Ανατριχιαστικό άρθρο Κώστα Ν. Χατζηκωστή

Γράφει ο Λάζαρος Α. Μαύρος

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ σπουδαίο άρθρο, αναδημοσίευσε την παρελθούσα Κυριακή 24.3.2024 η «Σημερινή», αναδεικνύοντάς το σε ολόκληρη την τελευταία της σελίδα. Γραμμένο πριν 55 χρόνια, από τον 30χρονο τότε Κώστα Ν. Χατζηκωστή. Πρωτοσέλιδο και ενυπόγραφο στην εβδομαδιαία του εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα» της 14ης Ιουλίου 1969. Με τίτλο που ωμά και σταράτα προειδοποιούσε, ευθαρσώς και αναλυτικά, τα και τότε σχέδια της Τουρτζιάς: «Θέλει την Κύπρον ολόκληρον».

– Ανατριχιαστικά διορατικό. Με ανατριχιαστική οξυδέρκεια προέβλεπε, προέλεγε και προειδοποιούσε, όσα σαν αναπόφευχτη νομοτέλεια θα ακολουθούσαν.

– Έμοιαζε ο αρθρογράφος με έναν μάντη κακών των αρχαιοελληνικών τραγωδιών. Σαν τον τυφλό μάντη τον Τειρεσία στον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή. Ο αρθρογράφος απευθυνόταν, το 1969, όχι μόνο στο αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας, αλλά και στη τότε «ηγεσία του έθνους». Η οποία, κατά πάσαν πιθανότητα οργισμένη και αλαζονική τον περιγελούσε όπως ο Οιδίπους τον Τειρεσία, «τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ»…

ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ, με εκατόμβες θυσιών αθανάτων ηρώων του ο κυπριακός Ελληνισμός από την 1η Απριλίου 1955 στον ένοπλο αντιαποικιακό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα, οδηγήθηκε από την την τότε Αθήνα (την… «αναπνέουσα με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν τον δε αμερικανικόν»), στην παγίδα των θνησιγενών Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959.

– Με νομιμοποίηση βρετανικών στρατιωτικών βάσεων. Και νομιμοποίηση της Τουρτζιάς ως «Εγγυήτριας» και με στράτευμα ΤΟΥΡΔΥΚ εγκατασταθέν στην Κύπρο.

– Για να προκύψει εντός τριετίας η προπαρασκευαζόμενη από το 1957 ένοπλη Τουρκανταρσία, της αιματηρής θανάτωσης του ζυριχικού κράτους το 1963-64. Με οχυρωμένους πλέον τουρκικούς θύλακες, πρόπλασμα διχοτόμησης και προετοιμαζόμενο προγεφύρωμα τουρκικής στρατιωτικής εισβολής.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ του νεαρού τότε Χατζηκωστή είχε δημοσιευτεί το 1969. Το σύνολο εκείνης της σπουδαίας και δυστυχώς προφητικής του αρθρογραφίας, περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Η Μοίρα της Κύπρου». Το κύρος του αρθρογράφου στα δημόσια πράγματα φάνηκε και από το γεγονός ότι τον Νοέμβριο του 1968 ο Πρόεδρος Μακάριος επιχείρησε ανεπιτυχώς να του αναθέσει το υπουργείο Εσωτερικών και Αμύνης. Είχε περιγράψει το συμβάν, με πρωτοσέλιδο άρθρο του ο Χατζηκωστής, 2 Δεκεμβρίου1968, υπό τον τίτλο «Τέλμα και Βάτραχοι – Οφειλόμεναι εξηγήσεις προς την κοινήν γνώμην» (σελ. 25 του βιβλίου του).

– Είχε προηγηθεί, ένα χρόνο νωρίτερα, η επιβολή της χουντικής δικτατορίας στην Ελλάδα με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.

– Και τον Νοέμβριο του ιδίου έτους η αμαχητί απόσυρση από την Χούντα, της ελλαδικής Μεραρχίας που είχε στείλει στην Κύπρο από το 1964 η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου.

– Και το 1968 η εγκατάλειψη της πολιτικής της Ένωσης, για την αναζήτηση της «Εφικτής λύσης» με ενδοκυπριακές συνομιλίες.

– Και ακολούθησε η προλίπανση εδάφους για εμφύλιο διχασμό με την δολοφονική απόπειρα κατά του Προέδρου Μακαρίου 8 Μαρτίου 1970. Για να εκτραχυνθεί τα επόμενα χρόνια, φτάνοντας ως τον όλεθρο του 1974, με το χουντικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ οξυδέρκειας και του ορθώς προβλέπειν, αποτελεί λοιπόν το άρθρο του 1969, για τους στόχους και τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας. Εις μάτην όμως. Αβγά στον τοίχο. Η τότε θεωρούμενη ως «ηγεσία του έθνους» αποδείχθηκε συν τω χρόνω καταστροφική για το έθνος. Ανθελληνική εκ του ολέθριου αποτελέσματος, στυγνή χουντική δικτατορία.

