ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL

Σε απόσταση ασφαλείας το πυροβόλο των 127 χιλιοστών της φρεγάτας ΥΔΡΑ, δημιούργησε τον αποτρεπτικό «φραγμό» κατά των μάλλον επιτηρητικών UAV’s των Χούθι, με διασποράς πυρομαχικά.

Αυτή ήταν μια ορθή απόφαση και κίνηση, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, από τον κυβερνήτη του ελληνικού πολεμικού πλοίου που βρίσκεται στον Κόλπο του Άντεν, τασσόμενο απέναντι στον κίνδυνο που απορρέει μέσω των επιθέσεων κατά των εμπορικών πλοίων από τους αντάρτες της Υεμένης.

Το γεγονός πάντως ότι Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα πετούσαν εντός του τομέα ασφάλειας της μικτής αρμάδας, εμπορικών και πολεμικών πλοίων που τα συνόδευαν, αποτελεί μια ένδειξη ότι οι Χούθι τέσταραν τ’ αντανακλαστικά των πληρωμάτων των φρεγατών, τις δυνατότητες που έχουν για να αντιμετωπίσουν την δυνητική απειλή και βεβαίως καταγραφή συντεταγμένων για αποστολή οπλισμένων drones ή βαλλιστικού πυραύλου.

Η απάντηση με το «5άρι» πυροβόλο κατά της Μη Επανδρωμένης απειλής, έστειλε το μήνυμα προς τους αντάρτες, ότι το πλήρωμα του ΥΔΡΑ, ιδίως εκείνοι που βρίσκονται στις κονσόλες των ραντάρ και των όπλων, δεν αφήνουν το βλέμμα τους στιγμή από τις οθόνες.

Αναλύουν κάθε στόχο που φαίνεται σε αυτές, ξεκαθαρίζουν την εικόνα του πεδίου και ενημερώνουν εγκαίρως ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται σε δευτερόλεπτα.

Οι εικόνες που έχουν φτάσει σε Αθήνα και Λάρισα, από την περίπου 25 λεπτών δραστηριότητα πολεμικού συναγερμού, ήδη αναλύονται και εξάγονται τα πρώτα συμπεράσματα ύστερα από την εμπλοκή του ΥΔΡΑ.

Τα παραπάνω, είναι μέρος πρώτων συμπερασμάτων και κινητοποιούν ακόμη περισσότερο, τόσο το πλήρωμα, τους επιτελείς στο Ευρωπαϊκό στρατηγείο της Λάρισας, όσο και τα επιτελεία στη Λ. Μεσογείων.

Το σταθερό UAV

Το ίδιο και το γεγονός ότι η Μη Επανδρωμένη απειλή που εισήλθε στον τομέα ασφαλείας θεωρείται «ιδιαίτερα σταθερή», τόσο πριν τις βολές από την φρεγάτα ΥΔΡΑ, όσο και αμέσως μετά. Το δε ίχνος που έχει καταγραφεί, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για το μέσο και για τον τρόπο χειρισμού του καθώς διακρίνεται η εμπειρία εδάφους πιθανά σ’ έναν κλωβό από τον οποίο λαμβάνει εντολές το αερόχημα.

Σημαντικό θεωρείται ότι ο εντοπισμός της εναέριας απειλής, οπλισμένης ή μη- δεν θα το μάθουμε ποτέ- είχε γίνει αρκετά πριν χτυπήσει ο «κόκκινος συναγερμός» για τα 198 μέλη του πληρώματος.

Με άλλα λόγια υπήρχε ο χρόνος αντίδρασης αλλά και επιλογής του όπλου ή των όπλων που θα εμπλακούν στην προσπάθεια αποτροπής.

Η πολεμική αποστολή είναι τέτοια που ουδείς από την πρώτη κι όλας στιγμή δεν έκρυψε την ανησυχία του, ακόμη και ο ίδιος ο υπουργός.
Το πλήρωμα του ΥΔΡΑ καλείται καθημερινά και για 3 μήνες να βρίσκεται με τα νεύρα τεντωμένα, να εξαντλεί κάθε νεότερη ή παρωχημένη δυνατότητα που του παρέχουν τα ηλεκτρονικά και οπλικά συστήματα της φρεγάτας.

Και όσοι πλέουν με την ελληνική φρεγάτα ξέρουν καλά ότι ο πλους συνοδείας των εμπορικών πλοίων είναι κι αυτός εντός της εμβέλειας των ανταρτών Χούθι.

Η ΥΔΡΑ δεν είναι Arleigh Burke, αλλά είναι εκεί

Το ζητούμενο, σημειώνουν στρατιωτικές πηγές, είναι αυτές οι 90 ημέρες να περάσουν και η ΥΔΡΑ εφόσον απαιτηθεί ξανά να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες που έχουν το πλήρωμα και το πλοίο και να μην παρουσιαστεί το παραμικρό πρόβλημα.
Η ΥΔΡΑ, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές, δεν έφτασε στην «καυτή ζώνη» ώστε ν’ ανταγωνιστεί τις δυνατότητες αιχμής άλλων πλοίων που πλέουν στην περιοχή για να δημιουργήσουν ασφαλή τομέα για τον εμπορικό στόλο.

Βρίσκεται εκεί ως μονάδα ενός απαραίτητου αμυντικού βραχίονα που οφείλει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παράλληλα η επίδειξη σημαίας, δίπλα στα εμπορικά πλοία που πολλά εξ αυτών είναι ελληνικά ή ελληνόκτητα, είναι μια πράξη του πολεμικού ναυτικού, που εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα.

Και αυτό θα έπρεπε, όπως σημειώνουν αρμόδιες πηγές, να το δουν οι ίδιοι οι εφοπλιστές και να μιμηθούν ανθρώπους της ναυτιλίας που έχουν προχωρήσει σε γενναίες πράξεις ώστε να βοηθήσουν εμπράκτως τον στόλο του πολεμικού ναυτικού.

Μπορεί η ΥΔΡΑ να μην είναι αντιτορπιλικό Arleigh Burke, μπορεί να μην πλέει η φρεγάτα στα στενά της Πύλης των Δακρύων, που η απόσταση από τις ακτές της Υεμένης είναι μόλις 26 χλμ, μπορεί να μην υπάρχει η τεχνολογία αιχμής στο ελληνικό πλοίο κι αυτό δεν είναι ευθύνη του πολεμικού ναυτικού, αλλά το πλήρωμά του γνωρίζει, τι και πως θα το πράξει.

Στο ναυτικό επιτελείο και τον στόλο γνωρίζουν τον επαγγελματισμό των 198 της ελληνικής φρεγάτας, που αποδείχτηκε εγκαίρως στην «παρθενική» ένοπλη εμπλοκή της.