλας από τότε ο Γεωργιάδης ήταν ίσως  ο καταλλήλως τοποθετημένος προπομπός  και «παρουσιαστής» ενός μέλλοντος που δεν θα αργούσε να έρθει.

      Βεβαίως σήμερα βλέπουμε την Ελλάδα να κατρακυλάει σε μια ασυγκράτητη κατηφόρα τεχνηέντως ωραιοποιημένη και «ζαλισμένη» από τον ορυμαγδό των υποκριτικών επαινετικών λόγων, και από δήθεν αντικειμενικών ξένων αναλυτών, για δήθεν σπουδαίες ελληνικές πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις προόδου και εξέλιξης, στάχτη στα μάτια των φίλων και συμμάχων ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού,  κατά τα άλλα, ως γνωστόν, στη πράξη δόλιοι υπονομευτές της ελληνικής πολιτικής, οικονομικής, γεωγραφικής, δημοσιονομικής και δημογραφικής εθνικής οντότητας.

     Απ΄ ό, τι φαίνεται το κυβερνητικό αφήγημα της ανθηρής ελληνικής οικονομίας είναι ένα καλά καμουφλαρισμένο ψέμα ή τουλάχιστον, δυστυχώς, δεν αντιστοιχεί σε καμία πραγματικότητα.

     Και πάλι πολύ δυστυχώς πριν από μερικές μέρες οι  Financial Times  με τεκμηριωμένα δεδομένα αποκάλυψαν τα εκουσίως λανθασμένα προς παραπληροφόρηση των πολιτών στοιχεία που κυκλοφόρησαν σε συστημικό Τύπο και Τηλεόραση, μολονότι όλοι χρόνια τώρα γνωρίζουν τη πικρή αλλά «αληθινή» αλήθεια που ταλανίζει την ελληνική οικονομία ολοένα χειροτερεύοντας με το χρόνο που περνάει και ολοένα, αν και ακόμα όχι ακριβώς συνειδητοποιημένα, βυθίζοντας τον ελληνικό πληθυσμό σε αυξανόμενες δυσκολίες και δυσβάστακτα έξοδα.

     Όλοι το ξέρουν πως από την Μεταπολίτευση και μετά μια αδυσώπητη κυβερνητική πολιτική εξαφάνισης του ελληνικού βιομηχανικού ιστού έχει ασκηθεί, πολύ πιθανόν με μεγάλες πιέσεις από αλλοδαπούς εμπορικά ενδιαφερόμενους παράγοντες, διαλύοντας στη κυριολεξία πάνω από το 80% του ελληνικού βιομηχανικού δυναμικού και αφαιρώντας ταυτόχρονα εις το διηνεκές κάθε ελπίδα εθνικής αυτάρκειας και αυτονομίας, όπως είναι και πρέπει να είναι ο πρωταρχικός σκοπός κάθε χώρας στο κόσμο!

     Σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν καμία μεγάλη σοβαρή ελληνική βιομηχανία από τις πολλές που υπήρχαν πριν από 50-60 χρόνια. Μόνο από το 2019 έως σήμερα έκλεισαν τουλάχιστον εννέα στιβαρές βιομηχανίες: η Frigoglass Electric, η ΔΕΛΤΑ, η Schneider, η Pipelife, η BSJPitsos, η Crown Hellas Can, η Tupperware, η Reckitt Benckiser, η Γιούλα. Πριν από δύο χρόνια «έκλεισαν» την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης με εντολή μάλλον της Ε.Ε., φέτος η ΛΑΡΚΟ πνέει τα λοίσθια, τα δύο τελευταία κυβερνητικά κατορθώματα στο πολύχρονο «εθνικό σπορ» των εξαρθρωμένων ελληνικών πρώην θαλερών βιομηχανιών.

     Θυμάται ο κόσμος τις άξιες και ακμαίες επί δεκαετίες βιομηχανίες όπως η Eskimo, η Πειραϊκή-Πατραϊκή, η Izola, η Πίτσος, η Αιγαίον, και επίσης την εταιρεία παραγωγής αυτοκινήτων(!) Θεοχαράκης και τα εν πολλαίς αμαρτίας περιπαισόντα εξαιτίας των κυβερνητικών Ελληνικά Ναυπηγεία;

   Ή την Pipelife, την Goodyear, την Χαρτοβιομηχανία Λαδόπουλου, την Ελλάς Α.Ε., την Κλωστοϋφαντουργία Μάντισον, την Ντρέσκο, την  Ελαΐς-Unilever, την ΗΒΗ, την Χαλυβουργική,, την Κεράνης, την Λαναρά- Αργυρού, την Αλουμίλ, την Hellenic Steel, την Κλώνατεξ, την Πλαστικά Πευζετάκι, την Philkeram Johnson, την Shelman, την Κατράντζος, την Μινιόν, την ΦΑΓΕ, την Softex, την Sprider Stores, την Nutriart,την Fokas, την Diana, την Neoset, την ΑΓΝΟ, την Hellas-Pappas, , την Ενκλώ, την Raxevsky, την Βιαμάξ, κλπ. κλπ.   