– Η Τουρκία όντως ήθελε ολόκληρη την Κύπρο. Το είχε σχεδιάσει με συγκεκριμένη στρατηγική από το 1956 και 1957. Με τις «Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ» και το Επιτελικό Σχέδιο «Ανάκτησης Κύπρου». Κείμενα που ήσαν άγνωστα πάντως το 1969, μέχρι που τα αποκάλυψε ύστερα από την καταστροφή του 1974 ο τουρκολόγος αείμνηστος πλέον Νεοκλής Σαρρής. Ο Κώστας Χατζηκωστής, όμως, τα οσφραινόταν τότε, από την έμπρακτη διαδοχική πολιτική των τουρκικών κυβερνήσεων και των εν Κύπρω οργάνων τους επί της τουρκικής μειονότητας.

– Όντως η Τουρκία μεθόδευε την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου.

– Χωρίς όμως την εν Αθήναις ανθελληνική Χούντα και τον εν Κύπρω εμφύλιο διχασμό, πώς θα επιτύγχανε το επίτευγμα στρατιωτικής κατάληψης της μισής Κύπρου το 1974;

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ τούτο, μεταφερόμενο στα μετέπειτα του ολέθριου 1974, διατυπώνεται ως εξής: Γιατί η Τουρκία επί μισό ήδη αιώνα, 1974-2024, απέτυχε να ολοκληρώσει τα στρατηγικά της σχέδια και να «ανακτήσει» ολόκληρη την Κύπρο;

– Μόλις προ ημερών ο Ερντογάν, μεμφόμενος τους κυβερνώντες στην Άγκυρα το 1974, ομολόγησε πως η Τουρκία δεν εγκατέλειψε τον στόχο της.

– Το επιβεβαιώνει η έκτοτε επεκτατική της πολιτική, η οποία επιβουλεύεται όχι μόνο τις εισέτι ελεύθερες περιοχές της Κύπρου, αλλά και τα νησιά του Αιγαίου μας και τη Δυτική μας Θράκη. Αλλ’ ακόμη δεν το κατόρθωσε. Προπαρασκευάζεται όμως επίμονα και μεθοδικά. Και καραδοκεί αταλάντευτα ώστε να βρει «ξαφνικά μια νύχτα», όπως απαγγέλλει ο ίδιος ο Ερντογάν, την ευκαιρία…

ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ συν τω χρόνω η Τουρκία και στοιβάζει διαρκώς στο διπλωματικό της θησαυροφυλάκιο τις διαδοχικές υποχωρήσεις Λευκωσίας και Αθηνών. Τα προϊόντα της Κατευναστικής πολιτικής που ακολουθούν αδιόρθωτες οι διαδοχικές κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου.

– Ο Κώστας Χατζηκωστής τα εντοπίζει και τα επισημαίνει έκτοτε μέχρι και σήμερα, 85χρονος πλέον, στην αρθρογραφία του στη «Σημερινή». Έχει μάλιστα δείξει και την χρησιμότατη εξειδίκευσή του στην επί τούτου αποτίμηση των επί του Κυπριακού πεπραγμένων όλων διαδοχικά των Προέδρων της Κύπρου, με το αποκαλυπτικό βιβλίο του «7 Προεδρικά Πορτραίτα». Από τον Μακάριο μέχρι και τον Ν. Αναστασιάδη.

– Διότι στο μυαλό του αρθρογράφου ισχύει προφανώς το «περισσότερο φοβούμαι τα δικά μας σφάλματα, παρά τα σχέδια του εχθρού», όπως έλεγε και στην δημηγορία του ο επιφανέστερος αρχαίος Αθηναίος πολιτικός, ο Περικλής Ξανθίππου (« Μᾶλλον γὰρ πεφόβημαι τὰς οἰκείας ἠμῶν ἁμαρτίας ἢ τὰς ἐναντίων διανοίας» Θουκυδίδης Α-144)…

ΕΠΙ ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ, λοιπόν, η Τουρκία δεν κατόρθωσε ακόμη να καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο. Ούτε καν το… Καστελλόριζό μας όπου οι στρατηγοί των Ασκερλήδων του Ερντογάν κοκορεύονται ότι μπορούν να εισβάλουν κολυμπώντας. Καραδοκούν όμως.

– Απ’ την άλλη πλευρά, ούτε κι Ελληνισμός κατόρθωσε να διώξει την Τουρκία από τα σκλαβωμένα επί πενήντα χρόνια ελληνικά εδάφη της Κύπρου.

– Το χειρότερο είναι ότι δεν καραδοκεί, ούτε σχεδιάζει, ούτε προπαρασκευάζεται να το αποτολμήσει.

«Τούτη η δίψα δε σβήνει, τούτη η μάχη δεν παύει, χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι», έγραφε στους στίχους της Κυπριακής Συμφωνίας του ο ποιητής Θοδόσης Πιερίδης…