1. Τελικά και ο Άγγλος ΥΠΕΞ(εκτόπλασμα;) David Cameron, ως μη όφειλε, ξεμπροστιάστηκε μπροστά στη διεθνή κοινότητα και, συμπληρώνοντας τον «ευρωπαϊκό πίνακα» και αποκαλύπτοντας χωρίς την παραμικρή ντροπή την υπόστασή του ως πιστό σκλαβάκι των Αμερικανών, δήλωσε ότι ο πόλεμος που αυτοί οι ίδιοι προξένησαν στην Ουκρανία είναι «μια (μεγάλη, εννοεί) επένδυση στην αμερικανική ασφάλεια» έχοντας γίνει η αιτία για να καταστραφεί ο μισός ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός δίχως οι Αμερικανοί να έχουν καμία απώλεια.

     Το ίδιο επομλενως όπως πριν από δύο εβδομάδες έκανε και ο έτερος, «δήθεν ΥΠΕΞ»  (εξίσου εκτόπλασμα;) της ΕΕ  Josep Borrell Fontelles παραδεχόμενος αναινδοίαστα ενώπιον όλου του κόσμου ότι όλες οι ευρωδυτικές χώρες [με τις εξαιρέσεις που ξέρουμε, σ.σ.] δουλεύουν νυχθημερόν για τα παγκόσμια αμερικανικά κυριαρχικά συμφέροντα και φυσικά, όπως καθαρά φαίνεται στη πράξη, μόνο γ’ αυτά και ουδόλως για τα συμφέροντα των χωρών τους!!!

    Έτσι τώρα όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες γνωρίζουν από πρώτο χέρι τί είναι εκείνοι που τους κυβερνούν και πως απ’ αυτούς δεν έχουν να περιμένουν τίποτα ως προς τη προάσπιση των δικών τους συμφερόντων και δικαιωμάτων.

    Αυτή λοιπόν είναι  η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση: ένα τέλειο σκλαβάκι των ΗΠΑ με τους επιμέρους αρχηγούς κρατών και κυβερνήτες τους [πλην ορισμένων γνωστών, σ.σ.] να είναι οι τέλειοι εντολοδόχοι των Αμερικανών στην Ευρώπη, μια τεράστια αμερικανική 5^η Φάλαγγα που τρώει τα σωθικά των  ευρωπαϊκών κρατών και ευρωπαίων πολιτών αποκλειστικά εξυπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα και καταπατώντας τα ευρωπαϊκά.

    Και τελικά ας ειπωθεί ακόμη μια φορά, προς εμπέδωση των αφελών και ηλιθίων – όπως πολλάκις το έχουμε πει και όπως όλα απ’ την αρχή στη πράξη κιόλας έδειχναν και όλοι έκλειναν μάτια και αυτιά παραγνωρίζοντας την απτή πραγματικότητα:  αυτός ο πόλεμος που μαίνεται στην Ουκρανία τα τελευταία δύο χρόνια δεν είναι επειδή η Ουκρανία ενδιαφέρει ωε έθνος και λαός τους Δυτικούς, αλλά  πολύ πεζά και χυδαία για να πραγματοποιηθούν στην Ευρώπη και εις βάρος αυτής μόνο  τα συμφέροντα (στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτικά και γεω-στρατηγικά) των Αμερικανών,

    και γι’ αυτό η Ουκρανία, και όλοι οι Ουκρανοί, χρησιμοποιούνται απ‘ τους Αμερικανούς και τούς ευρωδυτικούς υποτακτικούς τους ως μέσο για να επιβάλλουν αυτοί την κατάσταση που τους συμφέρει και βολεύει,

    και ασφαλώς κανέναν ενδοιασμό δεν έχουν αν, για να εκπληρωθεί αυτός ο παράνομος σκοπός τους, δηλαδή η ήττα της Ρωσίας, έτσι όπως καθαρά το «εξήγησε» με τον δικό του αυθαίρετο τρόπο ο στρατηγός  Ben Hedges,  πρώην διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, μια ολόκληρη μεγάλη χώρα (Ουκρανία) καταστραφεί ολοσχερώς και πεθάνουν εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί πολίτες και στρατιώτες: αρκεί να τεθεί «εκτός επιρροής» και να αποδυναμωθεί οικονομικά και στρατιωτικά η Ρωσία, η μόνη χώρα που μπορεί να αμφισβητήσει στρατιωτικά τις ΗΠΑ.