    Γιατί τα έχουν ξεκάνει; Και πόσα «λουκέτα» ακόμη έπονται;

     Και εκείνες οι λίγες βιομηχανίες που ακόμη έμειναν, ή υπάγονται σε ξένες πολυεθνικές εταιρείες ή μετανάστευσαν στο εξωτερικό, έχασαν το ελληνικό πρόσημο και το πολύ-πολύ άφησαν στην Ελλάδα ένα γραφειάκι για διεκπεραίωση ενδεχομένων «εισαγωγών».

    Το δόγμα είναι: η Ελλάδα να μην παράγει τίποτα και να εισάγει τα παντα από το εξωτερικό, κατά προτίμηση από όλες τις χώρες της Ε.Ε.!

    Το μόνο που επιτρέπεται στην Ελλάδα είναι ο Τουρισμός, προς τέρψη των ξένων επισκεπτών.   

    Ουσιαστικά, δηλαδή, στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από ό, τι συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου: εκεί όλη η προσπάθεια γίνεται για την απόκτηση νέων βιομηχανιών ή ενδυνάμωση των ήδη υπαρχόντων, εδώ όλη η προσπάθεια έχει γίνει και συνεχίζει να γίνεται για τον όλεθρο στην βιομηχανία, την κατάργηση όλων των βιομηχανιών.

     Με λίγα λόγια, στην Ελλάδα όλες οι κυβερνήσεις έχουν προκρίνει την παρανοϊκή εγκατάλειψη της βιομηχανικής παραγωγής, φορτώνοντας τα πάντα στον τουρισμό, αντί να επενδύσουν τα πάντα σε τεχνολογικούς και πρωτογενείς τομείς.

     Οι βαριές συνέπειες αυτής της έντονης εκβιομηχάνισης θα φανούν σε μερικά χρόνια, γύρω στο 2033, όταν θα επαναληφθούν από την Ελλάδα οι πληρωμές των 25 δις ευρώ «παγωμένων» τόκων και των 96 δις ευρώ κεφαλαίου. Μια κατάσταση με βαθιά αρνητικές προεκτάσεις. 

     Ούτε καν τα ευτελή σπίρτα δεν παράγονται: πρόσφατα είχαμε την «χαρά» να αγοράσουμε ένα πακέτο με 10 κουτιά σπίρτα που παράγονται στην… Ινδία, με πολύ ωραίες εικόνες του ελληνικού Θεάτρου Σκιών!).

     Όποιες «βιομηχανίες» έμειναν είναι τόσο  μικρές και ασήμαντες που ασφαλώς το ποσοστό τους στην ελληνική αγορά είναι τελείως αμελητέο μπροστά στον όγκο των ξένων εισαγωγών που κάθε χρόνο αυξάνονται.

     Αλλά δεν υπάρχει επίσης σχεδόν καμία ελληνική βιοτεχνία από τις τόσες, με άξια προϊόντα, που μεριμνούσαν στην διατήρηση μιας πλούσιας, επαρκέστατης τοπικής αγοράς.

    Καταρρίπτεται έτσι, δυστυχώς, όποιο «καθησυχαστικό» κυβερνητικό αφήγημα περί ανάπτυξης όταν οι έγκυρες στατιστικές δηλώνουν πως η Ελλάδα το 2023 υπήρξε η μόνη χώρα-μέλος της Ε.Ε. με αρνητικό ποσοστό αποταμίευσης. Και τί σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν την δυνατότητα να «βάλουν στην άκρη» κάποια χρήματα, τόσα πολλά και βαριά είναι τα έξοδα. Πάντως ι δείκτης αποταμίευσης ήδη από το 2021 έχει διαμορφωθεί σε αρνητικά ποσοστά, ενώ και για το 2025 προβλέπεται μια υποχώρησή του στο 1,3% τη στιγμή που στην Ευρωζώνη θα βρίσκεται στο 15,1%.

