Στις 4 Μαρτίου 1964 το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποφάσιζε ομόφωνα την υιοθέτηση του ψηφίσματος 186(1964), με το οποίο συγκροτήθηκε η Ειρηνευτική Δύναμη, ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Μια ειρηνευτική αποστολή, η οποία συγκροτήθηκε «με τη συναίνεση της κυβέρνησης της Κύπρου». Η Δύναμη θα στάθμευσε στο νησί για περίοδο τριών μηνών. Από τότε, όμως, πέρασαν 60 ολόκληρα χρόνια.  

ΣΥΜΦΩΝΑ με τα όσα ανέφερε στο «Φ» την περασμένη Κυριακή ο εκπρόσωπος Τύπου της Δύναμης, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ έχει ως αποστολή την πρόληψη εντάσεων, διατήρηση του «νόμου και της τάξης» εντός της νεκρής ζώνης και να συμβάλει ώστε να έλθουν «οι δυο πλευρές κοντά και να προετοιμάσει το έδαφος για μια διευθέτηση, οικοδομώντας εμπιστοσύνη ανάμεσα τους». Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ αποτελεί την εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών και των αρχών, που διέπει τη λειτουργία του και έτσι πρέπει να είναι. Σε αυτή τη βάση πρέπει να λειτουργεί και η Ειρηνευτική Δύναμη στην Κύπρο.

Ο ΡΟΛΟΣ της ΟΥΝΦΙΚΥΠ μέχρι και το 1974 ήταν διαφορετικός. Μετά την τουρκική εισβολή το 1974, τη συνεχιζόμενη κατοχή, η αποστολή σαφώς και είναι άλλη. Αυτό αναφέρεται και στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ο αριθμός των μελών της Ειρηνευτικής Δύναμης, που υπολογίζεται ότι το 1974- μετά την εισβολή– ξεπερνούσε τις 4.000 σήμερα έχει μειωθεί σημαντικά. Κι αυτό ενώ η κατάσταση επί του εδάφους δεν έχει ποσώς διαφοροποιηθεί. Επιχειρήθηκε δε πολλές φορές από την κατοχική πλευρά να αλλάξει και ο χαρακτήρας και αποστολή της. Ευτυχώς ανεπιτυχώς.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και θα ήταν ευχής έργο εάν η Ειρηνευτική Δύναμη Κύπρου, ερχόταν στο νησί το 1964 και παρέμεινε για τρεις μήνες, όπως αρχικά είχε προγραμματισθεί. Και δεν χρειαζόταν να ανανεώνεται κάθε έξι μήνες η θητεία της ή κάθε δώδεκα μήνες όπως γίνεται την τελευταία περίοδο. Θα ήταν ευχής έργο να μην χρειαζόταν να παραμείνει η Δύναμη τόσα πολλά χρόνια. Εξήντα ολόκληρα χρόνια από τότε.

ΤΟΥΤΟ, όμως, δεν εξαρτάται από την Κυπριακή Δημοκρατία. Εξαρτάται από την Τουρκία, η οποία εξακολουθεί να κατέχει εδάφη της χώρας και αρνείται να συζητήσει την αποχώρησή της. Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ προφανώς και δεν μπορεί να αποχωρήσει ούτε και να αλλάξει την αποστολή της όσο συνεχίζεται η κατοχή εδαφών της χώρας και κατοχικά στρατεύματα παραμένουν στο νησί.