    Η συνήθης αλαζονική «συνήθεια» των Αμερικανών να αντιστρέφουν αυθαίρετα τους όρους και να βγάζουν εξίσου αυθαίρετα συμπεράσματα γιατί αυτό βοηθά τα συμφέροντά τους, φάνηκε ολόκληρη στα λόγια του  Hedges: «η Ρωσία είναι σε πόλεμο με τη Δύση», είπε ο άνθρωπος, κάνοντας πως δεν ξέρει δήθεν το γιατί! Με λίγα λόγια, κάνοντας πως δεν γνωρίζει την ιστορία!

    «Αυτό που προκαλεί τον Πούτιν δεν είναι η επέκταση του ΝΑΤΟ»: μια άλλη δήλωση του Αμερικανού που χαρούμενος  «προσπερνά» πάλι την πραγματική ιστορία των γεγονότων αλλοιώνοντας πάλι αυθαίρετα όλα τα δεδομένα.

     Το ίδιο κάνει ο αλαζόνας στρατηγός με την συνήθη αυθαίρετη, δογματική «πεποίθηση» ότι η Ρωσία «δεν επιδιώκει μόνο την Κριμαία», θέλοντας να τονίσει την επιθετικότητά της, πάλι ηθελημένα λανθασμένα και αυθαίρετα, όταν όλοι ξέρουμε πώς από το 1950 και μετά, στην ουσία όμως από τη Γιάλτα και μετά, και έως το 2022 καμία ρωσική επιθετικότητα δελ έχει εκδηλωθεί εις βάρος καμιάς εκ των ευρωδυτικών χωρών!!

    Ο Hedges απλώς βάζει φωτιές εδώ κι εκεί, το συνηθισμένο σκηνικό-σπορ των Αμερικανών σε όλο τον κόσμο.

    Στο ίδιο μήκος κύματος εμφανίστηκε φυσικά και ο David Petraeus, πρώην διευθυντής της CIA,  ο οποίος, αβασάνιστα, ωσάν ένα νέο μαντείο Δελφών δήλωσε ότι η Ρωσία μετά την Ουκρανία θα χτυπήσει κι την Μολδαβία, ίσως και την Λιθουανία  αφού, κατά τον μάντη Αμερικανό, σκοπός των Ρώσων είναι να «αναστήσουν τη ρωσική αυτοκρατορία»!

    Βέβαια ο τύπος αυτός προσποιείται πως αγνοεί ότι οι Αμερικανοί από καιρό τώρα έχουν στήσει μια ολόκληρη, παγκόσμια αυτοκρατορία! και τρέμουν τώρα μήπως άλλοι (οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι) κάνουν το ίδιο και απειλήσουν τη ν αυτοκρατορία τους!   

2. Είναι γνωστόν, και θα πρέπει να είναι τοις πάσι γνωστόν, το διαχρονικό αμερικανικό δόγμα: η Ευρώπη να μην έχει ποτέ καλές σχέσεις με τη Ρωσία, η Ευρώπη να είναι πάντα εχθρική με τη Ρωσία, Ευρώπη και Ρωσία να μην είναι – και να μη γίνουν ποτέ – σύμμαχοι!!

     Οι ΗΠΑ ξέρουν πολύ καλά πως μια συμμαχία Ευρώπης-Ρωσίας θα σήμαινε κάτι το εξοντωτικό γι’ αυτές: θα σήμαινε μια παγκόσμια επικράτηση και ταυτόχρονα ένας εξανδραποδισμός των Αμερικανών.

     Μια εύρωστη Ευρώπη και μια εύρωστη Ρωσία σύμμαχοι θα ήταν το τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας στον κόσμο, έχοντας υπόψη και την κινέζικη εξάπλωση και την θετική εξέλιξη του πολίτικο-οικονομικού πλέγματος των ΒRICS.

     Άλλωστε, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν ήταν ακριβώς γι’ αυτό που απ’ την αρχή κιόλας οι Αμερικανοί έκαναν τα πάντα ώστε η Ρωσία να μείνει έξω από τη λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Ένωση»;

     Και δεν ήταν γι’ αυτό που απ’ την αρχή κιόλας «δημιουργήθηκε» εκ του μηδενός η «ιδέα» της «ρωσικής απειλής» εξ ανατολάς, η «ιδέα» της ουσιαστικά ανύπαρκτης «ρωσικής επιθετικότητας» εναντίον των ευρωπαϊκών χωρών «που έπρεπε δήθεν να προστατευτούν» με τη βοήθεια του αμερικανικού στρατού;!