    Και στην Ελλάδα φτάσαμε στο σημείο ο ίδιος ο πρωθυπουργός να αποκλείει οποιαδήποτε μείωση του ΦΠΑ στα βασικά προϊόντα διαβίωσης με την πρωτοφανή, απαράδεκτα κυνική ομολογία/δήλωση ότι αν γινόταν κάποια μείωση του είδους, η Ελλάδα δεν θα είχε πια τα «πρωτογενή πλεονάσματα», ακόμη εις τον αιώνα τον άπαντα ο όρος-σκλαβιάς εκ των ουκ άνευ της αλήστου μνήμης Τρόικας.

    Όπως όλοι θα αντιλαμβάνονται, ο ΦΠΑ και ο ΕΦΚ, ο έτερος φόρος που σιωπηρά «πάει» μαζί του, έχουν άμεση σχέση με την ακρίβεια, είναι φόροι που αποφέρουν πολλά έσοδα στο αδηφάγο κράτος και προπαντός είναι φόροι που κανείς δεν μπορεί να μην τους πληρώσει, να τους αποφύγει, αν θέλει να φάει για να ζήσει ή να μετακινηθεί για δουλειά ή άλλο!

    Έτσι λειτουργεί και ο φαύλος αυτοματισμός: αύξηση τιμών/φόρος/κρατικά έσοδα. Όσο πιο πολύ ακριβαίνουν τα προόντα – και το κράτος δεν κάνει τίποτα για να μη συμβεί αυτό! – τόσο πιο πολλά έσοδα στο κράτος επιφέρουν ο ΦΠΑ και ο ΕΦΚ, και τόσο πιο εύκολα δημιουργούνται τα «πρωτογενή» – δήθεν! – «πλεονάσματα»,  για υα οποία επαίρονται σαν δέκα παπαγάλοι, ενώ είναι τελείως πλαστά και ψεύτικα γιατί δεν έχουν ουδεμία σχέση με την οικονομία και την ανάπτυξη!

    Αλήθεια, το αντιλαμβάνεται αυτό ο κόσμος ο κοσμάκης που ξεβρακώνεται να πληρώνει;!

    Και μετά κάποιοι έρχονται να μας παραμυθιάσουν ότι «βγήκαμε οριστικά από τα Μνημόνια»!

    Ποιος ξέρει πώς έκαναν οι Ισπανοί (αλλά δεν είναι οι μόνοι) που από το 2021 κατάργησαν τον ΦΠΑ στα βασικά προϊόντα διαβίωσης και τον μείωσαν από 10 στο 5% στο ελαιόλαδο!!

    Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πάλι οι ίδιες οι στατιστικές μαρτυρούν ότι το ίδιο το 2023 η Ελλάδα «κρατούσε σφιχτά» της 2^η χειρότερη θέση στην Ε.Ε. στις ακαθάριστες επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ.

    Δυστυχώς όμως, ούτε λίγο-ούτε πολύ ως και μια κατ’ εξοχήν αναγκαία εθνική βιομηχανία, η στρατιωτικο-πολεμική βιομηχανία, έχει σχεδόν διαλυθεί και ό, τι επιζεί φυτοζωεί. Αντιθέτως με ό, τι συμβαίνει στη Τουρκία, χώρα έντονα παραγωγός πολεμικού οπλισμού και εξοπλισμού, η Ελλάδα περιμένει να πάρει όπλα από τους διάφορους ξένους επιτήδειους έμπορους  (ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, κλπ.) ξοδεύοντας τα μαλλιοκέφαλά της και περιμένοντας τα όταν αυτοί οι ξένοι θα τα στείλουν!

   Ο ίδιος ο ΥΠΑΜ Δένδιας ομολόγησε πικρά ότι «η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία παρελήφθη σε μια κατάσταση τραγωδίας. Και το λέω αυτό με κάθε επιείκεια(.) Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα  είναι πάλι μια ιστορία πόνου. Γίνεται μια προσπάθεια…(.) Δεν μπορώ να σας κρύψω ότι η κατάσταση (στην ΕΑΒ σ.σ.) είναι απολύτως προβληματική, και το ξέρουμε όλοι».

   Και το πιο απίστευτα «αστείο» στη περίπτωση ποιο είναι; Μα αυτό που, πολύ πρόσφατα, βγήκαν να δηλώσουν οι ιθύνοντες της ΕΑΒ, ότι η ΕΑΒ για το 2023 είχε κέρδη 100.000.000 ευρώ! Και όχι μόνο, γιατί από το 2021 κι μετά η ΕΑΒ παρουσιάζει κάθε χρόνο μια άνοδο στα κέρδη!

    Τώρα, το πώς αυτές οι δηλώσεις συμβιβάζονται με εκείνες του υπουργού Δένδια θα πρέπει κάποιος να μα το εξηγήσει.

