Ανοιχτή επιστολή προς άπαντες τους ενδιαφερόμενους δημόσιους και ιδιωτικούς

     Πολύ πρόσφατα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης έστειλε αίτημα προς την ελληνική Βουλή για να εισηγηθεί στον ΟΗΕ και στην ΟΥΝΕΣΚΟ την καθιέρωση της 9^ης Φεβρουαρίου κάθε έτους ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας.

     Αυτό σημαίνει πως δεν αρκεί πλέον η τοπική (μόνο ελληνική) ανακήρυξη αυτής της ημέρας χωρίς τη «σφραγίδα» του ανώτατης διεθνούς οργάνωσης κρατών(ΟΗΕ).

     Αγνοώ αν στο παρελθών στην Ελλάδα ή αλλού έγινε κάποιο τέτοιου είδους διάβημα. Κι αν έγινε ποτέ, δεν ευώδωσε και γι’ αυτό δεν υπάρχει αυτή η Ημέρα.

     Πάντως, το να έγινε ή όχι δεν αναιρεί το άμεσο δικαίωμα, την ανάγκη και σίγουρα την υποχρέωση της Ελλάδας να ζητήσει αυτή τη παγκόσμια αναγνώριση, επίσημα και με όλα τα νόμιμα διαδικαστικά στοιχεία.

     Ως Ελληνιστής με υπερπεντηκονταετή «θητεία» στα Ελληνικά Γράμματα με 39 εκδόσεις βιβλίων και περίπου 400 συνεργασίες (σε περιοδικά και διαδίκτυο) στην Ιταλία και στην Ελλάδα με θέματα ελληνικού και μόνο ενδιαφέροντος/συμφέροντος,  ειδικά σε λογοτεχνία, λαογραφία και πολιτική, έστειλα στο κατ’ εξοχήν ελληνικό πολιτιστικό Ίδρυμα, την Ακαδημία Αθηνών, αίτημα επέμβασης με σκοπό την πραγματοποίηση της ιδέας για την Παγκόσμια  Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας.

     Ευχές έργο θα ήταν η Ακαδημία Αθηνών να συνεργαστεί  με άλλα σημαίνοντα Ιδρύματα/Οργανισμούς δημόσιους/ιδιωτικούς, λ.χ. το Υπουργείο Πολιτισμού, το ΥΠΕΞ, η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων, κλπ. ώστε να υπάρξει μια  καλά οργανωμένη διαδικασία παρουσίασης της ελληνικής υποψηφιότητας.

     Σίγουρα η σύνταξη ενός μακροσκελούς, εξειδικευμένου  και εμπεριστατωμένου αιτήματος από διακεκριμένο Έλληνα Γλωσσολόγο σχετικά με την αξία, διαχρονικότητα, τελειότητα και επικαιρότητα της Ελληνικής Γλώσσας ως βασικό συντελεστή στην Ιστορία και στον σύγχρονο Πολιτισμό μας, θα είναι μια οφειλόμενη πράξη προς υποστήριξη του ελληνικού δικαιώματος.

     Το ίδιο και η συλλογή υπογραφών των μελών της ίδιας Ακαδημίας, της Εταιρείας Συγγραφέων, και άλλων οργανώσεων που ασχολούνται με την Ελληνική Γραμματεία.

     Κατά τη γνώμη μου είναι τελείως απαράδεκτο και παράλογο να έχουν θεσπιστεί από τον ΟΗΕ οι ημέρες της γαλλικής, της γερμανικής, της αγγλικής, της ρωσικής, ως κει της πορτογαλικής γλώσσας στον κόσμο και να μην έχει θεσπιστεί η παγκόσμια ημέρα της ελληνικής γλώσσας, δηλαδή της γλώσσας που «δίδαξε» γλώσσα στις προαναφερόμενες ξένες γλώσσες!

     Είναι απολύτως αδιανόητο. Το γιατί ως σήμερα αυτή η παγκόσμια ημέρα για την ελληνική γλώσσα δεν έχει επιδιωχθεί είναι το…  «παράξενο», που δεν είναι πια αποδεκτό.

      Είναι εξίσου πασιφανές ότι αυτή η «έλλειψη» δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρχει, όπως φανερό είναι πως αμέσως και δίχως καμία άλλη χρονοτριβή πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή η σωστή διεθνής διαδικασία για την καταχώρηση επιτέλους της ύπαρξης και τη καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας για την Ελληνική Γλώσσα.

      Πιστεύω ακράδαντα πως ο ΟΗΕ δεν πρόκειται να φέρει κανένα εμπόδιο ή να κωλυσιεργήσει στο επίσημο ελληνικό αίτημα: ο ΟΗΕ δεν έχει κανέναν λόγο, ούτε κανένα πρόσχημα για να αρνηθεί αυτή την ελληνική παγκόσμια ημέρα.

     Ως Ελληνιστής – και νομίζω ότι όλοι οι ξένοι Ελληνιστές ανά τον κόσμο θα συμφωνούν μαζί μου – προτρέπω λοιπόν θερμά τις αρμόδιες ελληνικές κυβερνητικές και πολιτιστικές αρχές να απαντήσουν θετικά και να προβούν στα αναγκαία βήματα με σκοπό την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας της Ελληνικής Γλώσσας με διεθνή σφραγίδα.

     Η Ελληνική Γλώσσα, μοναδική στο είδος της σε όλο τον Πλανήτη και μητέρα όλων των γλωσσών στον μισό τουλάχιστον παγκόσμιο γλωσσικό χώρο, δικαιούται αυτή την αναγνώριση πέρα και πάνω από οποιαδήποτε άλλη γλώσσα.

                                                                     Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                             Ελληνιστής