     Μια «ιδέα» που τα τελευταία τουλάχιστον πέντε χρόνια εξελίχθηκε σε πολιτικό βραχνά, σε καθεαυτού στρατιωτική ψύχωση, με την σκανδαλώδη συνεχή διάδοση και τροφοδότηση της απειλούμενης δήθεν προσεχής ρωσικής (σε 1, 2, 3, 5, 10 χρόνια!!) επίθεσης στο ΝΑΤΟ ως κεντρικός μοχλός πίεσης για μια άνευ προηγουμένου οριστική, σήμερα και αύριο, θραύση όλων των σχέσεων μεταξύ Ευρώπης (ΕΕ και όχι μόνο) και Ρωσίας, για μια οριστική, σήμερα και αύριο,  άνευ προηγουμένου επικράτηση ενός μόνιμου κλίματος εχθρότητας μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας;!

    Βέβαια, το αμερικανικο-ευρωδυτικό «σύστημα συνεχούς τρομοκράτησης» των  Ευρωπαίων πολιτών  είναι χρόνια τώρα σε παρανοϊκή δράση ώστε αυτοί οι τελευταίοι να μπουν και να μείνουν μέσα στα καλούπια φόβου, απραξίας και αρνητικότητας που γι’ αυτούς επινόησε και οργάνωσε.

    Οι εχέφρονες Ευρωπαίοι θα διερωτώνται ασφαλώς: μα πώς οι Αμερικανοί κατόρθωσαν να εδραιώσουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, αλλά και αλλού, κυβερνήσεις quisling, να τις ελέγχουν τόσο πολύ στενά ώστε αυτές απαρέγκλιτα να ενεργούν ως αυτοματισμένα πολιτικά ρομπότ παραγωγής και πραγματοποίησης των αμερικανικών απαιτήσεων, συμφερόντων και επιβουλών;!

     Σίγουρα η ύπαρξη και διασκορπισμός εκατοντάδων αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στις κοινοτικές χώρες υπήρξε η κατάλληλη «βάση πίεσης» και επομένως η απαρχή της κατάστασης ευρωπαϊκής υποταγής μέσα στα γρανάζια του δόγματος της αναγκαίας αμερικανικής στρατιωτικής προστασίας των Ευρωπαίων, χωρίς την οποία οι Ευρωπαίοι δήθεν θα κινδύνευαν ανά πάσα στιγμή να καταβροχθιστούν από τη ρωσική αρκούδα!!

     Ταυτόχρονα, εντατική και τρομερά πιεστική, επομένως και πειστική, σίγουρα υπό την απειλή ανυπόφορων κυρώσεων (το σύνηθες αμερικανικό χούϊ!) πρέπει να έχει υπάρξει και η πολιτική πίεση εκ μέρους της κυβερνητικής και διπλωματικής καλά οργανωμένης αμερικανικής μηχανής με απαραίτητη βάση την παντοδυναμία του δολαρίου σε όλες τις οικονομικές συναλλαγές και με εξίσου απαραίτητη βάση τις πολυποειδείς συμβάσεις, κρυφές και/ή φανερές, διμερείς ή/και πολυμερείς, με τις οποίες οι Αμερικανοί «πήραν 100 και έδωσαν 1», καληώρα οι λίγο-πολύ πρόσφατες ελληνο-αμερικανικές που γνωρίζουμε.

     Όλα ετούτα δημιούργησαν ένα αδιαπέραστο δίχτυο επιρροής, το γνωστό αλαζονικό σύμπλεγμα ανωτερότητας που διακατέχει τους Αμερικανούς (τελευταίο γνωστό – ποιος ξέρει πόσα άλλα κρυφά και άγνωστα! – «κρούσμα» το «fake the EU» της υφυπουργού Νούλαντ!), με εξωφρενικές απαιτήσεις σαν να είναι όλοι οι άλλοι υποχρεωμένοι να κάνουν εκείνο που ορίζουν οι Αμερικανοί  και υποχρεωτικά να μη κάνουν ό, τι ενοχλεί τους Αμερικανούς.

     Το δογματικό σύμπλεγμα βάση του οποίου οι Αμερικανοί είναι σε κάθε περίπτωση οι «διαιτητές» των διεθνών και εθνικών καταστάσεων όλων των κρατών του κόσμου και η παγκόσμια αστυνομία που ελέγχει την υπακοή σε αυτή τη «διαιτησία»!