    Απ’ ό, τι φαίνεται, κατά τα λεγόμενα του Δένδια, η προηγούμενη υπαγωγή της ΕΑΒ στο Υπουργείο Οικονομικών υπήρξε καταστροφική και γι’ αυτό το λόγο το ΥΠΑΜ πήρε υπό την αρμοδιότητά του τη χρεωκοπημένη ΕΑΒ αφαιρώντας την από τους προηγούμενους της ανάξιους «οικονομικούς» προϊσταμένους της.

    Βέβαια για την κατάντια της ΕΑΒ υπό ΥΠΟΙΚ θα πρέπει κάποιος να λογοδοτήσει γιατί η ΕΑΒ δεν είναι ένα «παιχνιδάκι», κάτι χωρίς αξία που το «παίζουμε» όπως θέλουμε!

   Πάντως ένα αναμφισβήτητο γεγονός είναι πως τα περασμένα χρόνια έντονη υπήρξε η πίεση των «αφεντικών» της ΕΑΒ στους εργαζόμενους με σκοπό να συνταξιοδοτηθούν, με βάση τους καλούς μισθούς που έπαιρναν, και για να γίνει αυτό τους διέγραφαν με κάθε τρόπο ένα ζοφερό μέλλον για την εταιρεία.

   Έτσι πείστηκαν να φύγουν οι περισσότεροι του «πιστοποιημένου προσωπικού», δηλαδή των «ειδικευμένων», κάτι που μες το πέρας του χρόνου επέφερε την απαξίωση της ΕΑΒ που διαπίστωσε και ο ΥΠΑΜ Δένδιας. Ουσιαστικά φαίνεται πως το επιτελείο του ΥΠΟΙΚ ενήργησε με το πιο αντι-οικονομικό και επομένως αντεθνικό τρόπο!

   Με όλα ετούτα φτάνουμε και στην… έκπληξη! Η μεγάλη, τραγική έκπληξη, τουτέστιν το αναμφισβήτητο γεγονός το οποίο ελάχιστοι (ή σχεδόν κανένας), πιστεύουμε, γνωρίζουν και εντάσσεται στο γενικό πλαίσιο της κατάπτωσης της ΕΑΒ όλα αυτά τα χρόνια.

   Είναι η «ιστορία» του ελληνικού F-16 DRONE, μια πραγματική ιστορία λύπης και απογοήτευσης, μια ιστορία που αρχίζει στις 24.8.1984 (βλ. Φύλλο 28, Τόμος VIII από τα ΝΕΑ ΤΗΣ ΕΑΒ) με την ανακοίνωση του «προγράμματος κατασκευής τα τηλεκατευθυνόμενου α/φους» και συνεχίζεται το 1985 όταν μια ομάδα της ΕΑΒ αναπτύσσει ένα πρωτότυπο drone, ίσα-ίσα τη στιγμή που στο κόσμο μόνο 2-3 άλλες χώρες σχεδίαζαν συστήματα drone!!

    Οι εργασίες, μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια, έφεραν στο φως ακριβώς το F-16 DRONE, ένα ομοίωμα του F-16 σε κλίμακα 1:5, που παρουσιάστηκε από την ΕΑΒ στην DEFENDORY το 1990 και το 1992, όπως επίσης και στη ΔΕΘ.

   Ένα ελληνικό drone λοιπόν, μη επανδρωμένο αεροσκάφος, παραγωγής ΕΑΒ, δεκαετίες πριν αυτά χρησιμοποιηθούν από μεγάλες ή μικρές δυνάμεις σε πολεμικές επιχειρήσεις!! Μοναδικό επίτευγμα.

   Και το έγκλημα ποιο είναι; Απλά αντί να προχωρήσει/αναβαθμισθεί το καθόλα ελληνικό πρόγραμμα και να τεθεί σε μαζική παραγωγή. κάτι που θα έβαζε την Ελλάδα στη παγκόσμια πρωτοπορία(!), άγνωστο εξαιτίας ποιων και γιατί (το διαχρονικό ελληνικό «σύστημα μειοδοσίας»;!) εξαφανίστηκε ολοσχερώς και όλα σταμάτησαν, ενώ η τουρκική απειλή είχε αρχίσει να χτυπά έντονα τη πόρτα της Ελλάδας (Για όλα βλ. www.freepen.gr 14.8.2022 και www.newsbreak.gr 14.5.2024).

   Τα έτη ’80 κιόλας λοιπόν η Ελλάδα μπορούσε να παράγει και να εκμεταλλευθεί παντοιοτρόπως μη επανδρωμένα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη όταν η τουρκική ΤΑΙ ούτε καν στα όνειρά της δεν υπήρχε. Και με δεδομένη μια τόσο προοδευμένη για την εποχή τεχνική κστάρτιση και γνώση, δεν μπορούμε να μη σκεφθούμε ποιος ξέρει τί άλλο θα μπορούσαν να παράγουν τα εργαστήρια της ΕΑΒ στον τομέα της αεροναυπηγικής, που θα καθιστούσαν την Ελλάδα στρατιωτικά πιο ισχυρή!

   Κάτι ανάλογο με το drone F-16 έγινε πριν από μερικά χρόνια και με το σύστημα ραντάρ «Τηλέμαχος», πάλι της ΕΑΒ, ένα σύστημα πρωτοποριακό που αποδεδειγμένα εντόπιζε drones με εξαιρετική ακρίβεια και το οποίο «θάφτηκε» κι αυτό ποιος ξέρει από ποιον και γιατί. Μυστήρια εις βάρος των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων!

  Η ΕΑΒ λοιπόν του κλότσου και του μπάτσου στη πατρίδα της.

  Ανεπίτρεπτα ασφαλώς όλα ετούτα, αν όχι μάλλον εγκληματικά! Αλλά ποιος φταίει; Σίγουρα δεν είναι άγνωστος! Ας όψονται πάλι όλοι οι εξουσιαστές της Ελλάδας (γνωστή η παροιμία: «το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει») για την σημερινή εθνική τεχνηέντως δημιουργημένη βιομηχανική παρακμή, αιτία και δημιουργία όλων των άλλων υπολοίπων αρνητικών καταστάσεων.

   Πολύ κρίμα!    

                                                                             Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                      Ελληνιστής

ΥΓ.  Και, κατά πώς έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μου, “dulcis in fundo”, «το γλυκό στο τέλος», νά και μια τελευταία είδηση αρκούντως ανησυχητική, αν όχι άκρως επικίνδυνη για όσους «καταλαβαίνουν»: ένας νέος φόρος, ο νιοστός, πλανάται πάνω στα κεφάλια των Ελλήνων, ένας φόρος που ο «ποιητής» υπουργός Α. Γεωργιάδης ονομάζει «φόρος της αμαρτίας» και τον οποίο λέει πως «εισηγήθηκε στην Ελλάδα ο ΠΟΥ»(Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας).

Είναι ένας φόρος που θα «μπει» στα προϊόντα με πολλή ζάχαρη,  αλάτι,  αλκοόλ και  καπνό, γιατί αυτές οι τέσσερις «αμαρτίες» «κάνουν κακό στους ανθρώπους», λέει ο πάλι ΠΟΥ και μάλλον υιοθετεί και η ελληνική κυβέρνηση.

Ξαφνικά τους «έπιασε ο πόνος» – πολύ παράξενο! – για την υγεία των ανθρώπων! Το να θεωρήσει κανείς «ύποπτο» αυτό το αναπάντεχο  δήθεν «ενδιαφέρον» του ΠΟΥ και των κυβερνήσεων για τους πολίτες, δεν θα εκφράσει την σωστή έννοια. Και έτσι θέλουν να φορολογήσουν αυτά τα προϊόντα ώστε να μειωθεί νη κατανάλωσή τους και να σωθούν ανθρώπινες ζωές, δήθεν!

Για γέλια και για κλάματα, φαινομενικά, γιατί μάλλον είναι κάτι πολύ χειρότερο.

Θα καταλαβαίνουμε σίγουρα πως με τέτοιου είδους «νομοθεσίες» οι κυβερνήσεις θέλουν να αρχίσουν να ορίζουν οι ίδιες το πώς οι άνθρωποι πρέπει να ζουν(!), οι κυβερνήσεις θα είναι εντεταλμένες να επιβάλλουν στους πολίτες τους το είδος διαβίωσης που εγκρίνουν οι ίδιες,  ποια και πόσα υλικά αγαθά θα μπορούν οι πολίτες να χρησιμοποιούν και ποια και πόσα όχι, γιατί σε αυτά θα έχουν δικαίωμα μόνο οι έχοντες εξουσίες, όχι ο λαοί που πρέπει πόνο να υπακούουν!!!

Και όλα αυτά τί είναι, παρακαλώ; Απλά. η αρχή της εφαρμογής του ολοκληρωτισμού στην άμεση ζωή (ύπαρξη) των ανθρώπων!!

Τι δεν καταλαβαίνετε; Έχετε να πείτε κάτι;

           ………………………………………………………………………….