     Και έτσι, απ’ τη μια πλευρά οι ίδιοι οι Αμερικανοί, μαζί με τα ευρωπαϊκά τσιράκια τους έχουν μεν το δικαίωμα να «χώνουν τη μύτη τους παντού» και να βοηθούν με όλα τα μέσα στρατιωτικά τους «φίλους» τους Ουκρανούς στο πόλεμο (τους!) με τη Ρωσία, απ’ την άλλη δε το ίδιο δικαίωμα  δεν έχουν λ.χ. οι Κινέζοι ή οι Βορειοκορεάτες  να βοηθούν με όλα τα μέσα στρατιωτικά τους «φίλους» τους Ρώσους στον πόλεμο με την Ουκρανία/ΝΑΤΟ/ΕΕ!!!

     Αλλά τί συζητάμε; Ο κεντρικός οδηγός της αμερικανικής πολιτικής παγκοσμίως δεν είναι  η αρχή των «δύο μέτρων και σταθμών»;! Παντού και πάντα «δύο μέτρα και δύο σταθμά». Η Ελλάδα πάρα πολύ καλά γνωρίζει αυτό το «αμερικανικό σύστημα» των δύο μέτρων και σταθμών με τη Τουρκία, έτσι δεν είναι;!

     Σίγουρα και αναμφίβολα τελείως παράλογα πράγματα όλα ετούτα, παρανοϊκά όπως παρανοϊκά  τα μυαλά των υπερατλαντικών νατοϊκών εξουσιαστών με την υπερφίαλη νοοτροπία αρχόντων της υφηλίου με δικαίωμα επιβολής πάνω σε όλα και όλους. Και βεβαίως με ποια… αγαπημένη απειλή στους δυσανασχετούντες; Μα ασφαλώς οι… «κυρώσεις»!! Ο παγκόσμιος αστυνόμος που θεωρεί τον εαυτό του νομιμοποιημένο να επιβάλλει «πρόστιμα-κυρώσεις» στους πάντες μη υπακούοντες στα κριτήρια της Pax Americana .    

     Τύφλα να ‘χουν οι αρχαίοι Ρωμαίοι με την περιβόητη τους Pax Romana  και τα παρατράγουδά της!

     Σε τελική ανάλυση αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι φίλοι Αμερικανοί δεν ορρωδούν μπροστά se τίποτα θέλοντας να εξασφαλίσουν κυριαρχία δική τους και υποταγή των άλλων, και ειδικά των φίλων και συμμάχων.

     Και το βασικό θεώρημά τους: η συνειδητή ώθηση των καταστάσεων ως τα άκρα με άμεσο κίνδυνο μιας παγκόσμιας πυρηνικής ανάφλεξης που θα καταστρέψει τους πάντες και τα πάντα: η πολεμοκαπηλία στο ζενίθ της πάντα υπό την άκρατη πίεση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών βιομηχανιών πολεμικού υλικού.

     Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να επισημάνουμε πως για τους Αμερικανούς και την στρατηγικο-στρατιωτική τους «πολιτική» σε όλο τον κόσμο δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ισχύει ποτέ οποιοδήποτε κριτήριο αθωότητας.

     Η μόνη ελπίδα είναι κάποιος Αμερικανός στην εξουσία, κάποτε, να μεταβάλλει το σημερινό παροξυσμικό κλίμα πολεμοχαρούς έξαψης των ΗΠΑ σε μια διαρκή «ειρηνοκαπηλεία», με κέρδος για ολόκληρη την ανθρωπότητα, περιλαμβανομένων και των ιδίων των Αμερικανών που και οι ίδιοι σε έναν πόλεμο δεν πρόκειται να τη γλυτώσουν με τίποτα!

    Απ’ ό, τι φαίνεται και εάν οι πληροφορίες είναι ακριβείς, άρχισε στις ΗΠΑ να φουντώνει ένα αντιπολεμικό ρεύμα που ολοένα μεγαλώνει και αντιδρά στη τρέλα της αμερικανικής προεδρικής και Σία κυριαρχικής φαντασίωσης. Κάτι σαν εκείνο που έγινε παλιά για το Βιετνάμ. Ποιος το θυμάται;

                                                                                 Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                         Ελληνιστής

           …………………………………………………………………………….